Gonçalo Coelho

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaGonçalo Coelho
Biografía
Nacemento1451 (Gregoriano) Editar o valor em Wikidata
Florencia Editar o valor em Wikidata
Morte1512 (Gregoriano) Editar o valor em Wikidata (60/61 anos)
Sevilla Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeReino de Portugal Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónexplorador Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua portuguesa Editar o valor em Wikidata
Familia
FillosDuarte Coelho Editar o valor em Wikidata

WikiTree: Coelho-208


Gonçalo Coelho, floruit 1501–04, foi un explorador e navegante portugués que pertencía a unha familia destacada do norte de Portugal. Comandou dúas expedicións (150102 e 150304) que exploraron gran parte da costa do Brasil.[1]

Traxectoria[editar | editar a fonte]

En 1501 Coelho foi enviado nunha expedición para continuar a exploración do Brasil despois da descuberta de Pedro Álvares Cabral. O 10 de maio, partiu de Lisboa como "Capitán Xeral" de tres carabelas. Entre a súa tripulación estaba un florentino residente en Sevilla, Amerigo Vespucci. O 17 de agosto a súa expedición tocou terra fronte á costa brasileira a uns 5° S. A frota continuou cara ao sur, chegando á baía de Guanabara (23° S) o día de Ano Novo de 1502, chamándoa "Río de Xaneiro". Navegaron dous graos máis ao sur (chegando a moderna Cananéia), antes de saír do Brasil o 13 de febreiro de 1502. Se hai que crer o relato de Amerigo Vespucci, a expedición alcanzou a latitude "elevación do Polo Sur 52° S", latitudes da Patagonia actual, chegando a mares e costas inhóspitos, antes de volver de volta, pero isto aínda é motivo de polémica.[2] Só unha das tres carabelas volveu a Lisboa, chegando alí o 7 de setembro de 1502.[1] O historiador brasileiro Varnhagen cría que en abril de 1502 a expedición puido descubrir a illa de Xeorxia do Sur, atopando probas diso nun reportaxe de Vespucci.[3]

Coelho partiu de novo de Lisboa o 10 de maio de 1503, esta vez cunha frota de seis veleiros. Vespucci acompañouno unha vez máis, agora como capitán dun dos barcos. Despois de parar nas illas de Cabo Verde, os barcos chegaron a "unha illa no medio do mar" (probablemente Fernando de Noronha), onde o buque insignia chocou contra un arrecife e naufragou o 10 de agosto. Todos os homes foron salvados, sendo cargados no barco de Vespucci. Logo navegaron para o Brasil, chegando alí en novembro nunha baía que chamaron "Todos os Santos" (hoxe baía de Todos os Santos). Despois de esperar aquí en balde ao resto da frota, navegaron cara ao sur cara a outra baía, onde permaneceron cinco meses, construíndo un forte e cargando leña. Deixaron 24 homes no forte para cargar máis leña, e navegaron cara a Lisboa, onde chegaron o 28 de xuño de 1504.[1]

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. 1,0 1,1 1,2 Morison, Samuel (1974). The European Discovery of America: The Southern Voyages, 1492–1616. Oxford University Press. 
  2. O'Gorman, Edmundo (2018). "The Invention of America". Indiana University Press. Arquivado dende o orixinal o 2018. 
  3. Ivanov, L.; Ivanova, N. (2022). The World of Antarctica. ISBN 979-8-88676-403-1.