Matteo Bandello
Matteo Bandello | |
---|---|
![]() | |
Nacemento | 1485 e 1485 |
Lugar de nacemento | Castelnuovo Scrivia |
Falecemento | 1561 |
Lugar de falecemento | Agen |
Relixión | Igrexa católica |
Ocupación | sacerdote católico, poeta, escritor e bispo católico |
Na rede | |
![]() ![]() | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Matteo Bandello, nado en Castelnuovo Scrivia en 1480 e finado en Agen en 1562, foi un escritor italiano.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Estudou en Pavia e ao rematar os estudos entrou na orde dos dominicos, da que saíu en 1526. Viviu en Mantua durante moitos, ao cargo da educación de Lucrezia Gonzaga. A batalla de Pavia, na que Lombardía pasou ao emperador, obrigou a Bandello a marchar a Agen, Francia onde foi bispo dende 1550.
Bandello escribiu numerosos poemas, como un Canzonieri seguindo o estilo de Petrarca, pero debe a súa fama á súa colección de contos (214) que recolleu nun libro en 1554 e outros que apareceron postumamente en 1573, eses contos fixérono inmensamente popular, pertencen ao mesmo xénero que o Decamerón de Boccaccio ou o Heptaméron de Margarida de Navarra. Shakespeare baseouse en moitos dos seus contos para as súas obras, visible en especial en Romeo e Xulieta.