Saltar ao contido

Palacio Real de Exposicións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:Xeografía físicaPalacio Real de Exposicións
(en) Royal Exhibition Building Editar o valor en Wikidata
Imaxe
Tipoexhibition hall (en) Traducir
historical cultural heritage site (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Parte deRoyal Exhibition Building and Carlton Gardens (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Localización
División administrativaCity of Melbourne, Australia (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Localización9 Nicholson Street, Carlton VIC 3053 Editar o valor en Wikidata
LocalizaciónCarlton (en) Traducir Editar o valor en Wikidata
Mapa
 37°48′17″S 144°58′17″L / -37.8047, 144.9714
Características
Superficie25,45 ha Editar o valor en Wikidata
Inventario do Patrimonio Nacional de Australia
Data20 de xullo de 2004
Identificador105708
Listed on the Victorian Heritage Register (en) Traducir
IdentificadorH1501
Historia
Data de creación ou fundación1879 Editar o valor en Wikidata

Páxina webmuseumsvictoria.com.au… Editar o valor en Wikidata

O Edificio Real de Exposicións é un edificio Patrimonio da Humanidade en Melbourne, Victoria, Australia, construído entre 1879 e 1880 como parte do movemento expositivo, que presentou máis de 50 exposicións entre 1851 e 1915 en todo o mundo. O edificio ocupa aproximadamente 26 ha., ten unha lonxitude de 150 m. e está rodeado por catro rúas da cidade.[1] Atópase no 9 Nicholson Street nos Xardíns Carlton, flanqueado polas rúas Victoria, Carlton e Rathdowne, no extremo nordés do distrito central de negocios. Construíuse para albergar a Exposición Internacional de Melbourne en 1880–81, despois acolleu a Exposición Internacional do Centenario aínda máis grande en 1888, e a inauguración formal do primeiro Parlamento de Australia en 1901. O edificio é representativo do diñeiro e do orgullo que tiña Victoria na década de 1870.[2] Ao longo do século XX, seccións e ás máis pequenas do edificio foron obxecto de demolición e incendio, con todo, o edificio principal, coñecido como o Gran Salón, sobreviviu.

Restaurouse durante a década de 1990 e en 2004 converteuse no primeiro edificio de Australia en ser declarado Patrimonio da Humanidade pola UNESCO, sendo un dos últimos grandes edificios de exposicións do século XIX que quedan no mundo. É o lugar máis completo do mundo que se conserva do movemento das Exposicións Universais de 1851-1914. Atópase xunto ao Museo de Melbourne e é o elemento máis grande da colección do Museo Victoria. Hoxe, o edificio acolle varias exposicións e outros eventos e está estreitamente ligado aos eventos do Museo de Melbourne.

Vista aérea dos Xardíns Carlton, onde se atopa o edificio.
Litografía do edificio en 1880. Observe as ás traseiras que xa non existen.

O Palacio Real de Exposicións deseñouno o arquitecto Joseph Reed do estudo de arquitectura Reed & Barnes, que tamén deseñou o Melbourne Town Hall, a Biblioteca Estatal de Victoria, e os xardíns de estilo barroco. Foi o deseño máis grande realizado por Reed e Barnes.[2] Segundo Reed, o deseño ecléctico inspirouse en moitas fontes. Composto por ladrillo, madeira, aceiro e lousa, o palacio de exposicións é representativo dos estilos bizantino, románico, lombardo e renacentista italiano.[3] A cúpula inspiróuse na Catedral de Florencia, mentres que os pavillóns principais foron influenciados polo estilo de Rundbogenstil e varios edificios de Normandía, Caen e París.[4]

O edificio ten a escala da Beaux Arts francesa, cunha planta cruciforme en forma de cruz latina, con longas ás en forma de nave colocadas simétricamente de leste a oeste sobre a cúpula central, e unha á máis curta cara ao norte.[1] O Gran Salón aínda está en fermosas condicións, coroado por un tambor octogonal e unha cúpula que se levanta a 68 metros e con 18,3 metros de diámetro. A cúpula edificouse con estrutura de ferro fundido e madeira e ten unha dobre cuncha.

The Big Picture, inauguración do Parlamento de Australia, 9 de maio de 1901, por Tom Roberts

Na cruz, as fiestras do tambor da cúpula traen a luz solar para un espazo aberto luminoso. O interior está pintado coa combinación de cores de 1901, con murais e as palabras "Victoria Welcomes All Nations" baixo a cúpula que sobrevive desde 1888.[5] En 1888 instalouse a iluminación eléctrica para a Exposición Internacional do Centenario, converténdoa nunha das primeiras do mundo accesibles durante a noite. A decoración interior cambiou entre as dúas exposicións de 1880 e 1888. En 1880, os muros quedaron espidos e as carpinterias das fiestras e das portas pintáronse de cor verde. En 1888, as paredes pintáronse por primeira vez. A decoración foi do deseñador de interiores John Ross Anderson.[6]

