Iberolacerta

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

Iberolacerta é un xénero de lagartas da familia Lacertidae do que se describiron polo menos 8 especies, que viven principalmente en España e Francia, e hai unha especie centroeuropea. En Galicia poden atoparse dúas especies deste xénero: I. galani e I. monticola.

Distribución[editar | editar a fonte]

As especies de Iberolacerta son lagartos de montaña europeos esencialmente da Península Ibérica e zona pirenaica de Francia.[1] I. horvanthi atópase en países centroeuropeos (Austria, norte de Italia, Eslovenia, Croacia); foi localizada unha vez no sur de Alemaña pero desde entón non volveu ser atopada e podería ser unha introdución feita polo ser humano.[1]

Características[editar | editar a fonte]

Son características xerais: cabeza e corpo deprimidos; de 7 a 9 dentes premaxilares; ~26 vértebras presacras (nos machos); costelas inscricionais; rabos de brillantes cores nas crías.[1]

Algunhas das especies deste xénero teñen características específicas como: escamas rostral e frontonasal; unha escama postanal; escamas supranasal e loreal anterior; 36 ou menos macrocromosomas; embrións nos ovos acabados de poñer algo desenvolvidos.[1]

Tamaño e forma[editar | editar a fonte]

Pequenas especies de ata ~85 mm de longo, pero en todas as especies as femias son meirandes ca os machos.[1]

  • Cranio
O cranio ten de 7 a 9 dentes premaxilares, non hai dente pterigoideo, e teñen un proceso nasal delgado.[1] Ademais hai unha separación entre o óso frontal e o postorbital.[1]
  • Esqueleto post-cranial
Iberolacerta presenta vértebras presacras que son distintas segundo o sexo.[1] Os machos presentan de 25 a 26 vértebras presacras, mentres que as femias poden ter de 26 a 29.[1] Ambos os sexos teñen unha media de 6 vértebras presacrais posteriores con costelas relativamente curtas. As vértebras do rabo poden ter o patrón común de tipo A ou o menos común de tipo B.[1]
  • Cor
A coloración dorsal presenta raias, bandas e manchas preto ou sobre a columna vertebral.[1] Na parte ventral son brancos, amarelo claro, laranxa intenso, ou verdes.[1] Os rabos dos individuos xuvenís son con frecuencia verdes brillantes ou azuis.[1]
  • Cromosomas
O número diploide (2n) de autosomas é de 36 ou menos.[1] Os cromosomas sexuais poden ser de dous tipos dependendo do número de cromosomas Z, que son específicos de especie, chamados tipo ZW e tipo Z1Z2W.[1] Os cromosomas poden conter un organizador nucleolar nos macrocromosomas grandes, o que se denomina tipo L, ou nos macrocromosomas medianos, o que se denomina tipo M.[1]
  • Reprodución
Durante a copulación o macho morde e agarra os flancos das femias, para realizar a fertilización dos ovos. Poñen de 3 a 10 ovos.[1] Nos ovos que se acaban de poñer o desenvolvemento do embrión está algo avanzado, e tardan en incubarse, segundo a especie, de 23 a 36 días.[1]
  • Ecoloxía
Estas lagartas son xeralmente habitantes das rochas da superficie firme pero poden atoparse asociadas con áreas con pequenas pedras soltas.[1]

Especies[editar | editar a fonte]

  • Iberolacerta aranica
I. aranica está localizada nos Pireneos centrais.[2] As poboacións desta especie viven en hábitats rochosos de tipo alpino.[2] A poboación está en diminución.[2] Imaxe.
  • Iberolacerta aurelioi
I. aurelioi localízase nos Pireneos entre Andorra, España e Francia.[3] Os seus tamaños de poboación van de 10 a 200 individuos.[3] A tendencia é a unha diminución da poboación.[3] Imaxe.
  • Iberolacerta bonnali
I. bonnali está localizada nos Pireneos centrais.[4] As poboacións maiores están nos hábitas máis adecuados e están fragmentadas nos hábitats peores.[4] A tendencia da poboación é estable.[4] Imaxe.
  • Iberolacerta cyreni
I. cyreni localízase nas montañas centrais de España na Serra de Béjar, Serra de Gredos, La Serrota e Serra do Guadarrama.[5] As súas poboacións son abundantes en determinadas áreas.[5] A tendencia da poboación desta especie é á diminución.[5] Imaxe.
I. galani está locaizado en España, na zona de León e algunhas poden detectarse nos límites da provincia de Ourense, concentrándose na Serra Segundera, Serra da Cabrera, Serra do Eje ou Pena Trevinca e Serra do Teleno.[6] As poboacións son moi abondosas.[6] A tendencia desta poboación non se coñece.[6] Imaxe.
  • Iberolacerta horvathi
I. horvathi localizouse nas montañas do sur de Austria, nordeste de Italia, oeste de Eslovenia, e oeste de Croacia.[7] As poboacións desta especie son abondosas localmente.[7] A tendencia da poboación é estable.[7] Imaxe.
  • Iberolacerta martinezricai
I. martinezricai localízase en España na rexión de Serra Segundera, Salamanca.[8] As poboacións son moi raras, xa que a maioría están localizadas no pico das montañas.[8] A tendencia é á súa diminución.[8] Imaxe.
I. monticola localízase en España na zona Cantábrica e en Galicia, e tamén en Portugal na Serra da Estrela.[9] As poboacións destas especies aparecen nos hábitats máis axeitados, pero están moi localizadas.[9] A tendencia das poboacións desta especie é á diminucuión.[9] Imaxe.

