Gaivota arxéntea
| Gaivota arxéntea | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Exemplar adulto | |||||||||||||||
| Estado de conservación | |||||||||||||||
 Pouco preocupante[1] | |||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||
| 'Larus argentatus' Pontoppidan, 1763, Denmark | |||||||||||||||
 Area da L. argentatus. Amarelo: Zona de cría. Verde : Presente durante todo o ano. Azul: Zona invernal
| |||||||||||||||
A gaivota arxéntea (Larus argentatus)[2] é unha ave pertencente á familia dos láridos.
Características[editar | editar a fonte]
É unha especie común e abundante no norte de Europa. Presente nas costas mais tamén é común no interior, onde busca alimento nos campos ou nos vertedoiros. Pode criar colonialmente e ás veces en parellas illadas. Niño en cantís, illas ou tamén en lagos. É omnívora, alimentándose de peixes, crustáceos, miñocas, calaza, ovos e polos doutras aves.
Os xuvenís tardan catro anos en acadar a madurez sexual. Morfoloxicamente é moi semellante á gaivota patiamarela, mais é algo máis pequena. Ademais ten a cabeza chea de pintas agrisadas que contrastan co branco. As patas son rosadas.
Distribución[editar | editar a fonte]
Presente todo o ano nas costas Europeas dende o sur de Francia ata o costa rusa no Ártico. No inverno tamén se pode atopar na costa do Mar Cantábrico e en Galicia. No Mediterráneo só está presente de maneira ocasional.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Symes, A. (2015). "Larus argentatus". Lista Vermella da IUCN (IUCN) 2015: e.T62030608A83943414. Consultado o 6 May 2016.
- ↑ Svensson, Lars (2010). Ediciones Omega, ed. Guía de aves: España, Europa y región mediterránea. ISBN 978-84-282-1533-6.
