Saltar ao contido

Magnolio

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Para o xénero ver o artigo: Magnolia

Magnolio

Flor do magnolio (Magnolia grandiflora)
Clasificación científica
Reino: Plantae
Subreino: Tracheobionta
División: Magnoliophyta
Clase: Magnoliopsida
Subclase: Magnoliidae
Orde: Magnoliales
Familia: Magnoliaceae
Subfamilia: Magnolioideae
Tribo: Magnolieae
Xénero: Magnolia
Especie: M. grandiflora
Nome binomial
'Magnolia grandiflora'
L.
distribución natural da árbore
distribución natural da árbore

distribución natural da árbore

O magnolio, (Magnolia grandiflora) tamén coñecido coma magnolia común ou magnolia branca[1] é unha especie de fanerógama pertencente á familia Magnoliaceae, nativa do sueste dos Estados Unidos dende Carolina do Norte até Texas e a Florida. Adoita cultivarse coma árbore ornamental de folla perenne. En Galicia é moi común na xardinaxe urbana e palaciana.

Características

[editar | editar a fonte]

É unha árbore perennifolia que pode acadar os 27,5 m de altura. As follas son sinxelas ou amplamente ovadas de 12–20 cm de lonxitude e 6–12 cm de longo coas marxes dentadas, de cor verde escura e textura coriácea que se tornan pardas cando chega o inverno, manténdose até que as novas as substitúen na primavera. As flores son grandes, de cor branca, cun recendo característico agradábel, acadando os 30 cm con 6-12 pétalos e textura cerosa.

Usos

[editar | editar a fonte]

Emprégase popularmente coma árbore ornamental nas rexións onde os invernos non son demasiado severos, por mor á súa orixe subtropical. É moi popular en Galicia polas súas atractivas follas e flores, especialmente nas Rías Baixas, onde medra ben acadando tamaños impoñentes. As follas empréganse na fabricación de grilandas decorativas, especialmente polo Nadal.

Fóra de Galicia, a madeira emprégase na construción, porén o crecemento tan amodo encarece a produción a grande escala.

Sinonimia

[editar | editar a fonte]
  • Magnolia longifolia Sweet, Hort. Brit.: 11 (1826).
  • Magnolia elliptica (W.T.Aiton) Link, Handbuch 2: 375 (1829).
  • Magnolia lanceolata (Aiton) Link, Handbuch 2: 375 (1829).
  • Magnolia obovata (W.T.Aiton) Link, Handbuch 2: 375 (1829), nom. illeg.
  • Magnolia maxima Lodd. ex G.Don in J.C.Loudon, Hort. Brit.: 226 (1830).
  • Magnolia lacunosa Raf., Autik. Bot.: 78 (1840).
  • Magnolia microphylla Ser., Fl. Jard. 3: 226 (1849), nom. inval.
  • Magnolia obtusifolia, Fl. Jard. 3: 226 (1849), nom. inval.
  • Magnolia tardiflora Ser., Fl. Jard. 3: 226 (1849), nom. inval.
  • Magnolia tomentosa Ser., Fl. Jard. 3: 226 (1849), nom. inval.
  • Magnolia ferruginea W.Watson, Bull. Misc. Inform. Kew 1889: 305 (1889).
  • Magnolia foetida (L.) Sarg., Gard. & Forest 2: 615 (1889).
  • Magnolia hartwegii G.Nicholson, Hand-List of Trees and Shrubs 1: 17 (1894), nom. inval.
  • Magnolia hartwicus G.Nicholson, Hand-List of Trees and Shrubs 1: 17 (1894), nom. inval.
  • Magnolia stricta G.Nicholson, Hand-List of Trees and Shrubs 1: 17 (1894), nom. inval.
  • Magnolia glabra P.Parm., Bull. Sc. France Belgique 27: 251 (1896).
  • Magnolia angustifolia Millais, Magnolias: 55, 83 (1927).
  • Magnolia exoniensis Millais, Magnolias: 59 (1927).
  • Magnolia galissoniensis Millais, Magnolias: 60 (1927).
  • Magnolia gloriosa Millais, Magnolias: 61 (1927).
  • Magnolia praecox Millais, Magnolias: 69 (1927).
  • Magnolia pravertiana Millais, Magnolias: 69 (1927).
  • Magnolia rotundifolia Millais, Magnolias: 70 (1927).[2]

Véxase tamén

[editar | editar a fonte]

Referencias

[editar | editar a fonte]
  1. ↑ "Copia arquivada". Arquivado dende o orixinal o 22 de xullo de 2013. Consultado o 11 de decembro de 2012. 
  2. ↑ "Magnolio". Royal Botanic Gardens, Kew: World Checklist of Selected Plant Families. Consultado o 21 de agosto de 2010. 

Bibliografía

[editar | editar a fonte]
  1. Breedlove, D. E. 1986. Flora de Chiapas. Listados Floríst. México 4: i–v, 1–246.
  2. CONABIO, 2009. Catálogo taxonómico de especies de México. Cap. nat. México 1.
  3. Correll, D. S. & M. C. Johnston 1970. Man. Vasc. Pl. Texas i-xv, 1–1881.
  4. Flora of China Editorial Committee, Addendum, 200?. Fl. China ,Checklist Addendum.
  5. Flora of North America Editorial Committee, eds. 1997. Magnoliidae and Hamamelidae. Fl. N. Amer. 3: i–xxiii, 1–590.
  6. Gleason, H. A. & A. Cronquist 1991. Man. Vasc. Pl. N.E. U.S. (ed. 2) i-lxxv, 1-910.
  7. Godfrey, R. K. & J. W. Wooten 1981. Aquatic and Wetland Plants of Southeastern United States Dicotyledons. Aquat. Wetland Pl. SE. U.S. Dicot. 933 pp.
  8. Jørgensen, P. M. & C. Ulloa Ulloa 1994. Seed plants of the high Andes of Ecuador—A checklist. AAU Rep. 34: 1–443.
  9. Jørgensen, P. M. & S. León-Yánez 1999. Catalogue of the vascular plants of Ecuador. Monogr. Syst. Bot. Missouri Bot. Gard. 75: iviii,.
  10. Linares, J. L. 2003 [2005]. Listado comentado de los árboles nativos y cultivados en la república de El Salvador. Ceiba 44(2): 105–268.
  11. Lozano-Contreras, G. 1983. Magnoliaceae. Fl. Colombia 1: 1–119.
  12. Meyer, Frederick G. 1992. Magnoliaceae Family for Flora of North America. 32 pp..
  13. Molina R., A. 1975. Enumeración de las plantas de Honduras. Ceiba 19(1): 1–118.
  14. Radford, A. E., H. E. Ahles & C. R. Bell 1968. Man. Vasc. Fl. Carolinas i-lxi, 1–1183.
  15. Small, J. K. 1933. Man. S.E. Fl. i-xxii, 1-1554. View in BotanicusView in Biodiversity Heritage Library
  16. Standley, P. C. & J. A. Steyermark 1946. Magnoliaceae. In Standley, P.C. & Steyermark, J.A. (Eds), Flora of Guatemala - Part IV. Fieldiana, Bot. 24(4): 266–269.
  17. Vazquez-G., J. A. 1994. Magnolia (Magnoliaceae) in Mexico and Central America. Brittonia 46(1): 1–23.
  18. Wunderlin, R. P. 1998. Guide Vasc. Pl. Florida i–x + 1–806.

Ligazóns externas

[editar | editar a fonte]
Traído desde «https://gl.wikipedia.org/w/index.php?title=Magnolio&oldid=6220178»