Fernán González
![]() ![]() | |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | (la) Fredinandus Gundisalviz ![]() 910 (Gregoriano) ![]() Lara de los Infantes (en) ![]() ![]() |
Morte | 970 (Gregoriano) ![]() Burgos ![]() |
Lugar de sepultura | provincia de Burgos ![]() |
Conde de Castela | |
Conde de Burgos | |
Conde en Áraba, en Lantarón e en Cerezo | |
![]() | |
Actividade | |
Lingua | Lingua castelá ![]() |
Outro![]() | |
Título | Xoán II de Castela Conde en Áraba, en Lantarón e en Cerezo ![]() |
Familia | Casa de Lara (pt) ![]() ![]() |
Cónxuxe | Sancha Sánchez de Pamplona Urraca Garcés de Pamplona |
Fillos | Gonzalo Fernández de Castilla ( ![]() Urraca Fernandes de Castela (pt) ![]() ( ![]() Muniadona Fernández de Castilla ( ![]() García Fernández ( ![]() Sancho Fernández de Castilla ( ![]() Munio Fernández de Castilla ( ![]() Fronilde Fernández de Castilla ( ![]() ![]() |
Pais | Gonçalo Fernandez (pt) ![]() ![]() ![]() |
![]() |
Fernando González[1] (na documentación coetánea, Fredinandus Gundisalviz); nado no Castelo de Lara, aproximadamente no 910 e finado en Burgos en 970, máis coñecido nos cantares de xesta e crónicas posteriores como Fernán González, foi conde de Castela e de Áraba (931-944 e 945-970).
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Foi o primeiro conde autónomo do Condado de Castela, fillo de Gonzalo Fernández, que fora nomeado conde de Arlanza e do Douro ao redor do ano 900, e que por tradición é un descendente do seme-lendário xuíz Nuño Rasura. Súa nai Muniadona Nunes foi sempre lembrada polos condes de Castela posteriores, mesmos nas cortes musulmás da Península onde os estudosos a denominaban como Ibn Mama Duna (descendente de Muniadona).
Fernán González foi unha personaxe activa e fundador dunha dinastía que iría gobernar de forma seme-autónoma os territorios de Castela, lanzando desa formas as bases para o seu status como futuro reino un reino independente, dando orixe ao futuro Reino de Castela. O ano 930, o nome de Fernán González aparece co título de conde dentro da organización administrativa do liches do Reino de León.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Torres Sevilla, Margarita (1985). Linajes nobiliarios de León y Castilla. Salamanca: Junta de Castilla y León. ISBN 84-7846-781-5.
En la documentación coetánea el conde aparece mayoritariamente como Fernando y no como Fernán
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
![]() |
Commons ten máis contidos multimedia sobre: Fernán González |
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Fray Valentín de la Cruz (1971). Fernán González. Madrid: Publicaciones Españolas.
- Fray Valentín de la Cruz (1970). Patria y Altares. Las donaciones religiosas del conde Fernán González. Burgos: Institución Fernán González.
- López Mata, Teófilo. (1957). Geografía del Condado de Castilla a la muerte de Fernán González. Madrid, Instituto Jerónimo Zurita.
- García González, Juan José (2008). Castilla en tiempos de Fernán González. Burgos: Dossoles. ISBN 978-84-96606-26-5.
- Martínez Díez, Gonzalo (2004). El Condado de Castilla. Valladolid: Junta de Castilla y León. ISBN 84-8718-275-8.
- Pérez de Urbel, Justo (1943). Fernán González. Madrid: Ediciones ATLAS.
- Pérez de Urbel, Justo (1969). El Condado de Castilla. Los 300 años en que se hizo Castilla. Madrid: Siglo Ilustrado.
- Zabalza Duque, Manuel (1998). Colección Diplomática de los Condes de Castilla. Salamanca: Junta de Castilla y León. ISBN 84-7846-777-7.
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Serrano, Luciano (1943). "Poema de Fernán González".
- Biblioteca virtual Miguel de Cervantes: Poema de Fernán González
- Historia del Condado de Castilla: Fernán González
- Arteguías: Biografía de Fernán González
- Poema de Fernán González (Biblioteca Virtual de Cervantes) por el fallecido R.P. Luciano Serrano, Abad de Silos
- Ruta del Buen Conde
Predecesor: Gutier Núñez |
Conde de Castela e Burgos 931 - 944 |
Sucesor: Ansur Fernández |
Predecesor: Álvaro Herrameliz |
Conde de Áraba, Lantarón e Cerezo 931 - 944 |
Sucesor: Ansur Fernández |
Predecesor: Ansur Fernández |
Conde de Castela, Burgos, Áraba, Lantarón e Cerezo 945 - 970 |
Sucesor: García Fernández |