Rinoceronte de Dürer

Rinoceronte de Dürer
Artista	Albrecht Dürer
Data	1515
Técnica	Xilografía
Dimensións	21,4 cm × 29,8 cm
Localización	Museo Británico (Londres)

O Rinoceronte de Dürer é un gravado en madeira de Albrecht Dürer realizado en 1515^[1] que se converteu nunha icona cultural, e que segundo algúns críticos, é a «representación dun animal que máis influencia tivo na historia da arte».^[2] Está baseado en bosquexos e descricións duns dos primeiros rinocerontes que chegaron a Europa, concretamente na corte portuguesa.

Historia e características[editar | editar a fonte]

O gravado contén inexactitudes anatómicas. Representa ó animal cuberto de placas duras, coma se tivese unha armadura, e con escamas nas patas, que o fan semellante a un réptil. Dürer nunca viu o rinoceronte real, o primeiro exemplar vivo visto en Europa dende tempos do Imperio Romano. A finais de 1515, o rei de Portugal, Manuel I, enviou o animal como agasallo ó papa León X, pero morreu ó naufragar o barco que o transportaba cara a costa de Italia, a comezos de 1516. Non se volvería a ver un rinoceronte vivo en Europa até a chegada dun segundo exemplar da India á corte española de Filipe II contra o 1579.^[3]

Malia as imprecisións anatómicas, o gravado de Dürer tivo unha gran popularidade en Europa e foi copiado en moitas ocasións durante os tres séculos seguintes. Estivo considerado unha representación fiable dun rinoceronte até finais do século XVIII. Ó cabo, foi substituído por pinturas e debuxos máis realistas, especialmente do rinoceronte Clara, que foi exhibido por Europa nas décadas de 1740 e 1750. Sobre o gravado de Dürer tense dito que: «Probablemente ningunha outra pintura dun animal exerceu unha influencia tan grande nas artes».^[4]

Os franceses erixiron unha escultura da obra (na cal se inspirou Salvador Dalí) e diversos artistas barrocos incluírono nos seus cadros, sobre todo despois de coñecer rinocerontes reais.

Notas[editar | editar a fonte]

↑ Algunhas fontes indican trabucadamente 1513, copiando un erro tipográfico de Dürer nun dos seus debuxos orixinais e que persistiría até o gravado. (Bedini, Silvano A. (1997). The Pope's Elephant. Manchester: Carcanet Press. p. 121. ISBN 1-85754-277-0.
↑ Clarke, T.H. (1986). The Rhinoceros from Dürer to Stubbs: 1515–1799. London: Sotheby's Publications.
↑ Clarke, capítulo 2. En honor deste animal, que vai ter tamén unha rocambolesca historia, déronlle o nome de 'abada (rinoceronte en portugués) a unha rúa de Madrid [1]. Nesta páxina cítase a data de 1583 [2]^{[Ligazón morta]}
↑ Citado por Clarke, páx.20.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Museo Británico

[1] Algunhas fontes indican trabucadamente 1513, copiando un erro tipográfico de Dürer nun dos seus debuxos orixinais e que persistiría até o gravado. (Bedini, Silvano A. (1997). The Pope's Elephant. Manchester: Carcanet Press. p. 121. ISBN 1-85754-277-0.

[2] Clarke, T.H. (1986). The Rhinoceros from Dürer to Stubbs: 1515–1799. London: Sotheby's Publications.

[3] Clarke, capítulo 2. En honor deste animal, que vai ter tamén unha rocambolesca historia, déronlle o nome de 'abada (rinoceronte en portugués) a unha rúa de Madrid [1]. Nesta páxina cítase a data de 1583 [2]^{[Ligazón morta]}

[Clarke20-4] Citado por Clarke, páx.20.

[1]

[2]

[3]

[4]