Construído por David Mitchell, quen tamén construíu a Igrexa dos Escoceses e a Catedral de San Patricio. Tamén foi o pai da famosa soprano Dona Nellie Melba, que cantou na inauguración da Provisional Parliament House en Camberra en 1927. Mitchell era membro do Consello da Real Sociedade Agraria e tamén da Asociación de Construtores e Contratistas.[7]

A primeira pedra púxoa o gobernador de Victoria George Bowen o 19 de febreiro de 1879[8] e completouse en só 18 meses, inaugurandose o 1 de outubro de 1880, para a Exposición Internacional de Melbourne. O edificio consistía nun Gran Salón de máis de 12.000 metros cadrados, flanqueando anexos inferiores ao norte nos lados leste e oeste, e moitas galerías temporais entre eles.

1880–1901

[editar | editar a fonte]

Na década de 1880, o edificio acolleu dúas grandes exposicións internacionais: a Exposición Universal de Melbourne en 1880 e a Exposición do centenario de Melbourne en 1888, que celebraba un século de asentamento europeo en Australia. O evento máis significativo que ocorreu no edificio de exposicións foi a apertura do primeiro Parlamento de Australia o 9 de maio de 1901, despois da inauguración da Commonwealth de Australia o 1 de xaneiro. Despois da inauguración oficial, o Parlamento Federal trasladouse á Victorian State Parliament House, mentres que o Parlamento Vitoriano trasladouse ao palacio de exposicións durante os seguintes 26 anos.

O 3 de setembro de 1901, a Condesa de Hopetoun, esposa do Gobernador Xeral, anunciou os gañadores dun concurso para deseñar a Bandeira Nacional Australiana. Unha bandeira grande, de 5,5 metros por 11 metros, despregouse e ondeouse sobre a cúpula do Palacio Real de Exposicións.[9]

1901–1979

[editar | editar a fonte]
O edificio dende a piscina
O edificio de exposicións usado como hospital durante a pandemia de gripe de 1919.

En 1902, o edificio acolleu a Exposición Internacional Federal Australiana.[10] O período posterior a esta época viu o edificio utilizado para moitos fins. Durante a epidemia de gripe de 1919, o edificio usouse como hospital.[11]

Palacio Real de Exposicións desde a avenida principal dos Xardíns Carlton

A medida que decaeu, coñeceuse despectivamente polos veciños como O elefante branco na década de 1940[12] e na década de 1950, como moitos edificios de Melbourne daquela época, estaba destinado a ser substituído por bloques de oficinas.[13] En 1948, os membros do Concello de Melbourne someteron isto a votación e decidiuse por pouco non demoler o edificio.[14] A á do edificio que antes albergaba o Melbourne Aquarium ardeu en 1953. Foi sede dos Xogos Olímpicos de 1956, onde se disputaron as competicións de baloncesto, halterofilia, loita e a parte de esgrima do péntatlon moderno.[15][16] Durante as décadas de 1940 e 1950, o edificio un salón de baile no que se celebraban bailes regulares semanais. Durante algunhas décadas deste período tamén realizou exposicións náuticas, mostras de automóbiles e outras mostras habituais do fogar e da industria da construción. Tamén se utilizou durante as décadas de 1950, 1960 e 1970 para a matrícula na escola secundaria estatal e para os exames do certificado de educación do estado de Victoria, entre os seus diversos propósitos. O anexo occidental demoliuse na década de 1970.[17] O último anexo orixinal restante, o gran salón de baile, demolíuse en medio da controversia en 1979.[18] Foi substituído por un novo edificio na mesma pegada que proporcionaba máis espazo de exposición, revestido de espellos, en 1980. O 1 de outubro de 1980, durante unha visita a Victoria, a Princesa Alexandra descubriu unha placa que conmemoraba tanto a inauguración do novo "Salón do Centenario" de espello de cristal, como o centenario do edificio. Tamén descubriu unha segunda placa que conmemora a entrega do título "Real" ao edificio pola súa Maxestade a Raíña.

1980-presente

[editar | editar a fonte]
Palacio Real de Exposicións Melbourne Royal Exhibition Building (lado leste)

Tras o clamor pola demolición do salón de baile e o nomeamento de novos Padroados e unha nova Cátedra en 1983, o patrimonio do edificio comezou a verse tan importante como proporcionar un espazo moderno para exposicións.

A primeira avaliación de conservación do edificio realizouna Alan Willingham en 1987, e durante as décadas seguintes o Gran Salón renovouse e restaurouse progresivamente.[19] En 1996, o entón primeiro ministro de Victoria, Jeff Kennett, propuxo o localización e construción do Museo Estatal de Melbourne no aparcadoiro do norte, que implicou a demolición dos anexos dos anos 60 en 1997–98.

