Malakula
| Malakula | |
|---|---|
 Localización | |
 Malakula, mapa | |
| Situación | |
| País | Vanuatu |
| Provincia | Malampa |
| Arquipélago | Novas Hébridas |
| Mar | Océano Pacífico |
| Coordenadas | 16°30′S 167°50′L / -16.500, -167.833 |
| Xeografía | |
| Xeoloxía | Volcánica |
| Superficie | 2.041´3 km² |
| Punto máis alto | 879 m. Monte Liambele |
| Demografía | |
| Capital | Lakatoro |
| Poboación | 25.000 hab. (2010) |
| Densidade | 12´25 hab./km² |
Malakula ou Malekula é a segunda illa máis grande da nación de Vanuatu, no océano Pacífico na Melanesia. Hai unha lenda urbana que di que o seu nome, acuñado por James Cook, ao parecer procede do francés mal à cul (literalmente, dor no cu) foi inspirado pola presenza de caníbales, a actividade volcánica e outros desagradables características da illa no momento do seu descubrimento. O capitán Cook, con todo, rexistra que os habitantes chaman a illa Mallicollo e a etimoloxía "dor no cu" é probablemente unha derivación dos mariñeiros do nome orixinal.
Situación[editar | editar a fonte]
Está separada da Illa Espírito Santo e de Malo polo Estreito de Bougainville. Lakatoro, a capital da provincia de Malampa, está situada na costa oriental e é o asentamento máis grande da illa. No lado nordeste da illa hai un grupo de illas chamadas Illas Pequenas, entre elas (de N a S) Vao, Atchin, Wala, Rano, Norsup, Uripiv e Uri.
Ten unha elevación máxima de 879 m. o monte Liambele.[1] En 1768, Louis Antoine de Bougainville deu o seu nome ao estreito que separa Malakula de Santo.
Historia[editar | editar a fonte]
Descuberto pola expedición española de Pedro Fernandes de Queirós en 1606.[2].
Durante 1914 e 1915 os antropólogo británico John Layard viviu na illa tomando notas antropolóxicas, así como rexistros fonográficos e fotográficos durante a súa campaña. Ao seu regreso a Gran Bretaña doou exemplares das placas das máis de 400 fotografías ó Museo de Arqueoloxía e Antropoloxía da Universidade de Cambridge.
Demografía[editar | editar a fonte]
Segundo o último censo do 2000, Malakula ten unha poboación de máis de 30.000 habitantes. Está separada das illas de Espírito Santo e Malo polo Estreito de Bougainville. Lakatoro, capital da provincia de Malampa, está situada na súa costa oriental e é o asentamento máis grande na illa.
Hai preto de trinta diferentes idiomas que se falan na illa de Malakula.[3] Viven dúas tribos os gran Nambas e os pequenos Nambas na parte central da zona sur, os nomes derivan do tamaño da funda do pene que levan, feita de follas de plátano ou pandanus.[4]
Tiñan, ata hai pouco, a cultura de apertar os cranios dos bebés para alterar a forma da cabeza. As cabezas en forma de cono dise que son un signo dun maior status social.
Economía[editar | editar a fonte]
A economía de Malakula baséase principalmente na agricultura, con extensas plantacións de copra nas chairas costeiras do leste ao redor de Norsup e Lakatoro. En 1939, estableceuse unha cooperativa de copra en Matanvat no norte de Malakula. En pouco tempo, tomou algúns dos trazos do culto de carga, ata 1950, tras o cal regresou ao seu propósito orixinal, a produción de copra. Hoxe en día, a plantación produtora de copra máis grande de Vanuatu está situada en Norsup.
Infraestrutura[editar | editar a fonte]
Lakatoro ten varias tendas, un supermercado, unha sucursal do banco nacional de Vanuatu, unha oficina de Air Vanuatu, o peirao principal e é o centro administrativo da provincia de Malampa (Malekula, Ambrym, Paama). Norsup ten o hospital provincial. Tanto Norsup como Lakatoro teñen teléfonos e electricidade as 24 horas.
Turismo[editar | editar a fonte]
O interior de Malekula é montañoso, accidentado e cuberto por bosques con boas sendas e observación de aves. Hai antigos lugares caníbales escondidos na selva no norte Malekula, pero moitos dos ósos e cranios elimináronse ou enterráronse. Os Maskelynes e as pequenas illas costeiras ao longo da costa leste de Malekula teñen praias de area e os arrecifes de coral son bos para o mergullo.
Transporte[editar | editar a fonte]
Transporte aéreo[editar | editar a fonte]
Hai aeroportos en Malekula en Norsup, Lamap e na Baía Suroeste. Norsup ten unha superficie de asfalto. Air Vanuatu voa a Malekula todos os días da semana.
Transporte por estrada[editar | editar a fonte]
Lakatoro é o centro de transporte por estrada de Malekula. O mellor lugar para atopar camións está no centro do comercio de Lak.
Ten unha altitude máxima de 879 m.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "Malekula, Vanuatu – island travel, accommodation, culture, reefs, beaches, rivers, forests". Arquivado dende o orixinal o 26 de febreiro de 2021. Consultado o 05 de xullo de 2013.
- ↑ Rienzi, M.L. Historia de la Oceanía, o quinta parte del mundo Barcelona, 1845-1846, vol IV, p.107
- ↑ "Languages of Malakula". Arquivado dende o orixinal o 08 de decembro de 2010. Consultado o 08 de decembro de 2010.
- ↑ "Malakula island of Vanuatu". Arquivado dende o orixinal o 01 de marzo de 2012. Consultado o 05 de xullo de 2013.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Malakula  |
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Malakula Flag
- Malekula Interactive Map Arquivado 26 de febreiro de 2021 en Wayback Machine.
