Flor da abella

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.

A flor da abella, Ophrys scolopax,[1] é unha orquídea terrestre europea. O seu xinostema pode lembrar a cabeza e o peteiro dunha arcea, de aí o seu nome científico (scolopax é unha palabra latina de orixe grega que significa "arcea").

Descrición[editar | editar a fonte]

É unha planta mediana (20-50 cm), cun talo delgado, a inflorescencia é bastante solta, composta de 3 a unhas dez flores. As flores son bastante variables, pero o aspecto xeral do labelo é sempre alongado e trilobulado, con bordos laterais claramente rebaixados, con forte xibosidade. O lóbulo mediano do labelo remata nun apéndice enteiro verdoso ou trilobulado.

Floración[editar | editar a fonte]

De marzo a maio.

Hábitat[editar | editar a fonte]

É unha especie que aprecia a luz (matogueiras, céspedes, breixos) ou a sombra parcial (claros de piñeiros).

Distribución[editar | editar a fonte]

España, Portugal, Italia, norte de África.

Galería de imaxes[editar | editar a fonte]

Notas[editar | editar a fonte]

  1. Ficha no libro Guía das orquídeas de Galicia de Carlos Cortizo Amaro e Elvira Sahuquillo Balbuena. 2006, Baía Edicións

Véxase tamén[editar | editar a fonte]

Outros artigos[editar | editar a fonte]

Ligazóns externas[editar | editar a fonte]