Evolución[editar | editar a fonte]

Crese que houbo moita especiación no xénero Iberolacerta debido aos ciclos glaciais do Plistoceno e á fragmentación do hábitat no Holoceno, no que moitas poboacións quedaron illadas en zonas montañosas.[10] Por exemplo, I. monticola foi estudada para determinar a causa da súa especiación. Analizáronse as secuencias dos ADNs mitocondriais de 17 poboacións de I. monticola nunha rexión de control e nos loci do citocromo b, de todo o cuadrante noroeste da Península Ibérica.[11] Os resultados levaron á conclusión que se correlacionaban co modelo “refuxios dentro de refuxios”, xa que as análises filoxeográficas comparativas mostraron patróns de subdivisións xenéticas consistentes.[11] Isto suxire que o illamento en cadeas montañosas podería ser a causa da formación de especies en Iberolacerta.[11]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 13. Arnold, E. N., O. Arribas, and S. Carranza (March 2007). “Systematics of the Palaearctic and Oriental lizard tribe Lacertini (Squamata: Lacertidae: Lacertinae), with descriptions of eight new genera”. Zootaxa 1430: 44-66. ISBN 978-1-86977-097-6 (paperback). ISBN 978-1-86977-098-3
  2. 2,0 2,1 2,2 Valentin Pérez-Mellado, Marc Cheylan, Patrick Haffner 2009. Iberolacerta aranica. The IUCN Red List of Threatened Species. Version 2014.3. <www.iucnredlist.org>. Downloaded on 23 November 2014
  3. 3,0 3,1 3,2 Valentin Pérez-Mellado, Marc Cheylan, Iñigo Martínez-Solano 2009. Iberolacerta aurelioi. The IUCN Red List of Threatened Species. Version 2014.3. <www.iucnredlist.org>. Downloaded on 23 November 2014
  4. 4,0 4,1 4,2 Valentin Pérez-Mellado, Marc Cheylan, Iñigo Martínez-Solano 2009. Iberolacerta bonnali. The IUCN Red List of Threatened Species. Version 2014.3. <www.iucnredlist.org>. Downloaded on 23 November 2014.
  5. 5,0 5,1 5,2 Valentin Pérez-Mellado, Marc Cheylan, Iñigo Martínez-Solano 2009. Iberolacerta cyreni. The IUCN Red List of Threatened Species. Version 2014.3. <www.iucnredlist.org>. Downloaded on 23 November 2014.
  6. 6,0 6,1 6,2 Arribas 2009. Iberolacerta galani. The IUCN Red List of Threatened Species. Version 2014.3. <www.iucnredlist.org>. Downloaded on 23 November 2014.
  7. 7,0 7,1 7,2 Milan Vogrin, Wolfgang Böhme, Pierre-André Crochet, Hans Konrad Nettmann, Roberto Sindaco, Antonio Romano 2009. Iberolacerta horvathi. The IUCN Red List of Threatened Species. Version 2014.3. <www.iucnredlist.org>. Downloaded on 23 November 2014.
  8. 8,0 8,1 8,2 Valentin Pérez-Mellado, Marc Cheylan, Iñigo Martínez-Solano 2009. Iberolacerta martinezricai. The IUCN Red List of Threatened Species. Version 2014.3. <www.iucnredlist.org>. Downloaded on 23 November 2014.
  9. 9,0 9,1 9,2 Valentin Pérez-Mellado, Marc Cheylan, Iñigo Martínez-Solano 2009. Iberolacerta monticola. The IUCN Red List of Threatened Species. Version 2014.3. <www.iucnredlist.org>. Downloaded on 23 November 2014.
  10. Crochet PA, Chaline O, Surget-Groba Y, Debain C, Cheylan M (2004) "Speciation in mountains: phylogeography and phylogeny of the rock lizards genus Iberolacerta (Reptilia: Lacertidae)". Mol Phylogenet Evol 30: 860–866
  11. 11,0 11,1 11,2 Remon, N., P. Galan, M. Villa, O. Arribas and H. Naveira (June 2013). “Causes and evolutionary consequences of population subdivision of an Iberian mountain lizard, Iberolacerta monticola”. PLoS One 8 (6): 1-15. DOI: 10.1371/journal.pone.0066034. PMCID: PMC3676366. [1]