MacDill Air Force Base

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
MacDill Air Force Base
IATA: MCF – ICAO: KMCF – FAA: MCF
Sumario

A MacDill Air Force Base (AFB) (IATA: MCF, ICAO: KMCF, FAA LID: MCF) é unha base aérea activa da Forza Aérea Estadounidense, localizada aproximadamente a 6,4 km ao suroeste de Tampa, en Florida. É a sede do 6º Air Mobility Wing (6 AMW) do Air Mobility Command (AMC), parte da décimo oitava Forza Aérea (18 AF) do AMC.

A 6º Air Mobility Wing está dirixida polo Coronel Scott V. DeThomas.[1] O xefe de comando da Air Mobility Wing é o Sarxento Tommy Mazzone.[2]

Visión xeral[editar | editar a fonte]

A MacDill AFB acolle a 6º Air Mobility Wing (6º Á de Mobilidade Aérea), asignada ao Air Mobility Command. Ademais de traballar con avións KC-135R Stratotanker e C-37A, a 6º AMW ten a máis de 3.000 traballadores baixo o seu mando, así como 50 institucións asociadas, que comprenden un persoal adicional dunhas 12.000 persoas. Entre esta organizacións atópanse o United States Central Command (USCENTCOM), o United States Special Operations Command (USSOCOM), o Special Operations Command Central (SOCCENT) e un destacamento do United States Africa Command (AFRICOM). MacDill tamén funciona como base do Aircraft Operations Center da National Oceanic and Atmospheric Administration. Os 3.000 membros do persoal da 6 AMW divídense en catro grupos, ademais do persoal máis próximo ao comandante.

A 6º AMW tamén comparte localización cunha á asociada, a 927º Air Refueling Wing (927 ARW) do Air Force Reserve Command (AFRC). A 6º AMW e a 927º ARW teñen asignado o mesmo tipo de avión, o KC-135 Stratotanker.

Demografía[editar | editar a fonte]

Segundo o Censo dos Estados Unidos do 2000, na MacDill AFB había 2.692 persoas, 638 casas, e 600 familias. A composición racial era dun 61,8% de brancos, 24,5% de afroamericanos, 12% de latinoamericanos, 0,6% de nativos americanos, 2.9% de asiáticos americanos, 0,4% das illas do Pacífico, 5,1% dalgunha outra raza, e 4,8% de dúas ou máis razas.

Das 638 vivendas, no 39,1% había algún residente menor de 18 anos, no 87,8% vivían parellas casadas, e no 1,5% había tan só unha persoa vivindo. No 88,5% había algún individuo de máis de 18 e en ningunha vivía só alguén maior de 65 anos. O número de habitantes medios por vivenda era de 3,75.

Galería de imaxes[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Biographies : COLONEL SCOTT V. DETHOMAS Arquivado 27 de decembro de 2013 en Wayback Machine.. Macdill.af.mil. Consultado o 21 de xullo de 2013.
  2. Biographies : Chief Master Sgt. Thomas B. Mazzone Arquivado 27 de decembro de 2013 en Wayback Machine.. Macdill.af.mil. Consultado o 21 de xullo de 2013.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Maurer, Maurer (ed.). Air Force Combat Units Of World War II. Washington, D.C.: U.S. Government Printing Office 1961 (republished 1983, Office of Air Force History, ISBN 0-912799-02-1).
  • Ravenstein, Charles A. Air Force Combat Wings Lineage and Honors Histories 1947–1977. Maxwell Air Force Base, Alabama: Office of Air Force History 1984. ISBN 0-912799-12-9.
  • Mueller, Robert, Air Force Bases Volume I, Active Air Force Bases Within the United States of America on 17 September 1982, Office of Air Force History, 1989 ISBN 0-912799-53-6
  • Martin, Patrick (1994). Tail Code: The Complete History of USAF Tactical Aircraft Tail Code Markings. Schiffer Military Aviation History. ISBN 0-88740-513-4.
  • Rogers, Brian (2005). United States Air Force Unit Designations Since 1978. Hinkley, England: Midland Publications. ISBN 1-85780-197-0.
  • Cornett, Lloyd H. and Johnson, Mildred W., A Handbook of Aerospace Defense Organization 1946 – 1980, Office of History, Aerospace Defense Center, Peterson Air Force Base, Colorado
  • Winkler, David F. (1997), Searching the skies: the legacy of the United States Cold War defense radar program. Prepared for United States Air Force Headquarters Air Combat Command.

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]