Gabriel Portal Antón
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 24 de xuño de 1934  Ferrol, España |
| Morte | 17 de abril de 2019 (84 anos) Madrid, España |
| Almirante | |
| 1994 – 1998 | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | militar |
| Empregador | Armada Española |
| Lingua | Lingua inglesa |
| Carreira militar | |
| Rama militar | Armada Española |
Premios | |
Gabriel Portal Antón, nado en Ferrol o 23 de xuño de 1933 e finado en Madrid o 17 de abril de 2019,[1] foi un militar galego, almirante da Armada Española.
Traxectoria[editar | editar a fonte]
Era fillo de Ceferino Portal Villaamil, comandante de submarino morto en Maó durante os primeiros días da Guerra Civil española.[2] Comezou a estudar no colexio Tirso de Molina, pero logo da morte do pai trasladouse a vivir a Maó cun tío seu, onde proseguiu os estudos de escola. Tras o colexio decidiuse a estudar para a Mariña, primeiro en Madrid e entre 1953 e 1958 en Marín, onde se titulou como alférez de navío. Despois de facer a viaxe de instrución no Juan Sebastián Elcano recibiu o seu primeiro destino en Ferrol, no Canarias.
Despois de estar destinado durante dous anos na fragata Legazpi, trasladouse a Vigo para estudar enxeñería de telecomunicacións. Despois de licenciarse regresou a Ferrol, onde estivo na fragata Vulcano e posteriormente, xa como capitán, no dragaminas Miño. En 1968 trasladouse a Chicago para ampliar a súa información en enxeñería, e á súa volta en 1968 incorporouse como profesor na Escola de Transmisións e Electrónica da Armada, en Vigo, onde estivo ata 1972.
Nese ano trasladouse a Madrid para facer o curso de estado maior, e logo de dous anos de destino en Ferrol regresou a Madrid para ocuparse da xefatura da estación de comunicacións de Santorcaz, onde permaneceu entre 1976 e 1979. Nese ano destínano como mando á corveta Princesa, con base no porto de Cádiz. Posteriormente regresou a Madrid, neste caso para traballar no Ministerio de Defensa e marchou de novo a Ferrol para facerse cargo do destrutor Blas de Lezo. De novo en Madrid ocupouse da xefatura de comunicacións e posteriormente marchou a Rhode Island para ampliar os seus estudos en comunicacións no Estado Maior dos Estados Unidos. Entre xullo de 1987 e novembro de 1988 fíxose cargo do mando do buque escola Juan Sebastián Elcano.
En 1989 foi nomeado xefe de gabinete do Estado Maior da Armada e ascendeu a contralmirante. O seguinte paso, logo de mandar unha misión española na OTAN, foi o seu ascenso a vicealmirante en loxística, e posteriormente comandante xeneral nas Canarias e logo en Ferrol, co cargo de xefe da Zona Marítima do Cantábrico, onde pasou a almirante e logo á reserva.[3]
Vida civil[editar | editar a fonte]
Foi promotor da Fundación Philippe Cousteau Unión de los Océanos e da Fundación Gabriel Portal Antón, que se ocupa de paliar situacións de drogadición.[3]
Vida persoal[editar | editar a fonte]
Casou e tivo un fillo.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Fallece en Madrid el almirante ferrolano Gabriel Portal Antón
- ↑ Los sumergibles B-1 y B-2 Arquivado 20 de novembro de 2010 en Wayback Machine., Vida marítima, 9/11/2010
- ↑ 3,0 3,1 Los recuerdos de un viejo marino. Con el almirante Gabriel Portal Antón Arquivado 01 de febreiro de 2009 en Wayback Machine., El Correo Gallego, 24/8/2008