Nicole Ladmiral
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 16 de xaneiro de 1930  6.º arrondissement de Paris, Francia (pt)  |
| Morte | 11 de abril de 1958 (28 anos) 12.º arrondissement de Paris, Francia (pt) |
| Causa da morte | Suicidio (Caída ) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Francia |
| Actividade | |
| Ocupación | actriz |
| Lingua | Lingua francesa |
  | |
Nicole Ladmiral, nada en París o 16 de xaneiro de 1930 e finada na mesma cidade o 11 de abril de 1958, foi unha actriz francesa.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Despois de narrar en off a película Le Sang des bêtes (1948) de Georges Franju, actuou en Journal d'un curé de campagne (1950) de Robert Bresson. Neste filme interpretou o que foi o papel máis destacado da súa vida artística, Mademoiselle Chantal, a perversa e antipática filla do conde d'Ambricourt.
O resto da súa carreira resultou decepcionante.
Quitouse a vida tirándose ao metro en París na estación de Daumesnil, na mañá do 11 de abril de 1958.[1]
Estivo casada con Roland Dubillard, con quen tivo unha filla, Ariane, en 1956.[2]
Filmografía[editar | editar a fonte]
- 1948: Le Sang des bêtes de Georges Franju (voz)
- 1950: Le journal d'un curé de campagne de Robert Bresson
- 1951: Deux sous de violettes de Jean Anouilh
Teatro[editar | editar a fonte]
- 1952: Quarante et quatre de Jean Davray, dirixida por Raymond Rouleau e representada no Théâtre Michel
Homenaxe[editar | editar a fonte]
- A dedicatoria do episodio «Fatale Beauté» da serie Histoire(s) du cinema, dirixida por Jean-Luc Godard: «A Michèle Firk e Nicole Ladmiral».
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ François-Guillaume Lorrain, Les Enfants du cinéma, Grasset, 2011
- ↑ Association de la régie théâtrale, texte de Geneviève Latour consacré à Roland Dubillard Arquivado 10 de maio de 2021 en Wayback Machine.
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Nicole Ladmiral na IMDb (en inglés).
