SCISAT-1

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
SCISAT-1
TipoObservación terrestre
OrganizaciónAxencia Espacial do Canadá
Satélite deTerra
Data de lanzamento13 de agosto de 2003[1][2][3]
Foguete portadorPegasus XL[2][4]
Sitio de lanzamentoBase Vandenberg da Forza Aérea[2][5]
Obxectivo da misiónEstudo da distribución do ozono e dos aerosois na atmosfera.[2][5]
NSSDC ID2003-036A
Masa152 kg[2][4][5]
Potencia70 vatios[2]
Datos orbitais
Semieixo maior7022,5 km[1]
Inclinación73,9 graos[1]
Apoapse658,3 km[1]
Periapse644,7 km[1]

SCISAT-1 é un satélite artificial canadense lanzado o 13 de agosto de 2003 mediante un foguete Pegasus desde a base Vandenberg da Forza Aérea.[2][4]

Características[editar | editar a fonte]

A misión de SCISAT-1 é monitorizar e medi-lo ozono e aerosois atmosféricos entre os 4 e os 100 km de altura. O satélite leva dous instrumentos a bordo, ACE-FTS e MAESTRO.[2][4]

Instrumentos[editar | editar a fonte]

  • Atmospheric Chemistry Experiment Fourier Transform Spectrometer (ACE-FTS)
  • Measurements of Aerosol Extinction in the Stratosphere and Troposphere Retrieved by Occultation (MAESTRO)

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 N2YO (2011). Real Time Satellite Tracking, ed. "SCISAT 1" (en inglés). Consultado o 8 de febreiro de 2012. 
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 NASA (4 de novembro de 2011). "Scisat 1" (en inglés). Arquivado dende o orixinal o 06 de febreiro de 2012. Consultado o 8 de febreiro de 2012. 
  3. "Note verbale dated 16 March 2006 from the Permanent Mission of Canada to the United Nations (Vienna) addressed to the Secretary-General" (06-57629 (E)). 11 de outubro de 2006: 6. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 21 de xullo de 2007. Consultado o 8 de febreiro de 2012. 
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Gunter Dirk Krebs (2011). Gunter's Space Page, ed. "SciSat 1" (en inglés). Consultado o 8 de febreiro de 2012. 
  5. 5,0 5,1 5,2 Mark Wade (2011). "SCISAT" (en inglés). Consultado o 8 de febreiro de 2012.