Richard e Maurice McDonald
Richard James «Dick» McDonald e Maurice James «Mac» McDonald foron dous irmáns empresarios orixinarios de Manchester (Nova Hampshire, Estados Unidos) que en 1940 fundaron o restaurante McDonald's en San Bernardino, California, ideando un sistema de servizo de comida rápida.[1][2]
Biografía[editar | editar a fonte]
Os irmáns McDonald comezaron no mundo dos negocios en 1937, cando abriron un local en Monrovia (California), inspirados por outro establecemente semellante de bocadillos de salchicha (hot dogs) que parecía ser o único negocio rendible da cidade, que atendía principalmente os clientes dun hipódromo. Con todo, o posto tivo pouca clientela fóra da tempada de carreiras.[3]
Maurice decidiu moverse para os arredores de San Bernardino, unha localidade de clase traballadora, cunha poboación daquelas de aproximadamente 100 000 persoas. Despois de que varios bancos se negasen a prestarlles o diñeiro necesario para esta empresa, o Bank of America finalmente decidiu aprobar o préstamo, e en 1940, con 5,000 dólares de capital, abriron un restaurante drive-in na esquina de 1398 North E Street e West 14th Street.[4]
Nacemento de McDonald's[editar | editar a fonte]
En 1940 crearon a empresa McDonald's en California, co ideal dun novo negocio que renovase o concepto da comida rápida, promovendo a simplicidade e calidade dos seus alimentos, ademais dun sistema que permitise atender os clientes de maneira máis eficaz e rápida.
En 1961 cederon parte da marca a Ray Kroc, un empresario de máquinas de batidos, quen a reinaugurou en abril do mesmo ano en Illinois (Estados Unidos). Os irmáns Mcdonald acabaríanlle vendendo a empresa a Kroc por 2.7 millóns de dólares.
Falecementos[editar | editar a fonte]
Maurice McDonald morreu de insuficiencia cardíaca en Riverside, California, o 11 de decembro de 1971, á idade de 69 anos. Foi enterrado no Desert Memorial Park, en Cathedral City, California.[5]
Richard McDonald morreu en Manchester, New Hampshire, o 14 de xullo de 1998, á idade de 89 anos e foi enterrado no cemiterio Mount Calvary en Manchester.[6][7][8] A súa esposa Dorothy morreu pouco despois.[9]
Na cultura popular[editar | editar a fonte]
Na película de 2016 The Founder, Nick Offerman interpreta a Richard McDonald e John Carroll Lynch interpreta a Maurice McDonald.[10] Nela nárrase a historia da fundación de McDonald's e como Ray Kroc se apropiou da empresa, ofrecendo un pago de 2,7 millóns de dólares.[11]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Mcdonald's Self-Service System: page 1 of 7". www.highwayhost.org (en inglés). Consultado o 12 de decembro de 2022.
- ↑ Sanguino, Juan (9 de marzo de 2017). "McDonald’s: la historia de traición detrás de la carbohidratada dominación mundial". El País (en castelán). ISSN 1134-6582. Consultado o 12 de decembro de 2022.
- ↑ "Retro Photos of The First McDonald’s Restaurant". www.vintag.es (en inglés). Consultado o 12 de decembro de 2022.
- ↑ "World’s First McDonald Restaurant". Amusing Planet (en inglés). 6 de setembro de 2012. Consultado o 12 de decembro de 2022.
- ↑ "Maurice James “Mac” McDonald (1902-1971) - Find A...". www.findagrave.com (en inglés). Consultado o 12 de decembro de 2022.
- ↑ "Richard James McDonald (1909-1998) - Find A Grave...". Consultado o 12 de decembro de 2022.
- ↑ Johnson, Richard L. "Restaurant Innovator Richard McDonald Dies at 89: Pioneered McDonald's, World's Largest Restaurant System / July 1998". Arquivado dende o orixinal o 19 de xaneiro de 2017. Consultado o 1 de marzo de 2018.
- ↑ Gilpin, Kenneth N. (16 de xullo de 1998). "Richard McDonald, 89, Fast-Food Revolutionary". The New York Times (en inglés). ISSN 0362-4331. Consultado o 1 de marzo de 2018.
- ↑ "BBC News | Americas | Fast food supremo dies". 15 de xullo de 1998. Consultado o 12 de decembro de 2022.
- ↑ Eschner, Kat (16 de febreiro de 2017). "Nick Offerman’s Character in “The Founder” Is Based on This Real Historical Figure". Smithsonian (en inglés). Consultado o 12 de decembro de 2022.
- ↑ "La verdadera historia del hombre que hizo de McDonalds un imperio". La Vanguardia (en castelán). 8 de marzo de 2017. Consultado o 12 de decembro de 2022.