Persoa gramatical: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
mSen resumo de edición |
m Suxeito (gramática) |
||
| Liña 1: | Liña 1: | ||
[[Categoría gramatical|Categoría]] [[lingüística]] que toman o verbo e o pronome para distinguir quen participa nos feitos. En ''"el fuma"'' o pronome e o verbo están en terceira persoa. En galego distinguiríanse seis persoas ou tres persoas subdivisibles en dous [[número]]s: o [[singular]] e o [[plural]]. Mais non tódalas linguas funcionan así: |
[[Categoría gramatical|Categoría]] [[lingüística]] que toman o verbo e o pronome para distinguir quen participa nos feitos. En ''"el fuma"'' o pronome e o verbo están en terceira persoa. En galego distinguiríanse seis persoas ou tres persoas subdivisibles en dous [[número]]s: o [[singular]] e o [[plural]]. Mais non tódalas linguas funcionan así: |
||
* o [[Lingua inglesa|inglés]] presenta dúas persoas no verbo (o que no galego sería a terceira e singular fronte a tódalas outras) mentres que nos pronomes presenta sete: ''I, you (singular=plural), he, she, it, we, they'' (e os seus derivados átonos); |
* o [[Lingua inglesa|inglés]] presenta dúas persoas no verbo (o que no galego sería a terceira e singular fronte a tódalas outras) mentres que nos pronomes presenta sete: ''I, you (singular=plural), he, she, it, we, they'' (e os seus derivados átonos); |
||
* outras linguas diferencian certas persoas tamén segundo o [[Xénero gramatical|xénero]], coma o inglés na terceira persoa: o [[polaco]] ou o [[Lingua francesa|francés]] teñen certos verbos conxugados en pasado que son distintos se o [[suxeito]] é [[masculino]] ou [[feminino]]; |
* outras linguas diferencian certas persoas tamén segundo o [[Xénero gramatical|xénero]], coma o inglés na terceira persoa: o [[polaco]] ou o [[Lingua francesa|francés]] teñen certos verbos conxugados en pasado que son distintos se o [[Suxeito (gramática)|suxeito]] é [[masculino]] ou [[feminino]]; |
||
* no caso do [[Lingua árabe|árabe]], as persoas tamén están subclasificadas segundo tres números: [[singular]], [[plural]] e [[dual]]; |
* no caso do [[Lingua árabe|árabe]], as persoas tamén están subclasificadas segundo tres números: [[singular]], [[plural]] e [[dual]]; |
||
Existe un certo debate sobre se o galego ten tres ou seis persoas (no fondo igual que o español, de onde parte a nosa tradición terminolóxica): a primeira alternativa obriga a considerar un [[número]] [[singular]] e [[plural]] e a segunda faino innecesario, pero o certo é que a cuarta persoa ''nós'' non pode proceder da duplicación ou multiplicación da primeira (→ ''nós'' = ''eu'' + ''eu''). |
Existe un certo debate sobre se o galego ten tres ou seis persoas (no fondo igual que o español, de onde parte a nosa tradición terminolóxica): a primeira alternativa obriga a considerar un [[número]] [[singular]] e [[plural]] e a segunda faino innecesario, pero o certo é que a cuarta persoa ''nós'' non pode proceder da duplicación ou multiplicación da primeira (→ ''nós'' = ''eu'' + ''eu''). |
||
Revisión como estaba o 22 de agosto de 2012 ás 02:14
Categoría lingüística que toman o verbo e o pronome para distinguir quen participa nos feitos. En "el fuma" o pronome e o verbo están en terceira persoa. En galego distinguiríanse seis persoas ou tres persoas subdivisibles en dous números: o singular e o plural. Mais non tódalas linguas funcionan así:
- o inglés presenta dúas persoas no verbo (o que no galego sería a terceira e singular fronte a tódalas outras) mentres que nos pronomes presenta sete: I, you (singular=plural), he, she, it, we, they (e os seus derivados átonos);
- outras linguas diferencian certas persoas tamén segundo o xénero, coma o inglés na terceira persoa: o polaco ou o francés teñen certos verbos conxugados en pasado que son distintos se o suxeito é masculino ou feminino;
- no caso do árabe, as persoas tamén están subclasificadas segundo tres números: singular, plural e dual;
Existe un certo debate sobre se o galego ten tres ou seis persoas (no fondo igual que o español, de onde parte a nosa tradición terminolóxica): a primeira alternativa obriga a considerar un número singular e plural e a segunda faino innecesario, pero o certo é que a cuarta persoa nós non pode proceder da duplicación ou multiplicación da primeira (→ nós = eu + eu).