Jacobo Varela de Limia
Jacobo Varela de Limia | |
---|---|
![]() | |
Nacemento | 1878 |
Lugar de nacemento | Santiago de Compostela |
Falecemento | 2 de febreiro de 1935 |
Lugar de falecemento | Santiago de Compostela |
Nacionalidade | España |
Alma máter | Universidade de Santiago de Compostela |
Ocupación | xornalista |
Irmáns | José Varela de Limia |
Na rede | |
![]() | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
Jacobo Varela de Limia Menéndez, nado en Santiago de Compostela en 1878 e finado en Santiago de Compostela o 2 de febreiro de 1935, foi un avogado, xornalista e político galego.[1]
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Fillo de José Varela López de Limia e Cándida Menéndez Jove-Huergo. Estudou Dereito na Universidade de Santiago de Compostela e doutorouse na Universidade de Madrid. Exerceu a avogacía en Santiago de Compostela e foi concelleiro. Foi director de Diario de Galicia e El Ideal Gallego, posto que abandonou para ser catedrático de Dereito da Universidade de Santiago de Compostela. Impulsou numerosos sindicatos agrícolas confesionais e fundou a Federación Católica Agraria da diocese de Santiago de Compostela, da que foi presidente. Desempeñou o cargo de tesoureiro da Confederación Nacional Católica Agraria en Madrid (1921-1924). Vinculado ao maurismo, na ditadura de Primo de Rivera foi gobernador civil de Lugo (1923-1926). Presidiu a Unión Regional de Federaciones Católicas Agrarias e o matadoiro do Porriño. Adscribiuse ao grupo da Democracia Cristiá e ao secretariado de Galicia en Madrid. Publicou en 1918 o folleto rexionalista conservador Orientaciones regionalistas e presentou o relatorio "La cooperación en la producción" no I Congreso Nacional Cerealista de Valladolid (1926).

Obras[editar | editar a fonte]
- Orientaciones regionalistas, 1918.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Artigo VARELA DE LIMIA Y MENÉNDEZ, Jacobo, por Alberto Martínez López, Gran Enciclopedia Galega