Manuel Pazos Gómez

Manuel Pazos Gómez
Nacemento	1962
Lugar de nacemento	Marzoa
Nacionalidade	España
Alma máter	Universidade de Santiago de Compostela
Ocupación	historiador
Na rede
	[ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Manuel Pazos Gómez, nado en Marzoa (Oroso) en 1962, é un historiador galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Diplomado en Maxisterio pola Universidade de Santiago de Compostela e especialista universitario en Arquivística pola UNED. Foi un dos fundadores da Asociación Cultural Obradoiro da História de Ordes. Colaborou no terceiro número de Segrel, a revista literaria da Terra de Ordes e na Guía turística do concello de Oroso. Foi responsable do Arquivo Histórico de Imaxes do Concello de Oroso e da edición da súa revista Memoria de Oroso. Colabora en varias publicacións de ámbito xornalístico e cultural.

A principios de 2018 iniciou o proxecto de constitución da Colección de Arte Contemporánea da A. C. Obradoiro da Historia. No ano 2022 puxo en marcha "Acervo, acción cultural" realizando varios proxectos relacionados coa Museografía, Etnografía e recompilación de fotografías antigas no ámbito rural galego.

Obras[editar | editar a fonte]

Os Camiños Antigos do Concello de Oroso. Guía do Antigo Camiño Real ou Inglés (1996).
A Resistencia Antifranquista na Comarca de Ordes. Manuel Ponte Pedreira (1997).
Achegamento á Segunda República en Ordes. Documentos (2001).
Ordes. Crónica fotográfica do século XX (2002). Coautor con Daniel Pereiro López.
Despois da Guerra (2003).
Concello de Oroso. Guía Histórica en Imaxes (2004). Coautor con Daniel Pereiro López.
San Martiño de Marzoa. Imaxes para o recordo (2007).
A guerra silenciada. Mortes violentas na comarca de Ordes 1936-1952 (2011).
A República da Berxa. Antonio Gómez Carneiro e o seu tempo 1899-1979 (2014).
Victorino Verea Montero. Imaxes contra o esquecemento (2015).
Descrición do Camiño Inglés da Coruña a Compostela / The English Way A Coruña to Santiago de Compostela (2017). Coautor con Trese Barton.
Os nomes do Terror. Galiza 1936: os verdugos que nunca existiron (2017); obra colectiva.
Moncho Valcarce un dos inesquecibles (2018); obra colectiva.
Chegadas, Saídas. O antigo camiño de ferro Santiago de Compostela - A Coruña (2020).
Foron por elas. Mulleres represaliadas polo franquismo (2022); obra colectiva.

Premios[editar | editar a fonte]

Premio Moncho Valcarce pola Defensa da Terra (2005). Outorgado á A.C. Obradoiro da História pola Irmandade Moncho Valcarce.
Premio Cunca das Artes 2008. Outorgado á A.C. Obradoiro da História pola Asociación de Amizade e das Artes Galego Portuguesa (AAAGP).
Recoñecemento especial á traxectoria no eido da cultura (II Gala da Cultura do Concello de Oroso, 2015).
Mención de honra / Premio especial "Pazos de Galicia" (I Certame Internacional de Investigación do Camiño Inglés, 2016).