Manuel Núñez Singala
(Redirección desde «Manuel Carlos Núñez Singala»)
Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Manuel Núñez.
-3.jpg) | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 23 de setembro de 1963  (60 anos)Lugo, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Formación profesional | Filoloxía Galega |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor |
| Xénero artístico | Teatro, narrativa e ensaio |
| Lingua | Lingua castelá |
 | |
Manuel Carlos Núñez Singala, nado en Lugo o 23 de setembro de 1963, é un escritor galego.[1]
Traxectoria[editar | editar a fonte]
A Terra Chá foi a súa primeira patria, onde viviu até a adolescencia. Estudou, traballou e viviu máis tarde en Santiago de Compostela. Estudou Filoloxía Galega e traballou no Parlamento de Galicia, na Xunta e finalmente, na Universidade de Santiago de Compostela, onde dirixe, desde 1988, o Servizo de Normalización Lingüística.
É coordinador da Comisión Técnica de linguaxes de Especialidade do Consello da Cultura Galega e membro do Comité internacional da Rede Panlatina de Terminoloxía.[2]
Obras[editar | editar a fonte]
Teatro[editar | editar a fonte]
- O achado do castro (1990) Santiago: Sotelo Blanco: 11 edicións e máis de 30000 exemplares. Reeditado en Galaxia en 2014, ISBN 978-84-9865-536-0 (9ª)
- Comedia bífida (2007). Vigo: Galaxia. ISBN 978-84-7154-057-7 (11ª). Máis de 10000 exemplares vendidos en 2023.
- Planificación estratéxica (2009). Santiago: Laiovento. ISBN 84-8487-168-1.
- Atranco no banco (2019). Vigo: Galaxia. Costa Oeste. 108 páxs.[3] ISBN 978-84-9151-405-3 (5ª).
Narrativa[editar | editar a fonte]
- Mar de fondo (1997). Vigo: Galaxia. ISBN 978-84-8288-167-6.
- Camiños na auga (2016). Vigo: Galaxia. ISBN 978-84-9865-684-8 (7ª).
- Noite de temporal (2017). Oqueleo. ISBN 978-84-16834-54-9 (3ª).
Relatos[editar | editar a fonte]
- Menú de enganos (2010). Vigo: Galaxia. ISBN 978-84-9865-290-1 (5ª).
- Instrucións para tomar café (2014). Vigo: Galaxia. ISBN 978-84-9865-551-3 (6ª)
Ensaio[editar | editar a fonte]
- En galego, por que non? Contra os prexuízos e as simplificións en contra da lingua galega (2009). Vigo: Galaxia. ISBN 978-84-9865-184-3 (7ª).
- Sacar a lingua é de mala educación. Oportunidades do multilingüísmo na infancia e na idade adulta (2017). Vigo: Galaxia. ISBN 978-84-9151-042-0.
Obras colectivas[editar | editar a fonte]
- Vocabulario sobre o medio físico e o asentamento humano (1988). Universidade de Santiago.
- Criterios lingüísticos: cincuenta cuestións rápidas para persoas impacientes (1997). Universidade de Santiago.
- Documentos administrativos, modelos comentados (1997). Universidade de Santiago.
- O Idioma na Universidade de Santiago de Compostela (resultados dun inquérito realizado no curso 1995-1996) (1998). Universidade de Santiago.
- Mini-relatos (1999). Libraría Cartabón. Relato.
- Longa lingua (2002). Xerais. Relato.
- Sempre mar (2003). Relato.
- Lingua e futuro (2010). Laiovento. Ensaio.
Premios[editar | editar a fonte]
- 1987, Premio Xiria de Creación Teatral por O achado do castro.
- 2023: Premio dos clubs de lectura.[4]
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Manuel Núñez Singala". www.oqueleo.com. Consultado o 2023-04-27.
- ↑ "Manuel C. Núñez Singala Galegos Gallegos". galegos.galiciadigital.com. Consultado o 2023-04-27.
- ↑ "Atranco no banco". Editorial Galaxia. Consultado o 2019-11-12.
- ↑ "Premio dos Clubs de Lectura 2023 para Manuel Núñez Singala Bibliotecas escolares". www.edu.xunta.gal. Consultado o 2023-04-27.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Bibliografía[editar | editar a fonte]
- Vilavedra, Dolores, ed. (1995). Diccionario da Literatura Galega. Autores I. Vigo: Editorial Galaxia. ISBN 84-8288-019-5.
