Saltar ao contido

Período grecorromano de Exipto

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Período grecorromano de Exipto

Pirámides de Giza.
Historia Historia de Exipto
Cronoloxía Cronoloxía de Exipto
Categoría Historia de Exipto
Prehistoria
Prehistoria de Exipto
Idade Antiga
Historia antiga de Exipto
Período predinástico
Período tinita
Imperio Antigo de Exipto
Primeiro Período Intermedio
Imperio Medio de Exipto
Segundo Período Intermedio
Imperio Novo de Exipto
Terceiro Período Intermedio
A Baixa Época
Período grecorromano
Idade Media
Historia medieval de Exipto
Idade Moderna
Historia moderna de Exipto
Idade Contemporánea
Historia contemporánea de Exipto

O período grecorromano de Exipto abrangue dende o 332 a. C. ata o 395 d. C., considérase parte da historia antiga de Exipto.

O período grecorromano

[editar | editar a fonte]

No 332, Alexandre Magno tomou pose de Exipto sen necesidade de loita. Fundou Alexandría, sacrificou aos deuses exipcios e consultou o oráculo de Ammón (non o Amón exipcio). Á súa morte, Tolomeo erixiuse en soberano da satrapía de Exipto, enterrou en Menfis a Alexandre (que foi levado a Alexandría con posteridade) e proclamouse independente.

Durante os dous séculos seguintes Exipto foi gobernado por gregos, pero como un país independente. Entrou no mundo helenístico e avanzou na agricultura (dúas colleitas anuais, por exemplo) e no comercio. Xurdiron moitos asentamentos gregos e Alexandría chegou a ser a capital do mundo grego. Os Tolomeos presentábanse nos monumentos indíxenas como faraóns tradicionais e mesmo gravaban inscricións relatando as súas accións. Os anuncios públicos gravábanse en tres escritas: a xeroglífica exipcia, a demótica ou popular e en grego. Un destes decretos, publicado por Tolomeo V Epífanes (205-180), conservouse na pedra de Rosetta e permitiu o desciframento da escrita xeroglífica no século XIX.

No século II producíronse numerosas revoltas dos nativos do Alto Exipto, ao tempo que abundaban as conspiracións dentro da familia gobernante. Durante s período tolemaico desenvolveuse moito o culto aos animais, creándose mesmo cidades mortuorias para a momificación de animais, peregrinacións e consultas oraculares.

No ano 30 a.C. Roma apropiouse de Exipto. Convertido no seu "celeiro", era administrado directamente polo emperador a través dun prefecto. A relixión continuou como antes, pero erguéronse moitos menos edificios e monumentos que con anterioridade. A cultura exipcia foi destruída polo cristianismo. A última inscrición en escrita xeroglífica data do 394 d.C.; ao ano seguinte dividiuse definitivamente o Imperio Romano e Exipto ficou como posesión do Imperio Romano de Oriente, ou Bizancio.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]