Miguel Gustavo

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaMiguel Gustavo

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento(pt-br) Miguel Gustavo Werneck de Sousa Martins Editar o valor em Wikidata
24 de marzo de 1922 Editar o valor em Wikidata
Río de Xaneiro, Brasil Editar o valor em Wikidata
Morte22 de xaneiro de 1972 Editar o valor em Wikidata (49 anos)
Río de Xaneiro, Brasil Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturaCemitério de São Francisco Xavier (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeBrasil Editar o valor em Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Rádio Livre (pt) Traducir (1941–) Editar o valor em Wikidata
Ocupaciónxornalista , letrista , compositor , locutor de radio Editar o valor em Wikidata
Pseudónimo literarioMiguel Gustavo Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua portuguesa Editar o valor em Wikidata
Obra
Obras destacables
Familia
CónxuxeSagramor de Scuvero Brandão (1946–1972)

IMDB: nm1209854 iTunes: 31371476 Musicbrainz: c5e062f0-b3e1-4f83-88e9-ca3303728c79 Discogs: 894867 Editar o valor em Wikidata


Miguel Gustavo Werneck de Sousa Martins, coñecido só polo nome de Miguel Gustavo,[1] nado en Río de Xaneiro o 24 de marzo de 1922 e finado na mesma cidade o 22 de xaneiro de 1972, foi un xornalista, locutor de radio e compositor brasileiro, autor, en 1962, da famosa canción "Brigitte Bardot", levada ao éxito por Jorge Veiga.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Comezou como disc-jockey en Radio Vera Cruz en 1941 e distinguiuse como compositor de jingles, ademais de acadar éxitos como compositor de samba e marchas. En 1962 compuxo, con Jorge Veiga, a peza "Brigitte Bardot". Para o Mundial de Fútbol de 1970 en México compuxo o himno "Pra Frente Brasil" que se converteu nun símbolo da Selección de fútbol do Brasil.[2] Nese mesmo ano compuxo a peza "A saia", inspirada en Miriam Batucada.[3]

Morreu en 1972 e foi enterrado no cemiterio de Caju en Río de Xaneiro.

Vida persoal[editar | editar a fonte]

Casou coa actriz e locutora Sagramor de Scuvero Brandão e tiveron dúas fillas: Ana María e María Lúcia.

Composicións[editar | editar a fonte]

  • "Baião das Mulheres (1952; Miguel Gustavo e João S. Guimarães)
  • "Baião do Chofer" (1953)
  • "A Dança Do Didu" (1956)
  • "Boate Tra La Lá" (1956)
  • "A Dança do Bidú" (1957)
  • "A Fúria Louca de Jean Pouchard" (1957)
  • "A Menina Canta" (1957)
  • "Bem Vindo Seja" (1957)
  • "Brabuletas de Brasília" (1958; Miguel Gustavo, Altamiro Carrilho e Carrapicho)
  • "Baião Triste" (1959; Altamiro Carrilho e Miguel Gustavo)
  • "Bacardy Chá-chá-chá" (1962)
  • "Bloco Da Lua" (1970; Luiz Reis e Miguel Gustavo)
  • "Brasil Eu Adoro Você" (1970)

Notas[editar | editar a fonte]

  1. admin (24 March 2022). "Miguel Gustavo - 100 anos do autor de Pra frente Brasil" (en Portuguese). musicaehistoria.com.br. Consultado o 30 May 2023. 
  2. "Evaldo Piccino: "Pra Frente Brasil", "Independência ou Morte" e o uso de música e cinema como propaganda oficial" (en Portuguese). revistas.usp.br. Consultado o 6 August 2023. 
  3. "Miguel Gustavo". music.metason.net. Consultado o 30 May 2023.