George Eastman
![]() | Atención: Este artigo ou sección semella conter investigacións orixinais. |
![]() | Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde setembro de 2018.) |
George Eastman | |
---|---|
![]() | |
Nacemento | 12 de xullo de 1854 |
Lugar de nacemento | Waterville |
Falecemento | 14 de marzo de 1932 |
Lugar de falecemento | Rochester |
Causa | ferida por arma de fogo |
Soterrado | Eastman Business Park |
Nacionalidade | Estados Unidos de América |
Ocupación | emprendedor, inventor, fotógrafo, filántropo e mecenas |
Pai | George Eastman |
Nai | Maria Kilbourn |
Premios | Salón da Fama dos Inventores Nacionais, Progress Medal, Medalha de Ouro do American Institute of Chemists e star on Hollywood Walk of Fame |
Na rede | |
![]() ![]() ![]() | |
![]() | |
[ editar datos en Wikidata ] | |
George Eastman, nado o 12 de xullo de 1854 en Waterville (Nova York) e finado o 14 de marzo de 1932, foi o fundador da Eastman Kodak Company e inventor do rolo de película, que substituíu á placa de cristal, co cal conseguiu poñer a fotografía a disposición das masas. O rolo de película sería tamén algo básico para a invención do cinema, xa que o seu uso atopábase nas creacións dos pioneiros do cine como Thomas Edison, os Irmáns Lumière e Georges Méliès.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
O 4 de setembro de 1888 Eastman rexistrou a marca Kodak e recibiu unha patente para a súa cámara que usaba o rolo de película. Ese mesmo ano lanza ao mercado a cámara Kodak 100 Vista, que utilizaba carretes de 100 fotos circulares e para cuxa campaña de promoción acuñou a frase «Vostede aperta o botón, nós facemos o resto». O máis importante é que a partir deste momento xa non se requirían grandes coñecementos en fotografía ou na utilización de produtos químicos.
Esta cámara vendíase xa cargada e lista para realizar as fotos. Unha vez usada, devolvíase á casa que extraía o carrete, revelaba as fotos e devolvíaas xunto á cámara xa cargada. Os prezos eran moi económicos, uns 25$ a cámara cargada e o carrete cargado e revelado só custaba 10$. Isto supuxo que o uso da fotografía púidose estender a toda a poboación, é xa que logo o momento da popularización da fotografía.
Xa no ano 1889 Eastman cambia o carrete de papel por un de celuloide e uns anos máis tarde elimina a incomodidade de ter que devolver a cámara enteira, ao comezar a comercialización dun carrete protexido que permite a súa colocación e extracción á luz do día.
É nestes anos cando xorde a fotografía de afeccionado tal e como a coñecemos na actualidade.
Eastman, de carácter complexo, fíxose multimillonario grazas ás súas innovacións, investindo grandes sumas de diñeiro en diferentes obras benéficas. Con todo, a súa inestabilidade psíquica levoulle ao seu suicidio. Deixou unha nota na que poñía:
Os meus amigos e mais o meu traballo están feitos, por que esperar?