O voo do moscardo
| «O voo do moscardo» | ||
|---|---|---|
| Interludio de Nikolai Rimskii-Korsakov | ||
| do ópera O conto do tsar Saltán | ||
| Lanzamento | 1900 | |
| Formato | {{{formato}}} | |
| Gravada | {{{gravación}}} | |
| Xénero musical | {{{xénero}}} | |
| Lingua(s) | {{{lingua}}} | |
| Duración | {{{duración}}} | |
| Discográfica | {{{discográfica}}} | |
| Produtor(es) | {{{produtor}}} | |
| Escritor(es) | Nikolai Rimskii-Korsakov | |
| Miscelanea | {{{miscelanea}}} | |
O voo do moscardo (coñecido tamén como "O voo do abellón", título orixinal en ruso, Полёт шмеля, Poliot shmelyá) é un interludio orquestral escrito por Nikolai Rimskii-Korsakov para a súa ópera O conto do tsar Saltán, composto entre 1899 e 1900. A peza pecha o Acto III, Cadro I, xusto despois de que a Ave-Cisne máxica lle dá ao príncipe Gvidón Saltánovich (o fillo do Tsar) instrucións de como transformarse nun insecto, entón pode voar para visitar a seu pai, quen non sabe que el segue vivo. Aínda que na ópera a Ave-Cisne canta durante a primeira parte do "Voo", a súa liña vocal é melodicamente desenvolta e facilmente omitida; este feito, combinado co feito de que o número decisivamente pecha a escena, crea unha fácil extracción que fai posible a peza orquestral.
Vista xeral[editar | editar a fonte]
Este é o texto da escena na que a Ave-Cisne canta durante esta peza:
| Ruso | Tradución |
|---|---|
| (Гвидон спускается с берега в море. Из моря вылетает шмель, кружась около Лебедь-Птицы.) ЛЕБЕДЬ-ПТИЦА: Ну, теперь, мой шмель, гуляй, судно в море догоняй, потихоньку опускайся, в щель подальше забивайся. Будь здоров, Гвидон, лети, только долго не гости! (Шмель улетает.) |
(Gvidón baixa da costa ao mar. Sobre o mar voa un moscardo, xira ao redor da Ave-Cisne.)
AVE-CISNE: Ben, agora, o meu moscardon vai, vai coa nave cara ao mar, baixa en segredo, chega até unha greta a pouca distancia.Boa sorte, Gvidón, voa, pero non te quedes moito tempo! (O moscardo vaise voando.) |
Aínda que o "Voo do moscardo" non ten título na partitura da ópera, a súa común tradución en moitos idiomas provén do título en ruso (Полёт шмеля = O voo do abellón). Esta peza non constitúe un dos movementos da suite para orquestra que o compositor derivou da ópera para os concertos.
Dous leitmotivs empregados no voo están asociados co príncipe de Gvidón anteriormente na ópera. A notación musical está ilustrada aquí:
A música deste número repítese de forma modificada no cadro seguinte (Acto III, Táboa 2), nos momentos en que aparece o abellón en escena: pica ás dúas irmás malvadas na testa, cega a Babarija (o instigador da trama que engana a Saltán ao principio enviando á súa muller lonxe) e, en xeral, fai estragos ao final do cadro. No poema orixinal de Aleksandr Pushkin no que se basea esta ópera Gvidón fai tres viaxes ao reino de Saltán, cada un dos cales require a transformación nun insecto diferente.
"O voo do mosquetón" é recoñecible polo seu ritmo frenético ao que é tocado ata o tempo, con carreiras case ininterrompidas de semicorcheas cromáticas. Non é tanto a altura nin o rango das notas que se tocan o problema para o músico, senón simplemente a capacidade de moverse o suficientemente rápido, esta peza require mans extremadamente cualificadas para a súa interpretación.
Na cultura popular[editar | editar a fonte]
O programa de radio The Green Hornet usaba "O voo do moscardo" como o seu tema principal, mesturado cun zunido de abázcaro creado nun theremin. A música identificouse tanto co programa e o personaxe que foi conservada como tema da serie de TV. Esta versión foi orquestrada por Billy May e conducida por Lionel Newman, cun solo de trompeta de Al Hirt en estilo jazz alcumado "Green Bee" (abella verde). Anos despois, a música apareceu nunha escena clave da película de 2003, Kill Bill, Vol. 1. A melodía ten aparecido en moitas escenas de persecución no cine e na televisión. A serie Merlí (2015-2016) de Tv3 ten esta melodía como tema principal, interpretada polo violinista Frédéric Descargues, ao piano Anna Cassú e ao violonchelo François Ragot.
Ademais, o grupo de heavy metal Manowar gravou esta canción cun solo de baixo de Joey DeMaio. O grupo Extreme utlilizouna no álbum "Pornograffitti" como introdución ao seu tema "He-Man Woman Hater", interpretado por Nuno Bettencourt, que tamén o interpreta habitualmente nos concertos. O grupo español " La Trinca " tomou a peza musical para gravar a canción "El IVA hecho fácil" tanto en catalán como en español e aparece no seu álbum de 1986 "Trinca, Sexo y Rocanrol".[1]
Foi mesturada xunto aos temas "Na gruta do rei da montaña" de Edvard Grieg e o tema principal dos xogos de Sonic the Hedgehog para a introdución da serie Adventures of Sonic the Hedgehog.
O 23 de abril de 2011, o guitarrista John Taylor logrou un novo récord mundial do libro Guiness dos Récords, interpretando este tema a 600 BPM.[2]
