Saturno devorando un fillo: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
m →‎top: Arranxos varios
Breogan2008 (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 8: Liña 8:
| data=1819 - 1823
| data=1819 - 1823
| técnica=[[Pintura ó óleo|óleo]] sobre [[lenzo]]
| técnica=[[Pintura ó óleo|óleo]] sobre [[lenzo]]
| altura=146 cm
| altura=146
| largura=83 cm
| largura=83
| cidade=[[Madrid]]
| cidade=[[Madrid]]
| museo=[[Museo do Prado]]
| museo=[[Museo do Prado]]

Revisión como estaba o 12 de marzo de 2017 ás 12:00

Saturno devorando un fillo
ArtistaFrancisco de Goya
Data1819 - 1823
Técnicaóleo sobre lenzo
Dimensións146 cm × 83 cm
LocalizaciónMuseo do Prado (Madrid)

Saturno devorando un fillo é unha das pinturas ó óleo sobre revoco que formaron parte da decoración dos muros da casa que Francisco de Goya adquiriu en 1819, chamada a Quinta del Sordo. Polo tanto, a obra pertence á serie das Pinturas negras.

Xunto co resto delas, foi trasladada de revoco a lenzo a partir de 1874 por Salvador Martínez Cubells, como encargara o barón Émile d’Erlanger,[1] un banqueiro francés, de orixe alemán, que tiña intención de vendelas na Exposición Universal de París de 1878. En 1881, d’Erlanger cedeullas ó Estado español, que as destinou ó Museo do Prado, onde se expuxeron dende 1889.

Saturno ocupaba un lugar á esquerda da fiestra, no muro do lado leste, oposto á entrada do comedor do piso baixo da Quinta del Sordo.

Representa ó deus Cronos, como é habitual indiferenciado do Saturno na mitoloxía romana, no acto de devorar un dos seus fillos. A figura era emblema alegórico do paso do tempo, pois Cronos comía os fillos acabados de nacer de Rea, a súa muller, por medo a ser destronado por un deles.

Notas

  1. Cfr. Valeriano Bozal (2005), vol. 2, páx. 247:
    Salvador Martínez Cubells (1842 - 1914), restaurador del Museo del Prado y académico de número de la Real Academia de Bellas Artes de San Fernando, trasladó las pinturas a lienzo por encargo del que en aquel momento, 1873, era propietario de la quinta, el barón Fréderic Emile d'Erlanger (1832 - 1911) Martínez Cubells realizó este trabajo ayudado por sus hermanos Enrique y Francisco (...)
    V. Bozal: Francisco Goya, vida y obra, (2 vols.) Madrid, Tf. Editores, 2005, vol. 2, pág. 247, ISBN 84-96209-39-3.

Véxase tamén

Bibliografía

  • BOZAL, Valeriano, Francisco Goya, vida y obra, (2 vols.) Madrid, Tf. Editores, 2005. ISBN 84-96209-39-3.
  • D'ORS FÜHRER, Carlos, y MORALES MARÍN, Carlos, Los genios de la pintura: Francisco de Goya, Madrid, Sarpe, 1990, páx. 93. Sección «Estudio de la obra seleccionada», por Carlos D'Orf Führer, páxs. 83-93. ISBN 84-7700-100-2
  • GLENDINNING, Nigel, Francisco de Goya, Madrid, Cuadernos de Historia 16 (col. «El arte y sus creadores», nº 30), 1993, páxs. 116-122.
  • HAGEN, Rose-Marie y HAGEN, Rainer, Francisco de Goya, Colonia, Taschen, 2003, páx. 76. ISBN 3-8228-2296-5