Idea Vilariño

Idea Vilariño
Nacemento	18 de agosto de 1920
Lugar de nacemento	Montevideo
Falecemento	28 de abril de 2009
Lugar de falecemento	Montevideo
Nacionalidade	Uruguai
Ocupación	tradutora, escritora, profesora, poeta, especialista en literatura, compositora e literary scholar
Pai	Leandro Vilariño
Irmáns	Poema Vilariño e Numen Vilariño
Premios	Premio José Lezama Lima e Prêmio Konex
Na rede
[ editar datos en Wikidata ]

Idea Vilariño Romani, nada en Montevideo o 18 de agosto de 1920 e finada o 28 de abril de 2009, foi unha poeta, tradutora, crítica literaria, compositora e ensaísta, encadrada dentro da chamada Xeración do 45.

Traxectoria

Foi filla de Leandro Vilariño (1892-1944), un poeta anarquista galego cuxas obras non foron editadas en vida. Exerceu de profesora de literatura no ensino medio dende 1952 ata o golpe de estado en 1973. Reinstaurado o sistema democrático, obtivo a Cátedra de Literatura Uruguaia na Facultade de Humanidades e Ciencias da Educación da Universidade da República.

Foi unha das fundadoras das revistas Clinamen e Número. Colaborou noutras publicacións, coma Marcha, La Opinión, Brecha, Asir ou Texto crítico.

Froito dunha entrevista realizada en 1997 por Rosario Peyrou e Pablo Rocca, xorde o vídeo "Idea", estreado en maio do 1998.

A súa obra foi traducida a varios idiomas, entre eles, o italiano, o alemán e o portugués.

Obra

Idea Vilariño no seu escritorio en 1983.

Poesía

• La suplicante (1945).
• Cielo Cielo (1947).
• Paraíso perdido (1949).
• Por aire sucio (1950).
• Nocturnos (1955).
• Poemas de amor (1957).
• Pobre Mundo (1966).
• Poesía (1970).
• No (1980).
• Canciones (1993).
• Poesía 1945 - 1990 (1994).
• Poesía completa (2002).

Ensaio

• Grupos simétricos en la poesía de Antonio Machado (1951).
• La rima en Herrera y Reissig (1955).
• Grupos simétricos en poesía (1958).
• Las letras de tango (1965).
• El tango cantado (1981).

Véxase tamén

Outros artigos

• Literatura do Uruguai

Ligazóns externas

• Páxina web da autora