Sancho Garcés I de Pamplona

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Sancho Garcés I»)
Infotaula de personaSancho Garcés I de Pamplona

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacementoc. 865 Editar o valor em Wikidata
Sangüesa Editar o valor em Wikidata
Morte10 de decembro de 925 Editar o valor em Wikidata (59/60 anos)
Resa (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturavalor descoñecido Editar o valor em Wikidata
Rei de Pamplona
905 – 925
← Fortuna Garcês (pt) TraducirJimeno Garcés of Pamplona (en) Traducir → Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeReino de Pamplona Editar o valor em Wikidata
RelixiónCristianismo Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupacióngobernante Editar o valor em Wikidata
LinguaNavarroaragonés e lingua éuscara Editar o valor em Wikidata
Familia
FamiliaDinastía Ximena Editar o valor em Wikidata
CónxuxeToda Aznárez de Pamplona Editar o valor em Wikidata
FillosUrraca Sánchez de Pamplona, Sancha Sánchez de Pamplona, Velasquita Sánchez de Pamplona, Oneca Sánchez de Pamplona, García Sánchez I de Pamplona, Lloba de Pamplona Editar o valor em Wikidata
PaisGarcia Ximenes (regent de Pamplona) Editar o valor em Wikidata  e Dadildis de Pallars Editar o valor em Wikidata
IrmánsÍñigo Garcés of Pamplona (en) Traducir, Jimeno Garcés of Pamplona (en) Traducir e Sancha Garcés of Pamplona (en) Traducir Editar o valor em Wikidata

WikiTree: Pamplona-15


Sancho Garcés I, nado en Sangüesa (actual Rocaforte) en 865? e finado en Resa o 10 de decembro de 925, foi rei de Navarra entre os anos 905 e 925.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Fillo de García Ximénez, descendente da dinastía Ximena. Á morte de García I Íñiguez no ano 870, é gobernante da Valdonsella e axiña comeza a intervir en todos os territorios circundantes.

Ocupa Pamplona cando aínda reina Fortún Garcés, axudado polo monarca galaico Afonso III, xunto co conde de Pallars. Eliminados os dereitos patrimoniais dos fillos de Fortún Garcés, estes recaerán na súa neta Toda, casada con Sancho Garcés I, que os fixo valer e proclamándose rei en Pamplona no ano 905, tras destronar a Fortún Garcés.

Ao morrer o conde de Aragón Galindo Aznárez II, Sancho Garcés I ocupou as terras de Aragón ignorando os dereitos sucesorios de todos. Esta foi a causa que xustificou as loitas do gobernador musulmán de Huesca, al-Tawil, que tiña dereitos sucesorios sobre o territorio por estar casado con Sancha, irmá do conde. Solucionouse o problema ao prometer en matrimonio a Andregoto Galíndez, filla de Galindo Aznárez II, co fillo de Sancho Garcés I, o futuro rei García Sánchez I de Navarra, que era aínda un neno.

Ampliou considerablemente as fronteiras meridionais do reino até chegar a terras rioxanas mediante unha serie de campañas militares contra os aristócratas musulmáns. Conquistou Nájera e estableceu alí a súa corte, dotando dunha organización definitiva ao reino de Navarra.

Aliado co reino de Galicia Ordoño II, venceu a un exército cordobés en San Esteban de Gormaz (917), pero foi derrotado por Abd al-Rahman III en Valdejunquera (920).

Durante o seu reinado aparece o sistema de tenencias, que se perpetuará en Navarra e Aragón até principios do século XIII.

O centro político do norte-este peninsular pasaba á corte de Nájera que deu como resultado varios matrimonios reais das fillas de Sancho Garcés I e a raíña Toda Aznar:

O rei Sancho Garcés I morreu nas proximidades de Resa, a beiras do río Ebro, o día 10 de decembro do ano 925 e foi enterrado en San Esteban de Deio en Monjardín.


Predecesor:
Fortún Garcés
 Rei de Navarra 
905 - 925
Sucesor:
Ximeno Garcés, García Sánchez