Sigfrid Edström

Sigfrid Edström
	;
Biografía
Nacemento	21 de novembro de 1870 ; Orust, Suecia
Morte	18 de marzo de 1964 (93 anos); Estocolmo, Suecia
Lugar de sepultura	Hovdestalund cemetery (en) , Kv. 02 41:006 59°37′57″N 16°30′42″L / 59.632485, 16.511778
4º Presidente do Comité Olímpico Internacional
	1942 – 1952 ; ← Henri de Baillet-Latour – Avery Brundage (pt) →
1º World Athletics President (en)
	17 de xullo de 1912 – 1946 ; ← sen valor – David Cecil →
Datos persoais
Educación	Universidade Tecnolóxica de Chalmers
Actividade
Ocupación	enxeñeiro, político, atleta, empresario
Empregador	ASEA (en) (1903–1949)
Membro de	Comité Olímpico Internacional ; Royal Swedish Academy of Engineering Sciences (en)
Deporte	atletismo
Familia
Cónxuxe	Ruth Randall Edström (1899–1944), morte do cónxuxe
Fillos	Björn Edström
Premios
	(1954) The Chalmers' Medal (en) ; (1942) Ordem Real de Vasa (pt) ; Grand Officer of the Order of Orange-Nassau (en) ; Commander of the Order of the Redeemer (en) ; Gran Cruz da Lexión de Honra; Grand Cross of the Order of the White Rose of Finland (en) ; Comandante da Orde de Santo Olaf; Grand Cross of the Order of the Crown (en) ; Gran Cruz da Orde de Dannebrog; Comandante da Grã-Cruz da Ordem da Estrela Polar (pt) ; Orde de Santo Estanislau ;
Descrito pola fonte	Vem är det 1918 (en) , (sec:Edström, Johannes Sigfrid, p.86); Vem är det 1925 (en) , (sec:Edström, Johannes Sigfrid, p.170); Vem är det 1943 (en) , (sec:Edström, Johannes Sigfrid, p.190)

Johannes Sigfrid Edström, nado o 21 de novembro de 1870 en Morlanda e finado o 18 de marzo de 1964 en Estocolmo, foi un enxeñeiro, industrial e dirixente deportivo sueco.

Traxectoria

Sigfrid Edström era fillo do capitán da mariña mercante Martin Edström e de Charlotta Edström. Sigfrid graduouse en 1891 na Universidade Técnica Chalmers e continou logo os seus estudos no Instituto Técnico Federal de Zürich. Traballou en varias plantas eléctricas e entre 1897 e 1900 foi enxeñeiro dos tranvías de Zürich. Logo volveu a Suecia e foi director dos tranvías de Gotemburgo (1900-1903), e o encargado da súa electrificación. Foi director xeral da compañía eléctrica ASEA (1903-1933) e presidente do seu consello de administración (1934-1949). De 1904 a 1922 foi asemade concelleiro de Västerås. Foi un dos fundadores da Sveriges Industriförbund en 1910, e o seu presidente (1928-1929) e presidente desde a súa fundación en 1918 da Elektroindustriföreningen. Tamén participou na creación da Cámara de Comercio Internacional en 1919 e foi o seu presidente de 1939 a 1945.

De 1916 a 1939 foi presidente da Sveriges verkstadsförening e presidente da patronal Svenska Arbetsgivareföreningen (1931-42), e como tal foi un dos rsponsables da sinatura do Acordo de Saltsjôbaden cos sindicatos en 1938 que se converteu en modelo para outros acordos semellantes e que aínda está en vigor.^[1]

Afervoado defensor do deporte afeccionado^[2], foi membro do Comité Olímpico Internacional (1920-1952), vicepresidente desde 1937 e desde a morte de Henri de Baillet-Latour actuou como o máximo dirixente de facto do COI, tentando grazas á neutralidade de Suecia manter vivo o olimpismo^[3] e o seu presidente entre 1946 e 1952, encargado de reconstruír o movemento olímpico despois da guerra.^[4] Tamén foi un dos organizadores dos Xogos Olímpicos de 1912 e quen ideou o establecemento da Asociación Internacional de Federacións de Atletismo^[5] e o seu primeiro presidente (1913-1946). Estivo entre os fundadores da Confederación de Deportes de Suecia en 1903 e do Comité Olímpico Sueco en 1913.^[6]

Edström pertenceu desde 1925 da Real Academia Sueca de Ciencias da Enxeñaría.^[7]

Notas

↑ Huvudavtalet. Landsorganisationen i Sverige, 11 de setembro de 2012
↑ Matthew P Llewellyn e John Gleaves (2016) The Rise and Fall of Olympic Amateurism. University of Illinois Press, 2016, 280 pp.
↑ John Grasso, Bill Mallon, e Jeroen Heijmans (2015)Historical Dictionary of the Olympic Movement 5ª ed. Rowman & Littlefield, p. 171
↑ John E. Findling e Kimberly D. Pelle (1996) Historical Dictionary of the Modern Olympic Movement Greenwood Publishing Group, p. 364
↑ Pierre Lagrue e Serge Laget (2015) Le Siècle olympique. Les Jeux et l'Histoire (Athènes, 1896-Londres, 2012). Encyclopaedia Universalis
↑ Singrid Edström no Grupo de investigación de historia deportiva Arquivado 17 de setembro de 2016 en Wayback Machine. da Gymnastik- och idrottshögskolan
↑ Edström, J. Sigfrid no Nordisk familjebok (suplemento de 1926)

Predecesor:
Henri de Baillet-Latour

Presidente do COI
1942 - 1946 (de facto)

1946 - 1952 (de iure)

Sucesor:
Avery Brundage

[1] Huvudavtalet. Landsorganisationen i Sverige, 11 de setembro de 2012

[2] Matthew P Llewellyn e John Gleaves (2016) The Rise and Fall of Olympic Amateurism. University of Illinois Press, 2016, 280 pp.

[3] John Grasso, Bill Mallon, e Jeroen Heijmans (2015)Historical Dictionary of the Olympic Movement 5ª ed. Rowman & Littlefield, p. 171

[4] John E. Findling e Kimberly D. Pelle (1996) Historical Dictionary of the Modern Olympic Movement Greenwood Publishing Group, p. 364

[5] Pierre Lagrue e Serge Laget (2015) Le Siècle olympique. Les Jeux et l'Histoire (Athènes, 1896-Londres, 2012). Encyclopaedia Universalis

[6] Singrid Edström no Grupo de investigación de historia deportiva Arquivado 17 de setembro de 2016 en Wayback Machine. da Gymnastik- och idrottshögskolan

[7] Edström, J. Sigfrid no Nordisk familjebok (suplemento de 1926)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]