Túrdidos

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Turdidae»)

Os túrdidos (Turdidae) son unha familia de aves paseriformes que viven en todo o mundo, xeralmente chamados tordos e merlos.

Características[editar | editar a fonte]

Os túrdidos son aves de mediano a pequeno tamaño e suave plumaxe que habitan en áreas boscosas, que se alimentan a miúdo no chan. Os túrdidos máis pequenos pesan uns 21 g e miden 14,5 cm. Porén, os Brachypteryx, que teñen alianzas ambiguas tanto cos tordos coma cos muscicápidos, poden ser aínda máis pequenos, algúns de 12 cm. O maior dos tordos é o Myophonus caeruleus de 178 g e 33 cm. O Turdus fuscater é de lonxitude similar, pero menos pesado.[1] A maioría das especies son de cor gris ou marrón, frecuentemente con pintas na parte ventral.

Son insectívoros, pero a maioría das especies tamén comen vermes, caracois terrestres e froita. Moitas especies son residentes permanentes en climas cálidos, mentres que outros migran a latitudes máis altas durante o verán, a miúdo cubrindo distancias considerables.[2]

Os túrdidos constrúen niños con forma de copa, ás veces estrados con lama. Poñen de 2 a 5 ovos con pintas, e ás veces fan dúas ou máis postas ao ano. Ambos os pais axudan na crianza dos pitiños.[2]

O canto dalgunhas especies, como as dos xéneros Catharus, Myadestes, Sialia e Turdus, considéranse uns dos máis bonitos de todas as aves.[3][4]

Ecoloxía[editar | editar a fonte]

Se ben moitos son insectívoros, algunhas especies de túrdidos facilitan á dispersión das sementes de moitas especies de plantas e contribúen á recuperación dos ecosistemas. As plantas teñen unha capacidade de dispersión das sementes lonxe da planta parental e consecuentemente dependen moito de diversos vectores de dispersión que transporten os seus propágulos, incluíndo tanto vectores abióticos coma bióticos. Moitos morcegos e aves teñen dietas baseadas nas froitas, incluíndo aves das familias Cotingidae, Columbidae, Trogonidae, Turdidae e Ramphastidae. Comen os froitos tragando as súas sementes e despois regurxítanas ou elimínanas coas feces. Esta ornitocoria foi o mecanismo principal de dispersión a través das barreiras oceánicas. Outras sementes ou esporas poden adherirse aos pés ou plumas das aves. Os túrdidos teñen unha grande importancia ecolóxica porque algunhas poboacións migran a longas distancias e dispersan as sementes.

Taxonomía[editar | editar a fonte]

A familia Turdidae foi proposta (como Turdinia) polo erudito francés Constantine Samuel Rafinesque en 1815.[5][6] O tratamento taxonómico desta gran familia variou significativamente nos últimos anos. Tradicionalmente, os Turdidae incluían pequenas especies do Vello Mundo, como os reiseñores e paporroibos na subfamilia Saxicolinae, pero agora a maioría das autoridades clasifican estes na familia dos muscicápidos.

A familia antes incluía numerosas especies. No momento en que se publicou en 2003 a Howard and Moore Complete Checklist of the Birds of the World, os xéneros Myophonus, Alethe, Brachypteryx e Monticola estaban incluídos en Turdidae.[7] Posteriormente, os estudos de filoxenética molecular indicaron que as especies destes catro xéneros estaban máis relacionadas con especies da familia Muscicapidae.[8][9] En consecuencia, estes catro xéenros agora están clasificados como Muscicapidae.[10][11] Ao contrario, o xénero Cochoa, que previamente fora situado en Muscicapidae, agora foi pasado a Turdidae.[8][9]

Xéneros[editar | editar a fonte]

FAMILIA: TURDIDAE

Xéneros normalmente considerados membros dunha familia diferente e distantemente relacionados con Picathartes:

Para outras especies que antes estaban en Turdidae, ver Muscicapidae e Saxicolinae.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Thrushes by Peter Clement. Princeton University Press (2001), ISBN 978-0-691-08852-5.
  2. 2,0 2,1 Perrins, C. (1991). Forshaw, Joseph, ed. Encyclopaedia of Animals: Birds. London: Merehurst Press. pp. 186–187. ISBN 1-85391-186-0. 
  3. "Beautiful wood thrushes.........". Houzz. 
  4. "The Hermit Thrush in Minnesota". 
  5. Rafinesque, Constantine Samuel (1815). Analyse de la nature ou, Tableau de l'univers et des corps organisés (en French). Palermo: Self-published. p. 67. 
  6. Bock, Walter J. (1994). History and Nomenclature of Avian Family-Group Names. Bulletin of the American Museum of Natural History. Number 222. New York: American Museum of Natural History. pp. 151, 252. 
  7. Dickinson, E.C., ed. (2003). The Howard and Moore Complete Checklist of the Birds of the World (3rd ed.). London: Christopher Helm. ISBN 978-0-7136-6536-9. 
  8. 8,0 8,1 Voelker, G.; Spellman, G.M. (2004). "Nuclear and mitochondrial DNA evidence of polyphyly in the avian superfamily Muscicapoidea". Molecular Phylogenetics and Evolution 30: 386–394. doi:10.1016/S1055-7903(03)00191-X. 
  9. 9,0 9,1 Sangster, G.; Alström, P.; Forsmark, E.; Olsson, U. (2010). "Multi-locus phylogenetic analysis of Old World chats and flycatchers reveals extensive paraphyly at family, subfamily and genus level (Aves: Muscicapidae)". Molecular Phylogenetics and Evolution 57 (1): 380–392. PMID 20656044. doi:10.1016/j.ympev.2010.07.008. 
  10. Gill, Frank; Donsker, David, eds. (2016). "Chats, Old World flycatchers". World Bird List Version 6.2. International Ornithologists' Union. Consultado o 20 May 2016. 
  11. Dickinson, E.C.; Christidis, L., eds. (2014). The Howard & Moore Complete Checklist of the Birds of the World. Volume 2, Passerines (4th ed.). Eastbourne, U.K.: Aves Press. ISBN 978-0-9568611-2-2. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]