Hubert Védrine

Hubert Védrine
Nome completo	Hubert Yves Pierre Védrine
Nacemento	31 de xullo de 1947
Lugar de nacemento	Bellegarde-en-Marche
Nacionalidade	Francia
Alma máter	Instituto de Estudos Políticos de París e Escola Nacional de Administração
Ocupación	político e diplomático
Pai	Jean Védrine
Fillos	Laurent Védrine
Coñecido por	François Mitterrand, un dessein, un destin
Premios	Gran Cruz da Orde do Infante Don Enrique, gran oficial da Orde da Estrela de Romanía, Order of Work Merit e Commander with Star of the Order of Merit of the Republic of Poland
Na rede
	[ editar datos en Wikidata ]
	v; c; e;

Hubert Védrine, nado en Saint-Silvain-Bellegarde o 31 de xullo de 1947, é un político francés.

O seu pai era amigo de François Mitterrand desde 1942, cando o futuro presidente da República era un funcionario do réxime de Vichy . Formado no Instituto de Estudos Políticos de París e na École nationale d'administration, trala elección de Mitterrand en 1981 ocupou diversos cargos na Presidencia da República, ata que chegou a ser secretario xeral en 1991. Despois de que o mandato de Mitterrand expirase en maio de 1995, regresou ao Consello de Estado, onde foi nomeado en 1986.

Ministro de Asuntos Exteriores e da Convivencia[editar | editar a fonte]

Do 2 de xuño de 1997 ao 6 de maio de 2002 foi ministro de Asuntos Exteriores no goberno de Lionel Jospin.

As razóns polas que a elección recaeu nun diplomático e non nun político poden estar vinculadas ás normas non escritas de convivencia entre tendencias ideolóxicas. O goberno de Jospin era a expresión dunha maioría de esquerdas, pero foi designado polo presidente da República Jacques Chirac que tamén era o líder da oposición. Dado que a Constitución da Quinta República Francesa establece que o Xefe do Estado tamén é responsable da política exterior e das forzas armadas, o nomeamento dos ministros competentes (Asuntos Exteriores, Defensa, Cooperación e Asuntos Europeos) debe contar co visto e prace do Presidente da República. República. En xuño de 1997, o nomeamento de Védrine obtivo o aval da comitiva presidencial, tamén porque durante as convivencias de 1986-1988 e 1993-1995 fora apreciado polos representantes da centrodereita daquela no goberno. No segundo volume das súas memorias, Chirac fixo un grande eloxio de Védrine^[1].

Desde 2003 é presidente do Instituto François Mitterrand.

Outras actividades[editar | editar a fonte]

Xuntas corporativas[editar | editar a fonte]

Amundi, Presidente do Consello Asesor Global (desde 2016)

Moelis & Company, Membro do Consello Asesor Global (desde 2011)

Richard Attias and Associates, Membro del Consejo Asesor Internacional

LVMH, membro independente do Consello de Administración (desde 2009)

Ipsos, membro independente do Consello de Administración (2009-2015)

Organizacións sen ánimo de lucro[editar | editar a fonte]

Rencontres d'Arles, Presidente do Consello de Administración

Alianza de Civilizacións, Membro do Alto Consello, nomeado por Kofi Annan, Secretario Xeral da ONU

Fundación Francia-China, membro do Comité Estratéxico

Escola de Asuntos Internacionais de París (PSIA), Membro do Comité Estratéxico

Membro Sénior da Rede Europea de Liderado (ELN)
Participou en 2007 no comité de preparación da Conferencia de París sobre o Medio Ambiente para sentar as bases das políticas sobre o cambio climático.

Posicións políticas[editar | editar a fonte]

No documental francés Poutine pour... toujours? de 2015 criticou ás potencias occidentais por non ter convidado a Vladimir Putin nin a ningún representante ruso ás conmemoracións da liberación de Auschwitz, nin ter aceptado participar no 70 aniversario da vitoria sobre o nazismo celebrado en Moscova.^[2]

Arredor das eleccións de 2017, os medios de comunicación informaron que Emmanuel Macron buscou regularmente o asesoramento de Védrine en temas de política exterior.

En 2020, foi nomeado polo Secretario Xeral da OTAN, Jens Stoltenberg, para unirse a un grupo de expertos para apoiar o seu traballo nun proceso de reflexión para fortalecer a dimensión política da OTAN.

En febreiro de 2020, Védrine uniuse a uns cincuenta ex primeiros ministros europeos e ministros de Relacións Exteriores para asinar unha carta aberta publicada polo xornal británico The Guardian para condenar o plan de paz para Oriente Medio do presidente dos Estados Unidos, Donald Trump, dicindo que crearía unha situación similar ao apartheid no territorio palestino ocupado.