Batalla de San Mamede: Diferenzas entre revisións

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Contido eliminado Contido engadido
m Da en.wiki
Liña 2: Liña 2:


[[Ficheiro:Statue King Afonso Henriques Portugal.JPG|miniatura|200px|dereita|Estatua de Afonso Henriques no [[Castelo de São Jorge]] en [[Lisboa]], réplica da orixinal, feita por [[Soares dos Reis]], que se encontra en Guimarães.]]
[[Ficheiro:Statue King Afonso Henriques Portugal.JPG|miniatura|200px|dereita|Estatua de Afonso Henriques no [[Castelo de São Jorge]] en [[Lisboa]], réplica da orixinal, feita por [[Soares dos Reis]], que se encontra en Guimarães.]]
A '''Batalla de San Mamede''' foi trabada no [[24 de xuño]] de [[1128]], entre o infante [[Afonso I de Portugal|Afonso Henriques]] e as tropas de súa nai, [[Tareixa de León|Dona Tareixa]] e do conde [[Reino da Galiza|galego]] [[Fernando Pérez de Traba]], que tentaban controlar o goberno do [[Condado de Portugal|Condado Portucalense]]. As dúas faccións confrontáranse no campo de San Mamede, máis exactamente no hoxe dito [[Campo do Torneio]], preto de [[Guimarães]]; aquel nome de Campo de Torneio parece descubrir que a batalla non foi tal, senón máis ben un torneo, que dirimíu a querela.
A '''Batalla de San Mamede''' foi trabada no [[24 de xuño]] de [[1128]], entre o infante [[Afonso I de Portugal|Afonso Henriques]] e as tropas de súa nai, [[Tareixa de León|Dona Tareixa]] e do conde [[Reino da Galiza|galego]] [[Fernando Pérez de Traba]], que tentaban controlar o goberno do [[Condado de Portugal|Condado Portucalense]]. As dúas faccións confrontáranse no campo de San Mamede, máis exactamente no hoxe dito [[Campo do Torneio]], preto de [[Guimarães]]; aquel nome de Campo de Torneio parece descubrir que a batalla non foi tal, senón máis ben un torneo, que dirimiu a querela.


Coa derrota, Dona Tareixa e Fernando Pérez abandonaran o goberno condal, que ficaría agora nas mans do infante e os seus partidarios, desagradando ao [[bispo de Santiago de Compostela]], [[Diego Xelmírez]], que cobizaba o dominio das terras do Sur do [[Río Miño|Miño]]. D. Teresa desistía así das ambicións de ser señora de toda a Galiza, ''transminiana'' e ''cisminiana''. Existen rumores non confirmados que ela fora aprisionada no [[Castelo de Lanhoso]]. Hai ata quen relate as maldicións que Dona Tareixa lanzou ao seu fillo Henrique.
Coa derrota, Dona Tareixa e Fernando Pérez abandonaran o goberno condal, que ficaría agora nas mans do infante e os seus partidarios, desagradando ao [[bispo de Santiago de Compostela]], [[Diego Xelmírez]], que cobizaba o dominio das terras do Sur do [[Río Miño|Miño]]. D. Teresa desistía así das ambicións de ser señora de toda a Galiza, ''transminiana'' e ''cisminiana''. Existen rumores non confirmados que ela fora aprisionada no [[Castelo de Lanhoso]]. Hai ata quen relate as maldicións que Dona Tareixa lanzou ao seu fillo Henrique.

En [[1129]], Afonso Henriques autoplocamouse ''Príncipe de Portugal'' e en [[1139]] ''Rei de Portugal''. O rei de León e Galiza finalmente recoñeceu a independencia de Portugal en [[1143]] no [[Tratado de Zamora]]. En [[1179]], o Papa acepta a vasalaxe directa de Henriques, recoñecéndoo rei de jure a través do que pasou a ser ''Afonso I de Portugal''.



== Véxase tamén ==
== Véxase tamén ==

Revisión como estaba o 15 de xaneiro de 2013 ás 12:09

Estatua de Afonso Henriques no Castelo de São Jorge en Lisboa, réplica da orixinal, feita por Soares dos Reis, que se encontra en Guimarães.

A Batalla de San Mamede foi trabada no 24 de xuño de 1128, entre o infante Afonso Henriques e as tropas de súa nai, Dona Tareixa e do conde galego Fernando Pérez de Traba, que tentaban controlar o goberno do Condado Portucalense. As dúas faccións confrontáranse no campo de San Mamede, máis exactamente no hoxe dito Campo do Torneio, preto de Guimarães; aquel nome de Campo de Torneio parece descubrir que a batalla non foi tal, senón máis ben un torneo, que dirimiu a querela.

Coa derrota, Dona Tareixa e Fernando Pérez abandonaran o goberno condal, que ficaría agora nas mans do infante e os seus partidarios, desagradando ao bispo de Santiago de Compostela, Diego Xelmírez, que cobizaba o dominio das terras do Sur do Miño. D. Teresa desistía así das ambicións de ser señora de toda a Galiza, transminiana e cisminiana. Existen rumores non confirmados que ela fora aprisionada no Castelo de Lanhoso. Hai ata quen relate as maldicións que Dona Tareixa lanzou ao seu fillo Henrique.

En 1129, Afonso Henriques autoplocamouse Príncipe de Portugal e en 1139 Rei de Portugal. O rei de León e Galiza finalmente recoñeceu a independencia de Portugal en 1143 no Tratado de Zamora. En 1179, o Papa acepta a vasalaxe directa de Henriques, recoñecéndoo rei de jure a través do que pasou a ser Afonso I de Portugal.


Véxase tamén

Outros artigos