Reboredo, Oza-Cesuras

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Reboredo
Igrexa parroquial de Santiago.
ConcelloOza-Cesuras[1]
ProvinciaA Coruña
Coordenadas43°12′48″N 8°09′37″O / 43.21339787, -8.1603208Coordenadas: 43°12′48″N 8°09′37″O / 43.21339787, -8.1603208
Poboación117 hab. (2017)
Entidades de poboación10[1]
editar datos en Wikidata ]

Santiago de Reboredo é unha parroquia que se localiza no centro do concello de Oza-Cesuras. Segundo o padrón municipal de 2017 tiña 117 habitantes (62 homes e 55 mulleres) distribuídos en 4 entidades de poboación, o que supón unha diminución en relación ao ano 1999 cando tiña 131 habitantes.

Cultura[editar | editar a fonte]

Topónimo[editar | editar a fonte]

Reboredo é un fitotopónimo latino que se refire aos carballos. A súa orixe dáse entre o século X e XII.[2][3][4]

Galería[editar | editar a fonte]

Lugares e parroquias[editar | editar a fonte]

Lugares de Reboredo[editar | editar a fonte]

Lugares da parroquia de Reboredo no concello de Oza-Cesuras (A Coruña)

Agra | O Loureiro | Maial de Arriba | Moreiras | O Navallo | O Pazo | Portorraro | Salgueiros | O Valado | Os Vilares

Parroquias de Oza-Cesuras[editar | editar a fonte]

Galicia | Provincia da Coruña | Parroquias de Oza-Cesuras

Bandoxa (San Martiño) | Borrifáns (San Pedro) | Bragade (San Mamede) | Carres (San Vicenzo) | Cis (San Nicolao) | Cuíña (Santa María) | Cutián (Santa María) | Dordaño (Santa María) | Figueredo (Santa María) | Filgueira de Barranca (San Pedro) | Filgueira de Traba (San Miguel) | Loureda (Santo Estevo) | Mandaio (San Xiao) | Mondoi (Santa Cruz) | Oza (San Pedro) | Paderne (Santiago) | Parada (Santo Estevo) | Porzomillos (San Pedro) | Probaos (Santaia) | Reboredo (Santiago) | A Regueira (Santa María) | Rodeiro (Santa María) | Salto (San Tomé) | Trasanquelos (San Salvador) | Vivente (Santo Estevo)

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 DECRETO 189/2003, do 6 de febreiro, polo que se aproba o nomenclátor correspondente ás entidades de poboación da provincia da Coruña.
  2. Cabeza Quiles, F. (2000). Os nomes da terra. Noia: Toxosoutos. 
  3. Cabeza Quiles, F. (1992). Os nomes de lugar. Topónimos de Galicia: a sua orixe e o seu significado. Vigo: Edicións Xerais de Galicia. 
  4. Sánchez Pardo, JC.; Andrade Cernadas, JM (Dirección) (2008). "Territorio y poblamiento en Galicia entre la antigüedad y la plena Edad Media (Tese)". Universidade de Santiago de Compostela: 1051. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]