Fotopsina
As fotopsinas (tamén chamadas opsinas dos conos) son proteínas que se encontran nas células cono da retina, que funcionan como moléculas fotorreceptoras que son a base da visión en cor. Na retina dos polos hai un sistema de pigmentos visuais dos conos chamado iodopsina, que é un análogo próximo da púrpura visual ou rodopsina dos bastóns. As fotopsinas e iodopsinas constan dun compoñente proteico unido a un cromóforo, que é o retinal.
Función[editar | editar a fonte]
As fotopsinas son un tipo de opsinas. As opsinas son receptores acoplados á proteína Gn-x da familia das proteínas retinilideno. A isomerización do 11-cis-retinal a todo-trans-retinal causada pola luz induce un cambio conformacional na proteína que activa a fotopsina e promove a súa unión á proteína G transducina, a cal desencadea unha fervenza de segundo mensaxeiro.
Tipos[editar | editar a fonte]
As diferentes fotopsinas difiren nuns poucos aminoácidos e absorben luz a diferentes lonxitudes de onda como pigmentos unidos ao retinal.
| Tipo de cono | Nome | Rango | Lonxitude de onda pico[1][2] |
|---|---|---|---|
| S (OPN1SW) - "tritan", "cyanolabe" | β | 400–500 nm | 420–440 nm |
| M (OPN1MW) - "deutan", "chlorolabe" | γ | 450–630 nm | 534–545 nm |
| L (OPN1LW) - "protan", "erythrolabe" | ρ | 500–700 nm | 564–580 nm |
Nos humanos hai 3 iodopsinas (análogos da rodopsina) que conteñen os complexos pigmento-proteína fotopsina I, II, e III. Os 3 tipos de iodopsinas denomínanse erythrolabe (fotopsina I + retinal), chlorolabe (fotopsina II + retinal), e cyanolabe (fotopsina III + retinal), respectivamente.[3] Estas fotopsinas teñen unha absorción máxima para a luz vermella ["erythr"-vermello] (fotopsina I), verde ["chlor"-verde] (fotopsina II), e violeta azulada ["cyan"-violeta azulado] (fotopsina III).
Historia[editar | editar a fonte]
George Wald recibiu o Premio Nobel de Medicina en 1967 polos seus experimentos feitos na década de 1950 que mostraron a diferenza en absorbancia das fotopsinas.
Notas[editar | editar a fonte]
- ↑ Wyszecki, Günther; Stiles, W.S. (1982). Color Science: Concepts and Methods, Quantitative Data and Formulae (2nd ed.). New York: Wiley Series in Pure and Applied Optics. ISBN 0-471-02106-7.
- ↑ R. W. G. Hunt (2004). The Reproduction of Colour (6th ed.). Chichester UK: Wiley–IS&T Series in Imaging Science and Technology. pp. 11–12. ISBN 0-470-02425-9.
- ↑ Rushton, W. A. H. (1 June 1966). "Densitometry of pigments in rods and cones of normal and color defective subjects" (PDF). Investigative Ophthalmology 5 (3): 233–241. PMID 5296487. Consultado o 2006-11-14.
Véxase tamén[editar | editar a fonte]
Outros artigos[editar | editar a fonte]
- Rodopsina, o pigmento para a visión na escuridade monocromática (escotópica) dos bastóns.
- Melanopsina, pigmento usado para controlar o tamaño pupilar e os ciclos de sono e vixilia
- Ciclo visual, a química da fototransdución
- Cegueira ás cores
Ligazóns externas[editar | editar a fonte]
- Rodopsina, resumo e imaxes.
