Saltar ao contido

Músculo glúteo máximo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Glúteo maior
Latín [TA]: musculus gluteus maximus
Orixe {{{Orixe}}}
Inserción    Tracto iliotibial. Bordo posterior do tracto iliotibial (fibras musculares superiores).

Fémur. Tuberosidade glútea (fibras musculares)

Vascularización Arteria glútea inferior e superior, saen da artería ilíaca interna
Innervación Nervios glúteos
Accións Extensión e rotación lateral do cadril.

En bipedestación estabiliza a articulación coxofemoral e prevén a anteversión pélvica en sinerxia cos músculos abdominais.

Antagonista iliopsoas

O músculo glúteo maior[1] ou músculo glúteo máximo[2] ([TA]: musculus gluteus maximus) é un músculo groso, romboide e oblicuo do membro inferior.[3]

Situación e disposición

[editar | editar a fonte]

Está situado na rexión posterior da pelve, tamén chamada rexión glútea. As súas fibras están dispostas de forma descendente. Consta de dous planos, un superficial e outro profundo. Abaixo atopamos principalmente o glúteo medio. Ten forma grosa e ancha, romboidal. É un dos músculos máis grandes e fortes do corpo humano.

É o máis grande e máis externo dos tres músculos glúteos e constitúe unha gran parte da forma e aspecto de cada lado das cadeiras. Os outros músculos dos glúteos son o medio e o mínimo, e estes ás veces coñécense de xeito informal como glúteos.

O músculo está formado por fascículos musculares que se atopan paralelos entre si, e están recollidos en feixes máis grandes separados por septos fibrosos.

É o principal músculo extensor da cadeira. A parte inferior do músculo tamén actúa como adutor e rotador externo da extremidade inferior. As fibras superiores actúan como abdutores das articulacións da cadeira. É o músculo principal para levantarse[4]

Cando o glúteo maior toma o seu punto fixo na pelve, estende a articulación acetabulofemoral e fai que a coxa se alinee co corpo.

Tomando desde abaixo o seu punto fixo, que actúa sobre a pelve, o soporte e o tronco sobre a cabeza do fémur; isto é especialmente evidente cando está de pé nunha perna.

A súa acción máis poderosa é facer que o corpo recupere a posición erguida despois de agacharse, tirando a pelve cara a atrás, sendo asistido nesta acción polo bíceps femoral (cabeza longa), semitendinoso, semimembranoso e adutor. Dada esta funcionalidade, é o principal músculo efector do exercicio de forza de agachamento. Está vinculado ao poder de manter o tronco nunha postura erecta bípede. Outros primates teñen cadeiras moito máis planas e non poden estar erguidos.

O glúteo maior é un tensor da fascia lata e, debido á súa relación coa banda IT, estabiliza o fémur nas superficies articulares da tibia durante a posición de pé cando os músculos extensores están relaxados.

Acción de extensión e rotación lateral

[editar | editar a fonte]
  • Co ilíaco fixo: Crea extensión da cadeira e rotación externa. As fibras inferiores tamén exercen certa adución da cadeira. En cambio, os superiores realizan a abdución, principalmente en colaboración sinérxica co seu antagonista tensor da fascia lata. O conxunto destes dous músculos xunto coa propia fascia lata chámase deltoides glúteo .[5]
  • Co fémur fixo: Con ambos lados ao mesmo tempo, realizar unha retroversión da pelve. É un músculo clave para estabilizar a pelve na postura erguida. Cun só lado, move o ilíaco en retroversión, rotación interna e inclinación lateral interna. En sinerxía antagónica co iliopsoas estabiliza a pelve para manter a erección da columna vertebral.
  1. "Dicionario galego de termos médicos; glúteo maior. páx. 347" (PDF). DXPL. Arquivado dende o orixinal (PDF) o 10 de novembro de 2021. Consultado o 21 de maio de 2022. 
  2. "bUSCatermos; músculo glúteo máximo". aplicacions.usc.es. Arquivado dende o orixinal o 21 de maio de 2022. Consultado o 2022-05-21. 
  3. Gray´s Anatomy para Estudiantes. Elsevier. 2006. ISBN 9788481748321. 
  4. Latarjet. Anatomía Humana. Tomo 1. ISBN 9789500695848. 
  5. Prometheus. Atlas de Anatomía. ISBN 9788498357080. 

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]