José Antonio Urbiola

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaJosé Antonio Urbiola

Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento13 de setembro de 1937 Editar o valor em Wikidata
Agoitz, España Editar o valor em Wikidata
Morte4 de abril de 2019 Editar o valor em Wikidata (81 anos)
Pamplona, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónpolítico , avogado Editar o valor em Wikidata
Partido políticoHerri Batasuna
Euzko Alderdi Jeltzalea - Partido Nacionalista Vasco Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata

José Antonio Urbiola Machinandiarena, nado en Agoitz o 13 de setembro de 1937 e finado en Pamplona o 4 de abril de 2019, foi un político vasco de ideoloxía nacionalista. Membro da executiva do Partido Nacionalista Vasco (Euskadi Buru Batzar) e presidente do consello rexional de devandito partido en Navarra (Napar Buru Batzar) entre 1992 e maio de 2004. Tamén foi membro de Herri Batasuna, formación coa que chegou a ser vicepresidente do Parlamento Foral de Navarra en 1980.[1]

Traxectoria política[editar | editar a fonte]

Licenciado en Dereito en 1962, un ano antes xa era membro da executiva navarra do PNV e en 1964 formou parte do EBB, máximo órgano dese partido. En 1973 foi detido polo seu labor como avogado, sendo o último avogado que sufriu detención polo seu labor durante o franquismo, tras o que se exiliou, primeiro no País Vasco francés, de onde foi expulsado polas autoridades francesas en febreiro de 1974, e posteriormente en Venezuela, país no que permaneceu até 1976, para despois regresar á actividade política tras a reinstauración democrática ocupando postos dirixentes en Herri Batasuna.

As gravacións á emisora da policía que realizou como radioafeccionado dos tráxicos sucesos dos Sanfermines de 1978 nas que se ouvía as ordes da policía de "ir matar si é necesario" constitúen unha das probas fundamentais de devanditos feitos e foron recollidas en diversos documentais.[2]

En 1980 foi elixido vicepresidente do primeiro Parlamento Foral de Navarra, cargo que ocupou até 1981 e no exercicio do cal foi detido por unhas presuntas manifestacións realizadas no seo dunha comisión parlamentaria, sen que se chegase a iniciar proceso algún contra el.[3]

Voz disidente dentro de Herri Batasuna logo de manifestarse publicamente contra ETA en 1983, foi ameazado e partiu por segunda vez ó exilio, non regresando até 1988. Tralo seu regreso ingresou de novo no PNV e en 1992 foi elixido presidente de devandito partido en Navarra. Urbiola ocupou este cargo até maio de 2004, cando foi substituído por José Ángel Aguirrebengoa.[4]

Notas[editar | editar a fonte]