Juan Beceiro
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1903  Serantes, España |
| Morte | 13 de maio de 1990 (86/87 anos) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | lexicógrafo |
| Lingua | Lingua castelá |
Juan Beceiro Amado, nado en Serantes (Ferrol) en 1903 e finado en Madrid o 13 de maio de 1990[1] foi un tradutor, lexicógrafo e militar galego.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Fillo do tamén militar Juan Beceiro Díaz, capitán do cruceiro Blas de Lezo, alistouse no exército español. Con el chegou a oficial destinado en África. En 1934 participa na represión da revolución de Asturias. Durante a Guerra civil española incorpórase ao bando nacional e remata en 1939 en Estremadura. En 1943 regresa a Ferrol, pero posteriormente é destinado a Madrid e Valladolid, onde chega a presidir a Casa de Galicia de Valladolid. De alí, xa co grao de xeneral de brigada, pasa a Melilla en 1966[2], onde o ascenden a xeneral, e onde o nomean gobernador militar da cidade.
En 1967 pasa á reserva, e instálase en Granada, onde dedicou o seu tempo a traducir ao galego clásicos da literatura universal. Así, foi o primeiro que traduciu O Quixote, Contos e leendas d'a Eirín, a Vida e milagres do Lazariño de Tormes, A Odisea de Homero e o Hamlet de Shakespeare, que porén permanecen inéditas.
Tamén permanece sen editar a obra Comentos, follas dun vocabulario galego-castelán, compendio de lexicografía que intercala relatos propios e explicacións sobre os termos recollidos.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Nota necrolóxica no ABC, 12 de maio de 1991.
- ↑ Don Juan Azpiroz, director de industria y material del Ministerio del Ejército, ABC, 27/2/1966.