Ion Creangă
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1 de marzo de 1837 Humuleștii Noi, Romanía (en)  |
| Morte | 31 de decembro de 1889 (52 anos) Iași (Reino de Romanía) |
| Causa da morte | Crise epiléptica (pt) |
| Lugar de sepultura | Cemitério Eternitatea (pt) |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Principado de Moldavia Principados Unidos (pt) Reino de Romanía |
| Relixión | Cristianismo ortodoxo |
| Educación | Theological Seminary at Socola Monastery (en) |
| Actividade | |
| Ocupación | escritor , poeta , escritor de literatura infantil , autobiógrafo , recompilador de contos fantásticos |
| Partido político | político independente Free and Independent Faction (en) |
| Membro de | |
| Xénero artístico | Anecdote (en) , Literatura infantil, literatura erótica, fábula, Conto de fadas, poesia lírica (pt) , memorias, novela curta, sátira, conto e sketch story (en) |
| Movemento | Realismo literario e Junimea (en) |
| Influencias | |
| Pseudónimo literario | Popa Smantana, Ioan Vântură-Țară |
| Lingua | Lingua romanesa |
| Obra | |
Obras destacables | |
Sinatura  | |
   | |
Ion Creangă, nado o 1 de marzo de 1837 en Humuleşti e finado o 31 de decembro de 1889 en Iaşi, foi un escritor romanés.
Primeiros anos[editar | editar a fonte]
Creangă naceu nas faldras dos Cárpatos orientais, no norte do Principado de Moldavia, era o primeiro de oito irmáns dunha familia labrega. Comezou a súa educación na súa localidade natal co crego local, estudou brevemente en Broşteni antes de volver a casa e matricularse na escola da veciña Târgu Neamţ. Despois dun ano no seminario de Fălticeni, Creangă marchou a Iaşi, a capital moldova, onde continuou a súa preparación para o sacerdocio no seminario teolóxico do mosteiro de Socola.
Diácono e profesor[editar | editar a fonte]
Creangă converteuse en diácono tras completar os seus estudos en Socola en 1858 e casar coa filla dun sacerdote en Iaşi. Continuou a súa educación en 1864, estudando maxisterio nunha escola preparatoria onde contou con Titu Maiorescu como profesor. Deu clases como profesor substituto e colaborou na escrita de libros de textos para primaria. En conflito cos seus superiores foi suspendido como diácono e como profesor, para o seu sustento abriu unha tenda de tabaco.
Últimos anos e carreira literaria[editar | editar a fonte]
Coa axuda de Maiorescu, Creangă conseguiu a rehabilitación en 1874. Ó ano seguinte coñeceu a Mihai Eminescu, un poeta novo que entón traballaba como inspector de escola. Eminescu instou a Creangă a recoller as historias que frecuentemente contaba oralmente e a entrar na sociedade literaria Junimea. Entre 1875 e 1883, debido a problemas de saúde, Creangă escribiu a totalidade dos seus libros. Amintiri din copilărie, as súas memorias de infancia está considerada a súa obra mestra, outras historias famosas son Moş Ion Roată şi Unirea, Dănilă Prepeleac, Povestea porcului, Fata babei şi fata moşului e Ivan Turbincă. Retirouse do ensino en 1887 e morreu dous anos despois por un ataque de epilepsia.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
| Control de autoridades |
|
|---|
