Saltar ao contido

Manuel Díaz Gil

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Modelo:BiografíaManuel Díaz Gil
Biografía
Nacemento29 de marzo de 1929 Editar o valor en Wikidata
Sevilla, España Editar o valor en Wikidata
Morte28 de marzo de 1966 Editar o valor en Wikidata (36 anos)
Actividade
Ocupaciónfutbolista Editar o valor en Wikidata
Deportefútbol Editar o valor en Wikidata
Posición de xogoDianteiro Editar o valor en Wikidata
Traxectoria Editar o valor en Wikidata
  Equipo Número de partidos xogados Puntos/goles/tantos anotados
1952–1956   Sevilla FC 86(21)
1956–1957   Deportivo da Coruña 11(3)
1957–1958   Sevilla FC 5(0)
1958–1960   AD Almería 32(2)
Familia
IrmánsAntonio Díaz Gil Editar o valor en Wikidata

Manuel Díaz Gil, máis coñecido como Liz, nado en Sevilla o 29 de marzo de 1929 e finado na mesma cidade o 28 de marzo de 1966, foi un futbolista español que xogaba como extremo dereito.

Traxectoria

[editar | editar a fonte]

Debutou en Primeira División co Sevilla na tempada 1952/53, nunha derrota por 2-6 contra o Espanyol en Sarrià,[1] e marcou o seu primeiro gol nunha derrota por 1-2 ante o Racing de Santander no estadio de Nervión.[2] O 22 de febreiro de 1953 marcou un triplete contra o Deportivo da Coruña, nunha vitoria por 6-2,[3] sumando un total de 6 goles durante a campaña, axudando ao seu equipo a clasificarse na quinta posición. Foi titular durante a maioría de partidos das seguintes tres tempadas, xa con Helenio Herrera no banco, acadando un total de 22 goles co club andaluz.

En 1955 marcou un dos goles do Sevilla nas semifinais da Copa do Xeneralísimo contra o Real Madrid, que lle serviron ao equipo de Herrera para eliminar ao club madrileño. Foi titular na final contra o Athletic, na que se impuxo o club vasco por 1-0. Tamén en 1955 chegou a debutar coa selección B de España nun partido contra Exipto correspondente á Copa Mediterránea, formando dianteira xunto con Tejada, Badenes, Uribe e Pepillo.[4]

En xaneiro de 1957 foi cedido xunto con Arenas ao Deportivo da Coruña, dentro dunha operación na que o Sevilla conseguiu o traspaso de Arsenio.[5] Debutou cun gol ante o FC Barcelona, e nos 11 partidos que disputou marcou outros dous tantos., un deles contra o propio Sevilla,[6] pero non puido evitar o descenso do Deportivo á Segunda División.

De regreso no Sevilla disputou só 6 encontros na tempada 1957/58 e debutou na Copa de Europa, nunha derrota por 8-0 contra o Real Madrid no Bernabéu. A continuación fichou polo Atlético Almería, co que xogou dúas tempadas na Segunda División ata a desaparición do club en 1960.

Vida persoal

[editar | editar a fonte]

O seu irmán máis novo, Antonio, tamén foi futbolista e dianteiro, e ambos coincidiron nas filas do Sevilla na tempada 1955/56, xogando cada un nun extremo.[7]

  1. "Español, 6 - Sevilla, 2". Mundo Deportivo (en castelán). 22 de setembro de 1952. p. 3. Consultado o 9 de febreiro de 2022. 
  2. "Sevilla, 1 Santander, 2". Mundo Deportivo (en castelán). 24 de novembro de 1952. p. 4. Consultado o 9 de febreiro de 2022. 
  3. "Sevilla, 6 - Coruña, 2". Mundo Deportivo (en castelán). 23 February 1953. p. 4. Consultado o 9 de febreiro de 2022. 
  4. "El partido entre las formaciones B de España y Egipto fue de mediana calidad". El Correo Gallego (en castelán) (25555). 29 de novembro de 1955. p. 8. Consultado o 9 de febreiro de 2022. 
  5. "Liz y Arenas, nuevos jugadores deportivistas y Arsenio, traspasado al Sevilla". La Noche (en castelán) (11187). 24 de xaneiro de 1957. p. 5. Consultado o 9 de febreiro de 2022. 
  6. "Coruña, 3 - SevIlla, 1". Mundo Deportivo (en castelán). 8 de abril de 1957. p. 5. Consultado o 9 de febreiro de 2022. 
  7. "Liz: «Le dije al entrenador del Sevilla que salir de costalero servía de entrenamiento»". ABC (en castelán). 24 de xullo de 2013. Arquivado dende o orixinal o 26 de outubro de 2018. Consultado o 9 de febreiro de 2022.