Interleucina 7
PDB 1IL7 | |
Interleucina 7
| |
Identificadores | |
Símbolo | IL7 ; IL-7 |
Entrez | 3574 |
OMIM | |
RefSeq | NP_000871 |
UniProt | P13232 |
Outros datos | |
Locus | Cr. 8 :(79.59 – 79.72 Mb) |
A interleucina 7 (IL-7 ou IL7) é unha proteína citocina con función reguladora[1] que nos humanos está codificado polo xene IL7 do cromosoma 8.[2][3][4]
O factor de crecemento hematopoético IL-7 é segregado polas células do estroma da medula ósea e do timo. Tamén a producen os queratinocitos,[5] células dendríticas,[6] hepatocitos,[7] neuronas, e células epiteliais[8] pero non o producen os linfocitos normais.[9]
Estrutura
[editar | editar a fonte]A estrutura tridimensional da IL-7 en complexo co ectodominio do IL7R determinouse utilizando difracción de raios X.[10]
Función
[editar | editar a fonte]Maduración das células T
[editar | editar a fonte]A IL-7 estimula a diferenciación de células nai hematopoéticas multipotentes (pluripotentes) a células peroxenitoras linfoides (a diferenza da formación de células proxenitoras mieloides cuxa diferenciación é estimulada pola IL-3). Tamén estimula a proliferación de todas as células da liñaxe linfoide de células B, células T e células NK. É importante para a proliferación durante certos estadios da maduración de células B, e a supervivencia, desenvolvemento e homeostase de células T e NK.
A IL-7 é unha citocina importante para o desenvolvemento de células B e T. Esta citocina e o factor de crecemento do hepatocito (HGF) forman un heterodímero que funciona como un factor estimulante do crecemento de células pre-pro-B. Esta citocina é un cofactor para o rearranxo dos segmentos xénicos V(D)J do receptor de células T beta (TCRß) durante o desenvolvemento temperán das células T.[11] Esta citocina pode ser producida localmente polas células caliciformes do epitelio intestinal, e pode servir como factor regulador dos linfocitos da mucosa intestinal. Os estudos de knockout de xenes en ratos suxiren que esta citocina xoga un papel esencial na supervivencia de células linfoides.[12]
Sinalización da IL-7
[editar | editar a fonte]A IL-7 únese ao receptor da IL-7, un heterodímero que consta do receptor alfa da interleucina 7 e receptor da cadea gamma común.[13] A unión da IL-7 orixina unha fervenza de sinais importante para o desenvolvemento das células T no timo e a supervivencia na circulación periférica. Os ratos knockout que carecen xeneticamente do receptor de IL-7 mostran atrofia tímica, detención do desenvolvemento das células T no estado dobre positivo, e unha grave linfopenia. A administración de IL-7 aos ratos dá lugar a un incremento nas células emigrantes tímicas recentes, incrementa as células B e T, e aumenta a recuperación de células T despois da administración de ciclofosfamida ou despois dun transplante de medula ósea.
Doenzas
[editar | editar a fonte]Cancro
[editar | editar a fonte]A IL-7 promove cancros malignos hematolóxicos (leucemia linfoblástica aguda, linfoma de céluals T).[14]
Infeccións víricas
[editar | editar a fonte]Tamén se detectaron niveis elevados de IL-7 no plasma de pacientes infectados polo VIH.[15]
Aplicacións clínicas
[editar | editar a fonte]A IL-7 como axente de inmunoterapia foi examinado en estudos preclínicos en moitos animais e máis recentemente en ensaios clínicos en humanos para estudar varios cancros malignos e durante unha infección por VIH.[9][16]
Cancro
[editar | editar a fonte]A IL-7 recombinante foi administrada con seguridade a pacientes en varios ensaios clínicos en fase I e II. Un estudo humano de IL-7 en pacientes con cancro demostra que a administración desta citocina pode alterar transitoriamente a homeostase das células T CD8+ e CD4+ cun decrecemento proporcional na porcentaxe de células T CD4+CD25+Foxp3+ reguladoras.[17] Non se observou unha regresión obxectiva do cancro, porén neste estudo non se chegou a unha toxicidade limitante de dose (DLT) ao desenvolvemento de anticorpos neutralizantes contra a citocina recombinante.
