Pedro de Alcántara Álvarez de Toledo
 | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde novembro de 2018.) |
 Pedro Alcántara de Toledo y Salm-Salm, XIII duque do Infantado. | |
| Nome orixinal | (es) Pedro de Alcántara Álvarez de Toledo, XIII duque del Infantado  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | (es) Pedro de Alcántara Álvarez de Toledo y Salm-Salm 20 de xullo de 1768 Madrid, España |
| Morte | 27 de novembro de 1841 (73 anos) Madrid, España |
 Secretary of State of Spain (en)  | |
| 24 de outubro de 1825 – 19 de agosto de 1826 ← Francisco Cea Bermúdez – Manuel González Salmón → | |
| Ambassador of Spain to the United Kingdom of Great Britain and Ireland (en) | |
| Duke of the Infantado (en) | |
| Count of Real de Manzanares (en) | |
| Duque de Lerma (pt) | |
| | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | político , diplomático |
| Lingua | Lingua castelá |
| Carreira militar | |
| Rango militar | Capitán General del Ejército (pt) |
| Conflito | Guerras napoleónicas |
| Outro | |
| Título | Duke of the Infantado (en) Duque de Lerma (pt) Count of Real de Manzanares (en) |
| Pais | Pedro de Alcántara Álvarez de Toledo y Silva, 12th Duke of the Infantado (en) e Princess Marie Anne of Salm-Salm (en) |
Premios | |
Pedro de Alcántara Álvarez de Toledo, nado en Madrid o 20 de xullo de 1768 e finado ibídem o 27 de novembro de 1841, foi un duque do infantado, militar e político español.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Na guerra contra a Francia revolucionaria armou a súa costa dous batallóns de infantaría. Tomou parte na Guerra de las Naranjas, pero, enemistado con Godoy, viuse desterrado da Corte entre 1804 e 1806. En 1807 tomou parte na conspiración de El Escorial, e aínda que foi absolto no proceso que lle foi aberto, o goberno ordenou o seu desterro a Écija.
Coa chegada ao trono de Fernando VII, en marzo de 1808, foi nomeado presidente do Consello de Castela. Tamén foi nomeado xefe do exército do centro. Con todo, despois do seu fracaso en Uclés, a Xunta Central destituíuno e mantívoo un longo tempo inactivo, até que foi enviado como embaixador a Londres en 1811. Regresou a Londres para desenvolver o cargo de rexente dentro da terceira rexencia, de xaneiro de 1812 até marzo de 1813.
Ao establecerse o absolutismo, desempeñou de novo a presidencia do Consello de Castela e foi un dos membros destacados da camarilla de Fernando VII. En maio de 1823 pasou a formar parte da rexencia provisional que gobernou até a liberación de Fernando VII. Foi Ministro do Estado entre outubro de 1825 e agosto de 1826 nun dos gobernos dominados realmente por Calomarde e López Ballesteros.
Morreu solteiro e o título e os cuantiosos bens da familia pasaron aos duques de Osuna.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Pedro de Alcántara Álvarez de Toledo  |
Outros artigos[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Ficha na web da Presidencia do Goberno Arquivado 19 de xaneiro de 2007 en Wayback Machine. (en castelán).
| Reinado de Fernando VII de España | ||
|---|---|---|
Segue a: Francisco Cea Bermúdez |
Pedro de Alcántara Álvarez de Toledo | Precede a: Manuel González Salmón |
| Presidente do Goberno de España | ||
