Fillo de Rafael Ochoa Rodríguez, factor do ferrocarril no Carril. En 1910 instalouse coa familia a Pontecesures ao ser nomeado o seu pai xefe desta estación. Estudou o Bacharelato no Instituto de Pontevedra. Ceramista e debuxante, foi discípulo de Carlos Maside. Foi pensionado pola Deputación de Pontevedra en 1930 para estudar a cerámica española e francesa. En Pontecesures estivo á fronte da fábrica de cerámica Celta. Militou no Partido Comunista. En 1933 marchou coa súa familia a Ourense, onde o seu pai fora trasladado como xefe de estación. Colaborou con deseños en La Zarpa. Preso na guerra, foi internado nun campo de refuxiados en Francia. Despois instalouse en París. Morreu no exilio.
