Ostinato

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

O ostinato (termo que provén do italiano e quere dicir "obstinado") é unha técnica de composición consistente nunha sucesión de compases compostos cunha secuencia de notas das que unha ou varias se repiten exactamente en cada compás. De aí o nome en italiano, que significa "obstinación, empeño en repetir o mesmo".[1]

É un efecto moi relacionado co pedal, difenrenciándose en que o pedal é unha soa nota a que se repite ou mantén, mentres que no ostinato é unha frase a repetida. Ó igual que o pedal, o ostinato atópase normalmente no baixo, aínda que pode facelo en calquera outra voz.[1]

Tipos[editar | editar a fonte]

O ostinato pode ser melódico, rítmico ou afectar a calquera parámetro sonoro, aínda que na súa versión máis sinxela é unha mera repetición. Pode ser:[1]

Existe tamén a posibilidade de construór ostinati que vaian variando lixeiramente (os cambios ou variacións do orixinal non poden ser drásticos, porque deixaría de ser un ostinato e escoitaríase como outra cousa). En xeral, o patrón debe ficar identificable.

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 1,2 Schnapper, Laure: «Ostinato». New Grove Dictionary of Music and Musicians, ed. Stanley Sadie. Macmillan, 2001 [1980].
  2. Rousseau, Jean-Jacques: Diccionario de música. Akal, 2007 [1768], p. 94.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Específica
Xeral