Luciano Puga Blanco

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Luciano Puga Blanco
Nacemento30 de decembro de 1842
Lugar de nacementoProente
Falecemento24 de setembro de 1899
Lugar de falecementoA Coruña
NacionalidadeEspaña
Alma máterUniversidade de Santiago de Compostela
Ocupaciónpolítico e maxistrado
PaiManuel María Puga Feijoo
FillosManuel María Puga y Parga
Na rede
Galiciana: 542
editar datos en Wikidata ]

Luciano María Puga Blanco, nado en Proente (A Merca) o 30 de decembro de 1842 e finado na Coruña o 26 de setembro de 1899[1], foi un xurista e político galego.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Fillo de Manuel María Puga Feijoo. Licenciado en Dereito Civil e Canónico pola Universidade de Santiago de Compostela e doutorado pola Universidade Central de Madrid en 1867. Foi alcalde de Santiago de Compostela (1870-1871), deputado en Cortes polo distrito de Santiago de Compostela (1871-1871) e polo da Coruña (1884-1886), e gobernador do Banco Español na Habana (1891). Foi senador pola Real Sociedad Económica Matritense de Amigos del País (1891) e pola provincia cubana de Matanzas (1893). Ao regresar de Cuba foi nomeado fiscal do Tribunal Supremo (1895). Dirixiu o xornal coruñés El Clamor de Galicia (1881-1882). Defendeu a Curros Enríquez cando foi condenado por Aires da miña terra e publicou Informe oral pronunciado por (...) en defensa de D. Manuel Curros Enríquez (1881).


Predecesor:
?
 
Alcalde de Santiago
 
1870 - 1871
Sucesor:
?

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Necrolóxica en La Idea Moderna, 28-9-1899, p. 2.

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]