Infección polo VIH
[editar | editar a fonte]Asociada coa terapia antirretroviral, a administación de IL-7 diminúe as inflamacións locais e sistémicas en pacientes que tiveron unha reconstitución incompleta das células T. Estes resultados indican que a terapia con IL-7 posiblemente pode mellorar a calidade de vida de ditos pacientes.[18]
Transplantes
[editar | editar a fonte]A IL-7 podería tamén ser beneficiosa para mellorar a recuperación inmunitaria despois dun transplante de células nai aloxénico.[19]
Notas
[editar | editar a fonte]- ↑ Namen AE, Lupton S, Hjerrild K, Wignall J, Mochizuki DY, Schmierer A, Mosley B, March CJ, Urdal D, Gillis S (June 1988). "Stimulation of B-cell progenitors by cloned murine interleukin-7". Nature 333 (6173): 571–3. Bibcode:1988Natur.333..571N. PMID 3259677. doi:10.1038/333571a0.
- ↑ Goodwin RG, Lupton S, Schmierer A, Hjerrild KJ, Jerzy R, Clevenger W, Gillis S, Cosman D, Namen AE (January 1989). "Human interleukin 7: molecular cloning and growth factor activity on human and murine B-lineage cells". Proc. Natl. Acad. Sci. U.S.A. 86 (1): 302–6. Bibcode:1989PNAS...86..302G. PMC 286452. PMID 2643102. doi:10.1073/pnas.86.1.302.
- ↑ Sutherland GR, Baker E, Fernandez KE, Callen DF, Goodwin RG, Lupton S, Namen AE, Shannon MF, Vadas MA (July 1989). "The gene for human interleukin 7 (IL7) is at 8q12-13". Hum. Genet. 82 (4): 371–2. PMID 2786840. doi:10.1007/BF00274000.
- ↑ Lupton SD, Gimpel S, Jerzy R; et al. (1990). "Characterization of the human and murine IL-7 genes". J. Immunol. 144 (9): 3592–601. PMID 2329282.
- ↑ Heufler C, Topar G, Grasseger A; et al. (September 1993). "Interleukin 7 is produced by murine and human keratinocytes". J. Exp. Med. 178 (3): 1109–14. PMC 2191157. PMID 8350050. doi:10.1084/jem.178.3.1109.
- ↑ Kröncke R, Loppnow H, Flad HD, Gerdes J (October 1996). "Human follicular dendritic cells and vascular cells produce interleukin-7: a potential role for interleukin-7 in the germinal center reaction". Eur. J. Immunol. 26 (10): 2541–4. PMID 8898972. doi:10.1002/eji.1830261040.
- ↑ Sawa Y, Arima Y, Ogura H; et al. (March 2009). "Hepatic interleukin-7 expression regulates T cell responses". Immunity 30 (3): 447–57. PMID 19285437. doi:10.1016/j.immuni.2009.01.007.
- ↑ Watanabe M, Ueno Y, Yajima T; et al. (1995). "Interleukin 7 is produced by human intestinal epithelial cells and regulates the proliferation of intestinal mucosal lymphocytes". J. Clin. Invest. 95 (6): 2945–53. PMC 295983. PMID 7769137. doi:10.1172/JCI118002.
- ↑ 9,0 9,1 Fry TJ, Mackall CL (June 2002). "Interleukin-7: from bench to clinic". Blood 99 (11): 3892–904. PMID 12010786. doi:10.1182/blood.V99.11.3892.
- ↑ McElroy CA, Dohm JA, Walsh ST (January 2009). "Structural and biophysical studies of the human IL-7/IL-7Ralpha complex". Structure 17 (1): 54–65. PMC 2654238. PMID 19141282. doi:10.1016/j.str.2008.10.019.
- ↑ Muegge K, Vila MP, Durum SK (July 1993). "Interleukin-7: a cofactor for V(D)J rearrangement of the T cell receptor beta gene". Science 261 (5117): 93–5. Bibcode:1993Sci...261...93M. PMID 7686307. doi:10.1126/science.7686307.
