Módulo libre

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

En álxebra, un módulo libre é un módulo M que ten unha base B, é dicir, un subconxunto de M tal que cada elemento de M se escribe de forma única como unha combinación lineal (finita) de elementos de B.

Definicións[editar | editar a fonte]

Unha base de M é unha parte B de M que cumpre as dúas seguintes condicións :

  • xerador para M, é dicir que cada elemento de M é unha combinación lineal de elementos de B;
  • libre, é dicir, que para todas as familias finitas (ei)1≤i≤n de elementos de B dous a dous distintos e (ai)1≤i≤n de elementos do anel subxacente tal que a1e1 +... + anen = 0, temos que : a1 =... = an = 0.

Un módulo libre é un módulo que ten unha base.[1]

Exemplos e contraexemplos[editar | editar a fonte]

  • Dado un anel A, o exemplo máis inmediato dun módulo libre de A é An. Recíprocamente, calquera módulo A libre básico con n elementos é isomorfo a An.
  • Cada grupo abeliano admite unha estrutura única de ℤ-módulo.Os grupos abelianos libres son exactamente ℤ-módulos libres.
  • A diferenza dos espazos vectoriais[2], casos particulares de módulos nun corpo, un módulo non sempre é libre. Por exemplo, os ℤ-módulos ℤ/2ℤ e ℚ non son libres. Por outra banda, calquera módulo é o cociente dun módulo libre.
  • Un submódulo dun módulo libre xeralmente non é libre. Por exemplo, cada ideal (á esquerda) de A é un A-módulo (pola esquerda), mais só é libre se é xerado por un só elemento.
  • O teorema para construír bases partindo dunha parte libre ou xeradora non é válido para módulos. Así, a parte non libre {2,3} xera ℤ como un ℤ-módulo (porque xera 1 por 3 - 2 = 1). Por outra banda, nin o singleton {2} nin o {3} xeran ℤ eles soiños. Do mesmo xeito a parte libre {2} non se pode completar nunha base de ℤ.

Propiedades xerais[editar | editar a fonte]

  • Se é unha familia de módulos libres en A, entón a súa suma directa é libre en A.

Supoña que M e N son módulos libres en A.

  • O seu produto tensorial MN é libre.
  • O conxunto HomA (M, N) de mapas lineais A, que ten unha estrutura de módulo A natural, é libre. En particular, o dual HomA (M, A) é libre.
  • Se C é unha A-álxebra, entón é libre en C.
  • Nun anel principal, calquera submódulo dun módulo libre F é libre e de rango inferior ou igual ao de F .
  • Calquera módulo libre é proxectivo e, en xeral, plano. Estas últimas propiedades son máis flexibles que ser módulo libre: por exemplo, se 0 → M N L → 0 é unha secuencia exacta de módulos con N e L libres, isto non implica en xeral que M sexa libre. Por outra banda, esta propiedade é certa para os módulos proxectivos e para os módulos planos.

Rango dun módulo libre nun anel conmutativo ou noetheriano[editar | editar a fonte]

Unha cuestión natural é se, como para os espazos vectoriais, todas as bases dun módulo libre teñen a mesma cardinalidade. A resposta é negativa en xeral, pero afirmativa con condicións adicionais febles no anel subxacente. Por exemplo, é suficiente que o anel sexa conmutativo, ou noetheriano, para que o resultado se manteña; neste caso podemos falar da dimensión, tamén chamada rango, do módulo libre.

Supoñamos no que segue que A é conmutativo e non cero.

  • O rango dunha suma directa súmase, dun produto tensor multiplícase e permanece inalterado por extensión dos escalares.
  • Se P é un ideal máximo de A, entón M/PM é un espazo vectorial no corpo A/P, de dimensión igual ao rango de M.
  • Se MN é un mapa linear inxectivo entre dous módulos libres con N de rango finito, entón M é de rango finito e menor ou igual ao de N .
  • Se MN é un mapa linear surxectivo entre dous módulos libres, entón o rango de M é maior ou igual que o de N (de feito temos entón un mapa linear surxectivo de espazos vectoriais M/PMN/PN).
  • Se MN é un mapa linear surxectivo entre módulos libres do mesmo rango finito, entón é un isomorfismo (o seu determinante é invertible).

As propiedades anteriores tamén se traducen do seguinte xeito: nun módulo libre de rango (finito ou non), calquera parte xeradora ten unha cardinalidade maior ou igual a ; nun módulo libre de rango finito n, calquera parte libre ten como máximo n elementos e calquera parte xeradora con n elementos é unha base.

  • Calquera secuencia exacta curta 0 → MNL → 0 de módulos libres divídese (xa que L é proxectivo) e N é isomórfico a ML, noutras palabras: o rango de N é a suma dos rangos de M e L. Isto pódese ver como a xeneralización do teorema de rangos, que se refire aos espazos vectoriais.
  • Supoña que B é un anel conmutativo que contén A, e tamén un módulo libre de A para o produto, con base . Se C é un módulo libre de B con base , entón C é un módulo libre de A con base . En particular, o rango de C sobre A é o produto dos rangos de B sobre A e de C sobre B (finito ou infinito).

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Hazewinkel (1989). Encyclopaedia of Mathematics, Volume 4. p. 110. 
  2. Keown (1975). [Módulo libre en Google Books. An Introduction to Group Representation Theory] |url= incorrecto (Axuda). p. 24. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Adamson, Iain T. (1972). Elementary Rings and Modules. University Mathematical Texts. Oliver and Boyd. pp. 65–66. ISBN 0-05-002192-3. MR 0345993. 
  • Keown, R. (1975). An Introduction to Group Representation Theory. Mathematics in science and engineering 116. Academic Press. ISBN 978-0-12-404250-6. MR 0387387. 
  • Govorov, V. E. Free module (SpringerEOM). Free_module&oldid=13029. .
  • Matsumura, Hideyuki (1986). Commutative ring theory. Cambridge Studies in Advanced Mathematics 8. Cambridge University Press. ISBN 0-521-36764-6. MR 0879273. Zbl 0603.13001.