Pieter Sjoerds Gerbrandy

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Pieter Gerbrandy»)
Infotaula de personaPieter Sjoerds Gerbrandy
Biografía
Nacemento13 de abril de 1885 Editar o valor em Wikidata
Goënga
Morte7 de setembro de 1961 Editar o valor em Wikidata (76 anos)
Haia
Lugar de sepulturaOud Eik en Duinen (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Cargos
Primeiro Ministro dos Países Baixos
Período3 de setembro de 1940 - 24 de xuño de 1945
AntecesorDirk Jan de Geer
SucesorWim Schermerhorn
Datos persoais
País de nacionalidadeReino dos Países Baixos Editar o valor em Wikidata
RelixiónIgrejas Reformadas (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade Livre de Amesterdão (pt) Traducir
Universidade de Edimburgo Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónavogado e político
EmpregadorUniversidade Livre de Amesterdão (pt) Traducir, catedrático de universidade (1930–1939) Editar o valor em Wikidata
Partido políticoAnti-Revolutionaire Partij - ARP
LinguaLingua neerlandesa Editar o valor em Wikidata
Obra
Arquivos en
Familia
CónxuxeHendrina Elisabeth Sikkel
Premios

Discogs: 1922572 WikiTree: Gerbrandy-6 Editar o valor em Wikidata

Pieter Sjoerds Gerbrandy, nado o 13 de abril de 1885 en Goaiïngea e finado o 7 de setembro de 1961 na Haia, foi un avogado e político neerlandés que foi primeiro ministro do goberno neerlandés no exilio, durante a segunda guerra mundial, do 3 de setembro de 1940 ata o 24 de xuño de 1945

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Gerbrandy naceu nunha aldea preto de Snits en Frisia. Estudou na Universidade Libre de Ámsterdan, despois de se graduar en 1911 exerceu como avogado en Leiden e despois en Snits. En 1918 como capitán na reserva foi de voluntario á Haia para facer fronte á proclamación da revolución socialista polo líder socialista Pieter Jelles Troelstra. Entre 1920 a 1930 foi membro da asemblea provincial polo Partido Antirrevolucionario. Desde 1930 era profesor na Universidade Libre de Ámsterdan e en 1939 fora ministro de Xustiza no gabinete de Dirk Jan de Geer contra a recomendación do seu partido. Tras a invasión alemá en 1940, e o exilio da familia real e o goberno, polo seu rexeitamento da política derrotista de De Geer a raíña Guillermina nomeouno primieiro ministro do goberno neerlandés no exilio, servindo tamén como ministro de xustiza e colonias. Pola súa iniciativa comezou a emitir Radio Oranje que subministraba información á poboación neerlandesa baixo ocupación alemá e no que el emitía chamados á poboación. Despois da liberación du sur do país, ao marchar os ministros socialistas formou un novo goberno, estritamente subordinado ao goberno militar e tras a total liberación dos Países Baixos cesou nas súas funcións. Gerbrandy opúxose á chamada "política indonesia" e presidiu de 1946 a 1950 o Comité Nacional para a Preservación da Unidade do Reino, que se opuña á independencia de Indonesia. Entre 1948 e 1959 foi deputado no Parlamento, e en 1955 concedéronlle o título de Ministro de Estado e en 1956 estivo na coñecida como comisión Beel que se encargou do affaire Greet Hofmans e da súa relación coa Casa Real.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]

Primeiro Ministro dos Países Baixos

Segue a:
Dirk Jan de Geer
Pieter Sjoerds Gerbrandy
Precede a:
Wim Schermerhorn
Anti-Revolutionaire Partij - ARP