Xosé María Barreiro: Diferenzas entre revisións
m Correcciones ortográficas con Replacer (herramienta en línea de revisión de errores) |
m Engadidos |
||
| Liña 3: | Liña 3: | ||
== Traxectoria == |
== Traxectoria == |
||
Dirixiu en [[Baiona]] os periódicos ''[[El Valle Miñor]]'' (1902) e ''[[El Miñor]]'' (1904). Foi redactor de ''[[Faro de Vigo]]''. Escribiu o drama en verso ''Gente de Mar'', estreado en Baiona en 1907, ''La Virgen de la Roca. Apropósito lírico en tres cuadros y en verso'' (1910) estreado en Vigo en 1911 con música de Angel Rodulfo, e ''Un conto'', diálogo en galego escrito para [[Hipólito Reguenga]] e [[Castelao]]. En [[1910]] dirixiu ''[[Heraldo de Bayona]]'' e en [[1914]] o periódico agrarista e anticaciquil ''[[El Pueblo (Baiona)|El Pueblo]]'', e participou no II Congreso Agrario Provincial de Pontevedra (1915). ''El Pueblo'' foi pechado en 1916 e José María foi condenado a catro anos de desterro por supostas inxurias a un crego. Axudado pola Sociedad Miñorana de [[Montevideo]], emigrou a América, fundou a Casa de Galicia de Montevideo e dirixiu no Uruguai o semanario ''[[Tierra Gallega (Montevideo)|Tierra Gallega]]'' ([[1917]]) e ''[[Galicia Nueva (1918)|Galicia Nueva]]'' ([[1918]]). En Montevideo representou ''Gente de Mar'', ''La Romería de San Roque'', ''Pan Quente'', comedia de costumes e varias veces a zarzuela ''La Virgen de la Roca''. Tamén asinou algunhas das súas colaboracións co pseudónimo '''Franco del Todo'''. É tamén autor dun documental sobre costumes e paisaxes de Galicia en 1918. Gravemente enfermo, regresou a Baiona, onde finou en novembro de 1923. |
Dirixiu en [[Baiona]] os periódicos ''[[El Valle Miñor]]'' ([[1902]]) e ''[[El Miñor]]'' ([[1904]] a outubro de [[1905]]). Foi redactor de ''[[Faro de Vigo]]''. Escribiu o drama en verso ''Gente de Mar'', estreado en Baiona en 1907, ''La Virgen de la Roca. Apropósito lírico en tres cuadros y en verso'' (1910) estreado en Vigo en 1911 con música de Angel Rodulfo, e ''Un conto'', diálogo en galego escrito para [[Hipólito Reguenga]] e [[Castelao]]. En [[1910]] dirixiu ''[[Heraldo de Bayona]]'' e en [[1914]] o periódico agrarista e anticaciquil ''[[El Pueblo (Baiona)|El Pueblo]]'', e participou no II Congreso Agrario Provincial de Pontevedra (1915). ''El Pueblo'' foi pechado en 1916 e José María foi condenado a catro anos de desterro por supostas inxurias a un crego. Axudado pola Sociedad Miñorana de [[Montevideo]], emigrou a América, fundou a Casa de Galicia de Montevideo e dirixiu no Uruguai o semanario ''[[Tierra Gallega (Montevideo)|Tierra Gallega]]'' ([[1917]]) e ''[[Galicia Nueva (1918)|Galicia Nueva]]'' ([[1918]]). En Montevideo representou ''Gente de Mar'', ''La Romería de San Roque'', ''Pan Quente'', comedia de costumes e varias veces a zarzuela ''La Virgen de la Roca''. Tamén asinou algunhas das súas colaboracións co pseudónimo '''Franco del Todo'''. É tamén autor dun documental sobre costumes e paisaxes de Galicia en 1918. Gravemente enfermo, regresou a Baiona, onde finou en novembro de 1923. |
||
== Véxase tamén == |
== Véxase tamén == |
||
Revisión como estaba o 7 de febreiro de 2021 ás 11:05
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (es) José María Rodríguez Barreiro 28 de xuño de 1871 Baiona, España |
| Morte | 23 de novembro de 1923 (52 anos) Baiona, España |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | España |
| Actividade | |
| Ocupación | xornalista , escritor |
| Pseudónimo literario | Xosé María Barreiro |
| Lingua | Lingua castelá e lingua galega |
José María Rodríguez Barreiro, coñecido como Xosé María Barreiro, nado en Baiona o 28 de xuño de 1871 e finado no mesmo concello o 23 de novembro de 1923, foi un xornalista e escritor galego.
Traxectoria
Dirixiu en Baiona os periódicos El Valle Miñor (1902) e El Miñor (1904 a outubro de 1905). Foi redactor de Faro de Vigo. Escribiu o drama en verso Gente de Mar, estreado en Baiona en 1907, La Virgen de la Roca. Apropósito lírico en tres cuadros y en verso (1910) estreado en Vigo en 1911 con música de Angel Rodulfo, e Un conto, diálogo en galego escrito para Hipólito Reguenga e Castelao. En 1910 dirixiu Heraldo de Bayona e en 1914 o periódico agrarista e anticaciquil El Pueblo, e participou no II Congreso Agrario Provincial de Pontevedra (1915). El Pueblo foi pechado en 1916 e José María foi condenado a catro anos de desterro por supostas inxurias a un crego. Axudado pola Sociedad Miñorana de Montevideo, emigrou a América, fundou a Casa de Galicia de Montevideo e dirixiu no Uruguai o semanario Tierra Gallega (1917) e Galicia Nueva (1918). En Montevideo representou Gente de Mar, La Romería de San Roque, Pan Quente, comedia de costumes e varias veces a zarzuela La Virgen de la Roca. Tamén asinou algunhas das súas colaboracións co pseudónimo Franco del Todo. É tamén autor dun documental sobre costumes e paisaxes de Galicia en 1918. Gravemente enfermo, regresou a Baiona, onde finou en novembro de 1923.
