Fosforilase

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Fosforilase
Homodímero da glicóxeno fosforilase
Identificadores
Número EC 2.4.1.1
Número CAS 9035-74-9
Bases de datos
IntEnz vista de IntEnz
BRENDA entrada de BRENDA
ExPASy vista de NiceZyme
KEGG entrada de KEGG
MetaCyc vía metabólica
PRIAM perfil
Estruturas PDB RCSB PDB PDBe PDBj PDBsum

En bioquímica, as fosforilases son encimas que catalizan a adición dun grupo fosfato desde un fosfato inorgánico (fosfato + hidróxeno) a un aceptor.

A-B + P ⇌ A + P-B

Entre eles están encimas alostéricos que catalizan a produción de glicosa 1-fosfato a partir dun glucano como o glicóxeno, amidón ou maltodextrina.

Fosforilase é tamén un nome abreviado que se lle dá ás veces á glicóxeno fosforilase, que foi a primeira fosforilase descuberta, grazas aos traballos de Earl W. Sutherland Jr. a finais da década de 1930. Porén, actualmente coñécense outras fosforilases.[1]

Función[editar | editar a fonte]

As fosforilases non deberían confundirse coas fosfatases nin coas quinases. En temos xerais, as fosorilases son encimas que catalizan a adición dun grupo fosfato dun fosfato inorgánico (fosfato + hidróxeno) a un aceptor, mentres que as fosfatases (unhas hidrolases) quitan grupos fosfato de moléculas doantes usando auga por medio dunha reacción de hidrólise, e as quinases (unhas fosfotransferases) transfiren un grupo fosfato desde un doante (xeralmente ATP) a un aceptor.

Nome do encima Clase do encima Reacción Notas
Fosforilase Transferase
(EC 2.4 e EC 2.7.7)
A-B + H-OP ⇌ A-OP + H-B grupo de transferencia = A = grupo glicosilo ou
grupo nucleotidilo
Fosfatase Hidrolase
(EC 3)
P-B + H-OH ⇌ P-OH + H-B
Quinase Transferase
(EC 2.7.1-2.7.4)
P-B + H-A ⇌ P-A + H-B grupo de transferencia = P
P = grupo fosfonato, OP = grupo fosfato, H-OP ou P-OH = fosfato inorgánico

Tipos[editar | editar a fonte]

As fosforilases divídense nas seguintes categorías:

Todas as fosforilases ata agora coñecidas comparten propiedades cataliticas e estruturais.[2]

Activación[editar | editar a fonte]

A fosforilase a é a forma R máis activa da glicóxeno fosforilase, que deriva da fosforilación da forma R menos activa, a fosforilase b con AMP asociado. A forma T inactiva pode ser fosforilada por unha fosforilase quinase e inhibida pola glicosa, ou pode ser desfosforilada por unha fosfoproteína fosfatase e inhibida polo ATP e/ou a glicosa 6-fosfato. Para a fosforilación cómpre ATP, pero a desfosforilación libera ións fosfato inorgánicos libres.

Patoloxía[editar | editar a fonte]

Algúns trastornos están relacionados coas fosforilases, como:

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Nelson DL, Lehninger AL, Cox MM (2005). Lehninger Principles of Biochemistry (5ª ed.). W. H. Freeman. p. 603. ISBN 978-0-7167-4339-2. 
  2. "PROSITE documentation PDOC00095 [for PROSITE entry PS00102]". PROSITE. 

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]


Este artigo tan só é un bosquexo
 Este artigo sobre bioloxía é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
 Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.