Leonor Teles de Meneses
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 1350 Tras os Montes e Alto Douro, Portugal |
Morte | 27 de abril de 1386 (35/36 anos) Tordesillas, España |
Lugar de sepultura | Mosteiro Real de Santa Clara de Tordesillas (pt) |
Rexente Reino de Portugal | |
Raíña de Portugal | |
Datos persoais | |
Relixión | Cristianismo |
Actividade | |
Ocupación | monarca |
Outro | |
Título | Raíña de Portugal |
Familia | Casa de Teles de Meneses (pt) |
Cónxuxe | Fernando I de Portugal (1371 (Gregoriano)–) João Lourenço da Cunha , divorcio |
Parella | Xoán Fernández de Andeiro |
Fillos | Álvaro da Cunha, senhor de Pombeiro () João Lourenço da Cunha Beatriz de Portugal () Fernando I de Portugal |
Pais | Martim Afonso Telo de Meneses e Aldonca de Vasconcellos |
Irmáns | João Afonso Telo de Meneses, 6.º conde de Barcelos Gonçalo Telo de Menezes, Conde de Neiva e Faria, Senhor de Castanhede Maria Telles de Meneses Juana Téllez de Meneses |
Descrito pola fonte | Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron |
Leonor Teles de Meneses, cognominada A Aleivosa, nada en Tras os Montes c. 1350 e finada en Tordesillas o 27 de abril de 1386, foi raíña de Portugal entre 1371 e 1383, polo seu matrimonio con Fernando I, con quen casou o 15 de maio de 1372. En febreiro de 1373, nacía Beatriz de Portugal.
Traxectoria
[editar | editar a fonte]Sobriña de Xoán Afonso Telo de Meneses, conde de Barcelos, descendía polo seu pai (Martín Afonso Tello de Meneses) do rei Froila II de Asturias e León e, pola súa nai (Aldonça Anes de Vasconcelos) de Teresa Sánchez, filla bastarda do rei Sancho I de Portugal.
Coa morte de Fernando o 22 de outubro de 1383, Leonor asumiu a rexencia do reino e o seu amante galego Xoán Fernández de Andeiro pasou a vivir no pazo real. Esta ligazón desagradou principalmente ao pobo, á burguesía e a parte da nobreza, que odiaban a rexente e temían un matrimonio cun soberano vencellado á coroa castelán-leonesa.
Xoán, Mestre de Avis, apoiado por un grupo de nobres, entre os que Álvaro Pais, e o mozo Nuno Álvares Pereira foi animado polo descontento xeral a asasinar o conde de Andeiro. A acción tivo lugar no pazo, a 6 de decembro de 1383, e iniciou o proceso de obtención da rexencia en nome do infante Xoán
Leonor fuxiu de Lisboa, fiel ó Mestre de Avis, e refuxiouse en Ourense e logo en Santarém, cidades fieis á causa da raíña, onde intentou manobrar politicamente a súa continuidade no poder. Porén, co desenvolvemento do conflito entre o Mestre de Avis e o rei castelán, a rexente perdeu espazo de manobra e acabou por ceder a rexencia a Beatriz, esposa de Xoán I de Castela.
Coa vitoria do partido do Mestre de Avis na guerra civil, este converteuse en rexente e despois rei, e Xoán I de Castela, xenro de Leonor, internouna no mosteiro de Tordesillas, preto de Valladolid, onde viría a falecer.
Este artigo sobre unha personalidade é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |