Lillian Moller Gilbreth

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Lillian Moller Gilbreth
Lillian Moller Gilbreth, 1921.jpg
Datos persoais
Nome completoLillie Evelyn Moller Fernandez
Nacemento25 de maio de 1878
LugarOakland
Falecemento2 de xaneiro de 1972
LugarPhoenix
NacionalidadeEstados Unidos de América
CónxuxeFrank Bunker Gilbreth
FillosFrank Bunker Gilbreth Jr., Ernestine Gilbreth Carey e Robert Moller Gilbreth
Actividade
CampoEnxeñeira industrial
Alma máterUniversidade de California en Berkeley, Universidade Brown e Oakland High School
Coñecida porFatigue study, the elimination of humanity's greatest unnecessary waste
PremiosNational Women's Hall of Fame, Medalha Hoover e Medalha Henry Laurence Gantt
editar datos en Wikidata ]

Lillian Moller Gilbreth, nada en Oakland, California (EE UU) o 24 de maio de 1878 e finada en Phoenix, Arizona o 2 de xaneiro de 1972, foi unha psicóloga estadounidense, cuxos traballos se desenvolveron principalmente na área de enxeñaría industrial.[1] Foi unha das primeiras mulleres enxeñeiras que obtivo un doutoramento, e, posiblemente, a primeira verdadeira psicóloga industrial/organizacional.[2]

Ela e o seu esposo, Frank Bunker Gilbreth, eran expertos en eficiencia e contribuíron ao estudo de enxeñaría industrial en campos como o do movemento e os factores humanos[3]. Os libros Cheaper by the Dozen e Belles on their toes (escrita polos seus fillos Ernestine e Frank Jr.) narran a historia da súa vida familiar cos seus doce fillos e describen como aplican o seu interese no estudo de movemento e de tempo para a organización e as actividades diarias dunha familia tan extremadamente grande.

Traxectoria[editar | editar a fonte]

Un dos principais empregos que tivo durante a súa carreira foi o de asesora económica oficial dos presidentes Herbert Hoover, Franklin Delano Roosevelt, Dwight D. Eisenhower, John Fitzgerald Kennedy e Lindon Johnson, con este último traballou en defensa civil, produción de material bélico e rehabilitación de feridos.[4]

Lillian inventou tamén obxectos como o cubo de lixo de pedal e os estantes da porta da neveira. Foi a primeira muller en ser elixida para a Academia Nacional de Enxeñería.[1]

Homenaxes[editar | editar a fonte]

Existe unha exposición permanente nunha sala dedicada exclusivamente ao matrimonio Gilbreth, no Museo Smithsonian (parte do Instituto Smithsonian, en Washington D.C) na sección de Historia Americana (estadounidense, especificamente) e o seu retrato colga no National Portrait Gallery.

Notas[editar | editar a fonte]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Bibliografía[editar | editar a fonte]

  • Ignotofsky, Rachel (2017). Mujeres de ciencia : 50 intrépidas pioneras que cambiaron el mundo (1ªed.). Madrid. ISBN 978-84-16830-80-0

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]