Hamilton Mourão
.jpg)  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (pt-br) Antônio Hamilton Martins Mourão 15 de agosto de 1953 (70 anos)Porto Alegre, Brasil |
| Vicepresidente do Brasil | |
| 1 de xaneiro de 2019 – 31 de decembro de 2022 ← Michel Temer – Geraldo Alckmin → | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Brasil |
| Educación | Academia Militar das Agulhas Negras (pt)  Escola de Comando e Estado-Maior do Exército (pt) |
| Actividade | |
| Ocupación | político , militar |
| Período de actividade | 1971 - |
| Empregador | Exército Brasileiro (pt) (1972–2018) |
| Partido político | Republicanos (pt) (2022–) Partido Renovador Trabalhista Brasileiro (pt) (2018–2022) |
| Lingua | Lingua portuguesa e portugués do Brasil |
| Carreira militar | |
| Rama militar | Exército Brasileiro (pt) |
| Rango militar | general de exército (pt) |
| Participou en | |
| 10 de decembro de 2019 | tomada de posse de Alberto Fernández (pt) |
Sinatura  | |
    | |
Antônio Hamilton Martins Mourão, nado en Porto Alegre o 15 de agosto de 1953, é un militar brasileiro, xeneral retirado do Exército e vicepresidente da República Federativa do Brasil dende xaneiro de 2019.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Primeiros anos[editar | editar a fonte]
Nado o 15 de agosto de 1953 en Porto Alegre (estado de Río Grande do Sur), fillo do xeneral Antônio Hamilton Mourão e Wanda Coronel Martins.[1] Retirouse o 28 de febreiro de 2018.[2] Ten ascendencia brasileira nativa e identifícase como indíxena brasileiro.[3][4]
Carreira militar[editar | editar a fonte]
Ingresou no exército en 1972, na Academia Militar das Agulhas Negras, onde se diplomou en artillaría en 1975.[5] Como oficial superior, estudou na Escola de Comando e Estado Maior do Exército. Estivo destinado en Angola, nunha misión de paz.[6] Foi agregado militar na embaixada do Brasil en Caracas, Venezuela.[7][8][9]
Vicepresidente da República[editar | editar a fonte]
Afiliado dende 2018 ó ultradereitista Partido Renovador Laborista Brasileiro (PRTB), en agosto de devandito ano foi oficializada a súa candidatura a vicepresidente da República acompañando a Jair Bolsonaro, que ó cabo obtivo a maior porcentaxe de votos na primeira volta (46,03 %), pasando á balotaxe.[10][11] A candidatura de Bolsonaro e Mourão impúxose na segunda volta á de Fernando Haddad e Manuela d'Ávila.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ "General Mourão 17". Eleições 2018.
- ↑ "Judiciário tem que 'expurgar' Temer, diz general Mourão". O Globo (en portugués). 28 de febreiro de 2018. Arquivado dende o orixinal o 13 de novembro de 2020. Consultado o 10 de novembro de 2018.
- ↑ ""É só olhar para o meu rosto", diz vice de Bolsonaro sobre se declarar indígena". Folha de S.Paulo (en portugués). 17 de agosto de 2018. Consultado o 10 de novembro de 2018.
- ↑ "Mourão se declarar indígena é 'oportunismo', diz Guajajara". Terra (en portugués). Consultado o 10 de novembro de 2018.
- ↑ Cruz, Carolina (14 de setembro de 2018). "A trajetória do general Hamilton Mourão, o vice polêmico de Jair Bolsonaro". Destak Jornal. Arquivado dende o orixinal o 21 de setembro de 2018. Consultado o 07 de marzo de 2019.
- ↑ "Jair Bolsonaro eligió a un controvertido general para ser su candidato a vicepresidente". Clarín. 5 de agosto de 2018.
- ↑ "Vicepresidente de Brasil anunció que Gobierno de Bolsonaro ejercerá". El Universal (en castelán). 11 de febreiro de 2018. Consultado o 4 de novembro de 2018.
- ↑ "Brasil ejercerá". El Universal (en castelán). 11 de marzo de 2018. Consultado o 4 de novembro de 2018.
- ↑ Press, Europa (2 de novembro de 2018). "El vicepresidente de Bolsonaro promete aumentar la "presión diplomática" sobre Venezuela". europapress.es (en castelán). Consultado o 4 de novembro de 2018.
- ↑ Benites, Afonso (6 de agosto de 2018). "Mourão, o controverso general que sela a chapa puramente militar de Bolsonaro". El País.
- ↑ "Bolsonaro talvez tenha concorrente. General Mourão se filia ao PRTB e pode ser candidato". Revista Forum. Arquivado dende o orixinal o 21 de setembro de 2018. Consultado o 07 de marzo de 2019.