A sala principal dentro do edificio

A bienal Melbourne Art Fair celebrouse no Palacio Real de Exposicións de 1988 a 2014.[20][21]

O Partido Laborista, o Concello de Melbourne e algúns da comunidade local opuxéronse duramente á localización do Museo de Melbourne preto do recinto do palacio de exposicións. Debido á campaña comunitaria que se opuxo ao desenvolvemento do museo, John Brumby, entón líder da oposición estatal, co apoio do Concello de Melbourne, propuxo o nomeamento do Palacio Real de Exposicións para a lista de Patrimonio Mundial. O nomeamento ao patrimonio mundial non avanzou ata a elección do Partido Laborista do Estado de Victoria como novo goberno en 1999.

Fonte do Royal Exhibition Building

O 1 de xullo de 2004, o Palacio Real de Exposicións e os Xardíns Carlton catalogáronse como Patrimonio da Humanidade, o primeiro edificio de Australia ao que se lle concedeu este status. A lista do patrimonio indica que "O Palacio Real de Exposicións é o único gran edificio de exposicións do século XIX existente en Australia. É un dos poucos grandes edificios de exposicións do século XIX que sobreviviron en todo o mundo". En outubro de 2009, o Museo Victoria embarcouse nun importante proxecto para restaurar o antigo xardín alemán do patio occidental. A zona fora cuberta por asfalto na década de 1950 para aparcar coches.[22]

  1. 1,0 1,1 "Royal Exhibition building and Carlton Gardens" (PDF). Consultado o 14 de novembro de 2018. 
  2. 2,0 2,1 "Royal Exhibition Building and Carlton Gardens, World Heritage Management Plan" (PDF). October 2013. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 09 de marzo de 2020. Consultado o 14 de novembre 2018. 
  3. "Royal Exhibition Building and Carlton Gardens". United Nations Educational, Scientific and Cultural Organization. 2004. Consultado o 14 de novembro de 2018. 
  4. Willis, Elizabeth (2004). The Royal Exhibition Building, Melbourne. A Guide. Melbourne, Victoria: Museum Victoria. p. 2. ISBN 0-9577471-4-4. 
  5. Gadd, Nick (6 de abril de 2015). "The Royal Exhibition building of 'Marvellous Melbourne': a history of cities in 50 buildings, day 10". theguardian.com (en inglés). Consultado o 24 de marzo de 2023. 
  6. "The Building". Arquivado dende o orixinal o 15 de novembro de 2018. Consultado o 14 de novembro de 2018. 
  7. Campbell, Joan. Mitchell, David (1829–1916). National Centre of Biography, Australian National University. Consultado o 14 de novembro de 2018. 
  8. The Age Arquivado 21 de agosto de 2009 en Wayback Machine.
  9. It's an Honour Arquivado 19 de febreiro de 2013 en Wayback Machine.
  10. "AUSTRALIAN FEDERAL INTERNATIONAL EXHIBITION.". The Argus (Melbourne: 1848–1957) (Melbourne: National Library of Australia). 1 de novembro de 1902. p. 17. Consultado o 5 de novembro de 2013. 
  11. "Melbourne at War – Stop 7". Heritage Council of Victoria (en inglés). 2015-03-26. Arquivado dende o orixinal o 19 de marzo de 2021. Consultado o 2021-03-19. 
  12. "The Royal Exhibition Building Arquivado 4 de xaneiro de 2012 en Wayback Machine." museumvictoria.com.au. URL accessed on 6 de novembro de 2007.
  13. "Who will save Melbourne from the wrecker's ball? Arquivado 3 de outubro de 2012 en Wayback Machine." theage.com.au 15 de marzo de 2004. URL Consultado 5 de setembro de 2006.
  14. Wills, Elizabeth (2004). The Royal Exhibition Building, Melbourne. A Guide. Melbourne, Victoria: Museum Victoria. pp. Foreword. ISBN 0-9577471-4-4. 
  15. "The Royal Exhibition Building in Melbourne" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 26 de xullo de 2011. Consultado o 9 de outubro de 2008. 
  16. 1956 Summer Olympics official report. Arquivado 12 de setembro de 2008 en Wayback Machine.. p. 43.
  17. "The Building: Royal Exhibition Building". museumsvictoria.com.au. Arquivado dende o orixinal o 15 de novembro de 2018. Consultado o 25 de marzo de 2023. 
  18. "Museum Victoria" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 10 de setembro de 2012. Consultado o 2 de setembro de 2009. 
  19. "Global status for our greatest building" Arquivado 12 de setembro de 2011 en Wayback Machine., 21 de outubro de 2002. URL accessed on 5 de setembro de 2006.
  20. "Review: Melbourne Art Fair Viewing Rooms". ArtsHub Australia. 9 de xuño de 2020. Consultado o 30 de setembro de 2021. 
  21. Francis, Hannah (9 de xullo de 2019). "Melbourne art fair returns with design flair". The Sydney Morning Herald. Consultado o 30 de setembro de 2021. 
  22. "World Heritage, World Futures" museumvictoria.com.au. URL Consultado o 12 de marzo de 2010.

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Outros artigos

[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]