Hubert Védrine
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (fr) Hubert Yves Pierre Védrine 31 de xullo de 1947 (76 anos)Bellegarde-en-Marche, Francia |
Ministro das Relações Exteriores da França (pt)  | |
| 4 de xuño de 1997 – 6 de maio de 2002 ← Hervé de Charette (pt) – Dominique de Villepin → Gabinete ministerial: Jospin cabinet (en) | |
| General secretary of the Presidency of the Republic (en) | |
| 17 de maio de 1991 – 17 de maio de 1995 ← Jean-Louis Bianco (pt) – Dominique de Villepin → | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Francia |
| Educación | Escola Nacional de Administração (pt) (1972–1974) Instituto de Estudos Políticos de París |
| Actividade | |
| Ocupación | político , diplomático |
| Empregador | Instituto de Estudos Políticos de París |
| Partido político | Partido Socialista |
| Lingua | Lingua francesa |
| Obra | |
Obras destacables
| |
| Familia | |
| Fillos | Laurent Védrine (pt) |
| Pai | Jean Védrine (pt) |
| Parentes | Francis Chigot (pt) (avó materno) |
Premios | |
| Páxina web | hubertvedrine.net |
 | |
Hubert Védrine, nado en Saint-Silvain-Bellegarde o 31 de xullo de 1947, é un político francés.
O seu pai era amigo de François Mitterrand desde 1942, cando o futuro presidente da República era un funcionario do réxime de Vichy . Formado no Instituto de Estudos Políticos de París e na École nationale d'administration, trala elección de Mitterrand en 1981 ocupou diversos cargos na Presidencia da República, ata que chegou a ser secretario xeral en 1991. Despois de que o mandato de Mitterrand expirase en maio de 1995, regresou ao Consello de Estado, onde foi nomeado en 1986.
Ministro de Asuntos Exteriores e da Convivencia[editar | editar a fonte]
Do 2 de xuño de 1997 ao 6 de maio de 2002 foi ministro de Asuntos Exteriores no goberno de Lionel Jospin.
As razóns polas que a elección recaeu nun diplomático e non nun político poden estar vinculadas ás normas non escritas de convivencia entre tendencias ideolóxicas. O goberno de Jospin era a expresión dunha maioría de esquerdas, pero foi designado polo presidente da República Jacques Chirac que tamén era o líder da oposición. Dado que a Constitución da Quinta República Francesa establece que o Xefe do Estado tamén é responsable da política exterior e das forzas armadas, o nomeamento dos ministros competentes (Asuntos Exteriores, Defensa, Cooperación e Asuntos Europeos) debe contar co visto e prace do Presidente da República. República. En xuño de 1997, o nomeamento de Védrine obtivo o aval da comitiva presidencial, tamén porque durante as convivencias de 1986-1988 e 1993-1995 fora apreciado polos representantes da centrodereita daquela no goberno. No segundo volume das súas memorias, Chirac fixo un grande eloxio de Védrine[1].
Desde 2003 é presidente do Instituto François Mitterrand.
Outras actividades[editar | editar a fonte]
Xuntas corporativas[editar | editar a fonte]
- Amundi, Presidente do Consello Asesor Global (desde 2016)
- Moelis & Company, Membro do Consello Asesor Global (desde 2011)
- Richard Attias and Associates, Membro del Consejo Asesor Internacional
- LVMH, membro independente do Consello de Administración (desde 2009)
- Ipsos, membro independente do Consello de Administración (2009-2015)
Organizacións sen ánimo de lucro[editar | editar a fonte]
- Rencontres d'Arles, Presidente do Consello de Administración
- Alianza de Civilizacións, Membro do Alto Consello, nomeado por Kofi Annan, Secretario Xeral da ONU
- Fundación Francia-China, membro do Comité Estratéxico
- Escola de Asuntos Internacionais de París (PSIA), Membro do Comité Estratéxico
- Membro Sénior da Rede Europea de Liderado (ELN)
- Participou en 2007 no comité de preparación da Conferencia de París sobre o Medio Ambiente para sentar as bases das políticas sobre o cambio climático.
Posicións políticas[editar | editar a fonte]
No documental francés Poutine pour... toujours? de 2015 criticou ás potencias occidentais por non ter convidado a Vladimir Putin nin a ningún representante ruso ás conmemoracións da liberación de Auschwitz, nin ter aceptado participar no 70 aniversario da vitoria sobre o nazismo celebrado en Moscova.[2]
Arredor das eleccións de 2017, os medios de comunicación informaron que Emmanuel Macron buscou regularmente o asesoramento de Védrine en temas de política exterior.
En 2020, foi nomeado polo Secretario Xeral da OTAN, Jens Stoltenberg, para unirse a un grupo de expertos para apoiar o seu traballo nun proceso de reflexión para fortalecer a dimensión política da OTAN.
En febreiro de 2020, Védrine uniuse a uns cincuenta ex primeiros ministros europeos e ministros de Relacións Exteriores para asinar unha carta aberta publicada polo xornal británico The Guardian para condenar o plan de paz para Oriente Medio do presidente dos Estados Unidos, Donald Trump, dicindo que crearía unha situación similar ao apartheid no territorio palestino ocupado.
Obra publicada[editar | editar a fonte]
Védrine é autor de 20 libros.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Jacques Chirac, Le temps présidentiel, NIL 2011, pag 206.
- ↑ "Putin: El nuevo Imperio (2015)" (en castelán). Consultado o 2022-04-24.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Outros proxectos[editar | editar a fonte]
Wikiquote contén citas de Hubert Védrine
Wikimedia Commons contén imaxes e outros arquivos sobre Hubert Védrine
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
 |
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Hubert Védrine  |