Bufo nival

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
(Redirección desde «Nyctea scandiaca»)
Bufo nival
Estado de conservación
Pouco preocupante (LC)
Pouco preocupante[1]
Clasificación científica
Reino: Animalia
Filo: Chordata
Clase: Aves
Orde: Strigiformes
Familia: Strigidae
Xénero: Bubo
Especie: B. scandiacus
Nome binomial
'Bubo scandiacus'
(Linnaeus, 1758)

Sinonimia

Strix scandiaca Linnaeus, 1758
Nyctea scandiaca Stephens, 1826

Bubo scandiacus

O bufo nival (Bubo scandiacus) é unha especie da familia das estríxidas. Nos Estados Unidos é tamén coñecida coma bufo do ártico ou gran bufo branco.

Morfoloxía[editar | editar a fonte]

Bufo de gran tamaño, cabeza redonda e orellas case invisíbeis. A plumaxe é branca con pintas negras na cabeza, dorso e cola. En ocasións hai individuos totalmente brancos. O peteiro negro e o iris amarelo contrastan fortemente coa plumaxe. Actividade crepuscular e tamén diúrna. Adoita medir entre 53 a 65 cm de longo e uns 120 a 150 cm de envergadura. A femia posúe unhas raias de cor marrón.

Reprodución[editar | editar a fonte]

Pon entre 4 e 10 ovos en maio, nun niño colocado nalgún lugar seco e con boa visibilidade. É unha especie monógama. Os xuvenís son de cor acastañada e con bandas de cor branca.

Nutrición[editar | editar a fonte]

A súa base alimentaria son os lemmings, mais tamén captura lebres e aves. En épocas de escaseza, aliméntase das reservas que vai acumulando ó longo de todo o ano. Isto permítelle sobrevivir en ambientes moi inhóspitos.

Distribución[editar | editar a fonte]

Presente no norte e interior de Escandinavia. Tamén en Islandia e as costas árticas de América e Siberia. Adoitan facer migración cara a zonas máis meridionais coa chegada do outono. Excepcionalmente poden chegar ata Holanda ou Alemaña central.

Cultura popular[editar | editar a fonte]

Hedwig, a curuxa de Harry Potter, é un bufo nival. Aínda que os libros a identifican coma femia, para gravar os filmes empregaron machos, por seren dunha cor branca máis brillante.

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Nicolai, Jürgen (1995). Everest, ed. Aves rapaces diurnas y nocturnas : identificar, clasificar y proteger las aves rapaces de Europa. Madrid. p. 157.  (en castelán)