- ↑ "Entrez Gene: IL7 interleukin 7".
- ↑ Noguchi M, Nakamura Y, Russell SM; et al. (1994). "Interleukin-2 receptor gamma chain: a functional component of the interleukin-7 receptor". Science 262 (5141): 1877–80. Bibcode:1993Sci...262.1877N. PMID 8266077. doi:10.1126/science.8266077.
- ↑ Or R, Abdul-Hai A, Ben-Yehuda A (December 1998). "Reviewing the potential utility of interleukin-7 as a promoter of thymopoiesis and immune recovery". Cytokines Cell. Mol. Ther. 4 (4): 287–94. PMID 10068062.
- ↑ Napolitano LA, Grant RM, Deeks SG; et al. (January 2001). "Increased production of IL-7 accompanies HIV-1-mediated T-cell depletion: implications for T-cell homeostasis". Nat. Med. 7 (1): 73–9. PMID 11135619. doi:10.1038/83381.
- ↑ Fry TJ, Mackall CL (2003). "Interleukin-7 and immunorestoration in HIV: beyond the thymus". J. Hematother. Stem Cell Res. 11 (5): 803–7. PMID 12427286. doi:10.1089/152581602760404603.
- ↑ Rosenberg SA, Sportès C, Ahmadzadeh M, Fry TJ, Ngo LT, Schwarz SL, Stetler-Stevenson M, Morton KE, Mavroukakis SA, Morre M, Buffet R, Mackall CL, Gress RE (2006). "IL-7 administration to humans leads to expansion of CD8+ and CD4+ cells but a relative decrease of CD4+ T-regulatory cells". J. Immunother. 29 (3): 313–9. PMC 1473976. PMID 16699374. doi:10.1097/01.cji.0000210386.55951.c2.
- ↑ Sereti I, Estes JD, Thompson WL, Morcock DR, Fischl MA; et al. (2014). "Decreases in Colonic and Systemic Inflammation in Chronic HIV Infection after IL-7 Administration". Plos Path. 10 (1). doi:10.1371/journal.ppat.1003890.
- ↑ Snyder KM, Mackall CL, Fry TJ (July 2006). "IL-7 in allogeneic transplant: clinical promise and potential pitfalls". Leuk. Lymphoma 47 (7): 1222–8. PMID 16923550. doi:10.1080/10428190600555876.
Véxase tamén
[editar | editar a fonte]Bibliografía
[editar | editar a fonte]- Möller P, Böhm M, Czarnetszki BM, Schadendorf D (1997). "Interleukin-7. Biology and implications for dermatology". Exp. Dermatol. 5 (3): 129–37. PMID 8840152. doi:10.1111/j.1600-0625.1996.tb00107.x.
- Appasamy PM (1999). "Biological and clinical implications of interleukin-7 and lymphopoiesis". Cytokines Cell. Mol. Ther. 5 (1): 25–39. PMID 10390077.
- Al-Rawi MA, Mansel RE, Jiang WG (2004). "Interleukin-7 (IL-7) and IL-7 receptor (IL-7R) signalling complex in human solid tumours". Histol. Histopathol. 18 (3): 911–23. PMID 12792903.
- Aspinall R, Henson S, Pido-Lopez J, Ngom PT (2004). "Interleukin-7: an interleukin for rejuvenating the immune system". Ann. N. Y. Acad. Sci. 1019: 116–22. PMID 15247003. doi:10.1196/annals.1297.021.
- Sica D, Rayman P, Stanley J; et al. (1993). "Interleukin 7 enhances the proliferation and effector function of tumor-infiltrating lymphocytes from renal-cell carcinoma". Int. J. Cancer 53 (6): 941–7. PMID 8473051. doi:10.1002/ijc.2910530613.
- Kim JH, Loveland JE, Sitz KV; et al. (1997). "Expansion of restricted cellular immune responses to HIV-1 envelope by vaccination: IL-7 and IL-12 differentially augment cellular proliferative responses to HIV-1". Clin. Exp. Immunol. 108 (2): 243–50. PMC 1904649. PMID 9158092. doi:10.1046/j.1365-2249.1997.d01-1006.x.